Turkusowe szale

Zupełnie oderwana od realizmu

ciekawa książka, choć trochę przewidywalna

Polscy piloci w Wielkiej Brytanii czasów II Wojny Światowej to nie tylko Dywizjon 303. Zostaje również utworzony dywizjon 307 im. Lwowskich Puchaczy patrolujący brytyjskie niebo w nocy. W dzień walczą z barierami językowymi, Brytyjczykami nieuznającymi ich umiejętności i dajacymi najgorszy sprzęt, ale też ze szpiegiem we własnych szeregach.

Polacy patrolują brytyjskie niebo po zmroku, za dnia zmagając się z szeregiem problemów – aklimatyzacją pośród "herbaciarzy", przestarzałymi samolotami, brakiem zaufania i... barierami językowymi utrudniającymi podrywanie Brytyjek w rozlicznych pubach. Ich maszyny nazywane są latającymi trumnami, ale mimo to Polacy niczego nie pragną bardziej niż wzbić się w przestworza i zetrzeć z wrogiem. RAF jednak nie pali się do tego, by dać im szansę. Podczas gdy koledzy strącają niemieckie messerschmitty i dorniery, Lwowskie Puchacze siedzą bezczynnie, ich szeregi zaś topnieją. Do czasu... • Remigiusz Mróz jest współczesnym pisarzem, który urodził się w 1987 roku. Ponadto jest doktorantem w Kolegium Prawa Akademii Leona Koźmińskiego. Jego debiutem jest Wieża milczenia. • Język w książce jest prosty i płynny, przez co książkę czyta się lekko i szybko. • I w on czas Śmierci Anioł tkliwy • Pod niebem leciał południowem; • Wtem słyszy w dole szmer gniewliwy, • I płacz miłości z żalu słowem... • Turkusowe szale to powieść sensacyjna, której fabuła opiera się na rzeczywistych wspomnieniach, dokumentach oraz wydarzeniach związanych z 307 Dywizjonem Nocnym Myśliwskim "Lwowskich Puchaczy". • Bohaterowie są tacy jakich lubię, czyli intrygujący i popełniający wiele błędów, za które muszą srogo zapłacić, co powoduje zachwyt czytelnika. W książce, która liczy 518 stron nie licząc posłowia historycznego, jest bardzo dużo bohaterów, przez co można się pogubić, szczególnie w trakcie czytania. • Ktoś musi spać, więc my czuwamy, • I przyczajeni pośród chmur, • Na obcym niebie załatwiamy, • Prastary nasz rasowy spór. • A kiedy Niemiec się zapali, • Aby rozjaśnić sobą mgły, • Ryby radują się w Kanale, • Bo martwy Niemiec nie jest zły. • Uhu... Uhu... Uhu... wołają tak, • Po nocach Lwowskie Puchacze, • Uhu... Uhu... Uhu... lecą na szlak. • W książce doszukałem się dwóch małych wad. Pierwszą jest dość spora liczba literówek. Bardzo duża liczba bohaterów, w których można się pogubić, to już ostatni minus. • Książka zachwyciła mnie pod wieloma względami. O niektórych pisałem wyżej, ale jeszcze raz wspomnę. Wspaniale wykreowani bohaterowie, dużo zwrotów akcji, momenty strachu i przerażenia oraz lekkie pióro autora. • Książkę polecam osobom, które lubią czytać rodzime powieści (co wszystkim polecam). Książka zawiera parę przekleństw, więc osoby, które nie lubią wulgaryzmów, powinni stronić od tej powieści.