Tytuł: Brasyl • Autor: Ian McDonald • Wydawnictwo: Mag • Data wydania: 4 lutego 2015 • Liczba stron: 380 • Ian McDonald – angielski pisarz science-fiction, tworzący w stylu postcyberpunk. Zdobywca Nagrody Hugo, wielokrotnie nominowany do innych nagród. Rozpoczął pisać fantastykę w wieku 9 lat, pierwszy utwór sprzedał w wieku 22 lat, a od 27 roku życia utrzymuje się z pisarstwa. • Język książki jest typowy dla literatury science-fiction, czyli przesycony dziwnymi wyrazami, z którymi na co dzień nie mamy do czynienia. Ponadto znajdują się tu wyrazy hiszpańskie, które rzadko są tłumaczone, więc aby zrozumieć sens zdań trzeba odnajdywać tłumaczenia w internecie, co według mnie jest minusem. Akcja utworu dzieje się w Brazylii. Autor zadbał o każdy szczegół, aby opisać nam ten kraj. • Uzależniona od botoksu producentka reality TV, playboy i kombinator oraz zakonnik łączą siły, by razem stoczyć walkę o kształt samej rzeczywistości naszej planety. Ciągle przenosimy się w czasie. Najpierw jesteśmy w teraźniejszości, potem w bliskiej przyszłości, a na końcu w XVIII i tak w kółko. Gdy jesteśmy w 2006 roku Marcelina próbuje wymyślić nowy program, który podbije serca widzów. W 2033 roku Edson próbuje rozkręcić niebezpieczny interes, a każdy ruch kontrolują specjalne urządzenia. Zaś w XVIII wieku zakonnik Luis Quinn szuka w amazońskiej dżungli zbuntowanego kapłana, który ubzdurał sobie, że jest niczym Bóg i ma prawo do decydowania życiem innych. • Każdy z bohaterów jest inny. Jeden dąży do uspokojenia sytuacji, która dzieje się dookoła niego, inny chce w prosty i nielegalny sposób zyskać hajs, a jeszcze inna osoba po prostu pragnie zrealizować się zawodowo i pokazać szefostwu, że jest kreatywną osobą, o której w przyszłości będzie głośno. Jednak dochodzi do momentu, w którym spotykają się i muszą zacząć współpracować, by uratować swój świat. Stają przed niełatwym zadaniem. Czy im się to uda? • Utwór nie spodobał mi się. Nie jestem fanem literatury naukowej, lecz staram się po nią sięgać, bo być może w moje ręce wpadnie książka, która podbije mi serce i stanie się pośrednikiem tego, iż zacznę coraz częściej sięgać po science-fiction. Niemniej jednak pomysł autora i wykonanie było dość ciekawe, zasługujące nawet na mocną pochwałę. Bohaterowie też są niczego sobie.

Tytuł: Gregor i niedokończona przepowiednia • Autor: Suzanne Collins • Wydawnictwo: IUVI • Data wydania: 8 kwietnia 2015 • Liczba stron: 368 • Suzanne Colinns – zasłynęła pięc­iocz­ęści­owym­ cyklem kronik o podziemnym świecie i Gregorze. Jej najbardziej znanym dziełem są Igrzyska Śmierci. W maju 2010 roku magazyn TIME zaliczył ją do setek najbardziej wpływowych ludzi świata. Nie zapominajmy, że napisała też parę bajek oraz opowiadań. • Pierwsza część kultowej sagi o Podziemiu. • Książkę cechuje: lekki i elastyczny język, warta akcja, wiele momentów grozy oraz fabuła owiana tajemnicą. To młodzieżówka, która została przesycona wieloma wartościami, m.in. przyjaźnią, miłością i tym, że najważniejsza jest rodzina. W tym krótkim dziele autorka zawarła wiele emocji, które silnie oddziałują na psychice czytelnika. Wraz z bohaterami odczuwamy ból, smutek i tęsknotę za rodzicami. Niektórzy uważają to za książkę dla dzieci. Kategorycznie się z nimi nie zgadzam. To książka dla wszystkich, która uczy nas, że rodzina jest najważniejsza i jesteśmy (a przynajmniej powinniśmy być) gotowi, by oddać za nich życie. Z niec­ierp­liwo­ścią­ czekam na drugą część. • Odwaga bez rozwagi prowadzi do wczesnej śmierci. • • Tytułowy bohater wraz z siostrą spada przez kratkę wentylacyjną swojego mieszkania do Podziemia. Zostaje zaprowadzony do Regalii zamieszkałej przez nietoperze oraz ludzi. Dowiaduje się, że aby uratować swojego ojca, który prawdopodobnie ponad dwa lata temu też znalazł się w tym miejscu, musi wypełnić Niedokończoną Przepowiednię. Stanie do walki z najo­brzy­dliw­szym­ stworzeniem, jakie jest zmorą Naziemnych oraz Podziemnych. Będą walczyć o życie i śmierć. • Gregor jest zwykłym nastolatkiem: nie chce spędzić wakacji w domu z dwuletnią siostrą oraz chorą babcią, lecz wie, że nie ma innego wyjścia. Jest bardzo pozytywną postacią, która w odpowiednich momentach umie przejąć inicjatywę i stać się stanowczą, lecz nie opuszcza go dobry humor. Jak większość nastolatków buntuje się przeciwko pewnym zasadom. Podsumowując, jest to bardzo barwy bohater, który na długo zapada w pamięci. Margaret (przez wszystkich nazywana Botką) to mała osóbka, która nie jest świadoma tego, co dookoła niej się dzieje. Na pewno możemy uczyć się od niej tolerancji wobec wszystkich żyjących istot na ziemi. Jako jedyna nie gniewała się na nikogo oraz z łatwością nawiązywała nowe znajomości. • Najtrudniejsze dla żołnierza jest wykonywanie rozkazów, które uważa za niesłuszne. • • Polecam ten utwór wszystkim. Każdy znajdzie w nim coś dla siebie. Jednych zachwycą bohaterowie, a inni bardziej będą pamiętać o oryginalności i wykonaniu książki. Mnie fascynuje wszystko w tej pozycji.

Tytuł: Ciemność płonie • Autor: Jakub Ćwiek • Wydawnictwo: Sine Qua Non • Data wydania: 18 marca 2015 • Liczba stron: 320 • Jakub Ćwiek – pisarz, który w swojej twórczości łączy popkulturowe tropy z osobistym doświadczeniem. Jest on autorem szesnastu książek, licznych opowiadań i artykułów publ­icys­tycz­nych­, scenariuszy i słuchowisk, a także jedynej w swoim rodzaju trasy promującej czytelnictwo i muzykę Rock&Read Festival. Był dzie­więc­iokr­otni­e nominowany do Nagrody Fandomu Polskiego im. Janusza A. Zajdla, otrzymał ją w 2012 roku za opowiadanie Bajka o trybach i powrotach. Ten rok jest dla niego dzie­sięc­iole­ciem­ rozpoczęcia pracy twórczej. • Język jest lekki, styl przyjemny, a czcionka idealna. Pomysł jest bardzo ciekawy. Zaintrygowała mnie informacja, iż autor przez pół roku sypiał na dworcu, by szczegółowo oddać klimat utworu i muszę przyznać, że nie poszło to na marne. Prawdą jest, że powieść często stawała się dla mnie nudna, co było zdziwieniem, gdyż okładka oraz opis z tyłu książki wręcz zachęcają do czytania książki. Głośno było o tej pozycji i myślałem, że będzie to jazda bez trzymanki, ale, jak to często bywa, zawiodłem się. • Natalia jest studentką kulturoznawstwa. Gdy w oczekiwaniu na pociąg zaczepiają ją miejscowi dresiarze, zjawia się starszy mężczyzna, który skutecznie ich przegania. Dziewczyna daje jemu monetę. Nie jest świadoma tego, że występuje wymiana: staruszek dostaje monetę, a ona cudze przekleństwo, które ma zamienić jej życie w horror, na co długo nie musi czekać. Szuka ratunku wśród podobnych siebie, ale czy uda im się uwolnić ją z przekleństwa? Czy wróci do spokojnego życia studentki? • Zabrakło mi tego czegoś, co sprawiłoby, że książka stałaby się bardziej mroczna. Dużym plusem jest tajemnicze tło Katowic, z którego ciemności patrzy na nas zło. Postacie występujące w Ciemność płonie są barwne i oryginalne. Na pierwszy plan zostaje wyciągnięta Natalia. Jest zwykłą studentką: na wykładach myśli o niebieskich migdałach albo gada z koleżanką obok, nie chce uczęszczać na zajęcia, woląc zostać w ciepłym łóżku... Jej życie ulega totalnej metamorfozie wraz z obdarowaniem starca monetą. Na pewno Natka na długo zostanie przeze mnie zapamiętana. Oczywiście ważnymi bohaterami są też: policjant Grzesiek, Literat, Tadeusz, Izka i Darek. • Podsumowując, powieść nie wstrząsnęła mną do granic możliwości, ale nie zmienia to faktu, że polecam ją, bo być może mam bardzo wygórowane gusta, co do horrorów.

Tytuł: Szpagat w pionie • Autor: Maciej Wesołowski • Wydawnictwo: The Facto • Data wydania: 18 marca 2015 • Liczba stron: 314 • Maciej Wesołowski – reporter związany z National Geographic i "Dużym Formatem", dodatkiem reporterskim do "Gazety Wyborczej". Nominowany do nagrody Grand Press 2014. Współautor książek reporterskich: "Tu drzwi trzeba otwierać powoli" oraz "Grzech jest kobietą". Uwielbia kulturowe transgresje i etniczne koktajle Mołotowa. • Książka została napisana lekko, a zdjęcia znajdujące się w środku, zachęciły do odwiedzenia Indii oraz przybliżyły genezę utworu, ale zabrakło mi tego czegoś, co sprawiłoby, że powieść stałaby się bardziej zauważalna, z większą mocą przyciągałaby uwagę czytelnika. Miałem nadzieję, że dostanę kawał dobrej literatury, która będzie na miarę książek Cejrowskiego, a tu niespodzianka. Nie chcę powiedzieć, że książka jest zła, gdyż to nie jest prawdą. Lektura dobra, rekomendowana przez Martynę Wojciechowską, lecz według mnie autor powinien w luźniejszy sposób opowiedzieć swą podróż poprzez Indie. Na pewno muszę przyznać, że Maciej Wesołowski zadbał o nawet najmniejszy szczegół. Postarał się, aby każdy kolor, zapach, czy kontrast pomiędzy biedą a bogactwem zachwycił nas bądź przygnębił. • Pieniądze fruwają w powietrzu, man, tylko trzeba wiedzieć, jak je złapać. • Autor opowiada nam swoją podróż przez Indie. Stara pobudzić w nas ciekawość, co do tego państwa. Przybliża nam, m.in. ceremonię palenia zwłok, pracę astrologów, którzy w tamtym rejonie traktowani są z bardzo dużym szacunkiem oraz obmywanie się z grzechów w świętej rzece Ganges. Spotyka także najlepszych żołnierzy świata, bawi się na weselu, czy próbuje dociec, dlaczego John Lennon wyjechał stamtąd, trzaskając drzwiami. Te wszystkie elementy składają się na przejmującą opowieść o tym prężnie rozwijającym się kraju. • Podsumowując, utwór wart uwagi. Mnie nie zachwycił. Być może za dużo oczekiwałem, nie wiem. Polecam Wam, gdyż może zainteresuje was tematyka książki oraz jej treść.

Tytuł: Twardzielka • Autor: Mariusz Zielke • Wydawnictwo: Akurat • Rok wydania: 2014 • Liczba stron: 383 • Mariusz Zielke – autor kont­rowe­rsyj­nych­ i skan­dali­zują­cych­ thrillerów. Wyrok zyskał znakomite opinie czytelników i recenzentów, książka błyskawicznie znikała z księgarskich półek i doczekała się dwóch dodruków. Wydana w 2013 roku Formacja trójkąta wzbudziła wiele kontrowersji. Po jej ukazaniu zaaresztowana masę ludzi związanych z aferami korupcyjnymi. Autorowi wiele razy grożono i próbowano go przekupić, lecz bez skutków. • Telewizja jest dziś jak słońce. Daje światło i... wypala. • Książka została napisana lekkim językiem. Cechują ją warta akcja, niepowtarzalni bohaterowie oraz oryginalny pomysł na fabułę. Dostajemy kawał dobrego polskiego kryminału, który opowiada nam o polskim show-businessie, czyli świecie pełnym kłamstw. • Jak się robi gorąco, bierz nogi za pas, a dopiero potem myśl. • Giną piękne modelki. Detektyw Rodzki wraz z ściągniętą ze szpitala psyc­hiat­rycz­nego­ policjantką starają się rozwikłać z pozoru prostą sprawę. Pięć dziewczyn zostało zabitych, a jedna zaginęła. Muszą zmierzyć się z czasem, gdyż morderca nie przestanie mordować. W świecie okrutnych zbrodni, perwersyjnego seksu, luksusowej prostytucji i wynaturzeń zepsutego show-businessu rozpoczyna się gra o najwyższą stawkę. • Ludzie potrafią być okrutni, przyszywają łatkę i wyciągają najprostsze wnioski. Potem ciężko się z tego oczyścić. • Na pierwszy plan zostaje wystawiona Marika. Jest ona funk­cjon­ariu­szką­ zatrzymaną w szpitalu psychiatrycznym przez swą wybuchową postawę wobec dwóch mężczyzn. Szczera, wulgarna, niebezpieczna postać, która na długo pozostaje w pamięci. Bliżej przyglądamy się także Rodzkiemu, który wydaje się być normalnym policjantem z misją ulepszenia świata. Jego łatwość w nawiązywaniu kontaktów oraz okłamywaniu innych nieraz pomaga. Obaj tworzą udany duet, którego nikt nie powstrzyma. • Strach jest zły, strach to akceptacja zła. • Utwór polecam wszystkim! Bardzo świetnie napisana książka, będąca mrocznym kryminałem, którego akcja dzieje się w mrocznym świecie. Na pewno nie zawiedziecie się, gdy sięgniecie po tę pozycję. Bezkompromisowi bohaterowie są wisienką na tym ociekającym krwią torcie.