Strona domowa użytkownika

Zawiera informacje, galerię zdjęć, blog oraz wejście do zbiorów.
[awatar]
lech_doroszczyk
Najnowsze recenzje
1 2
  • [awatar]
    lech_doroszczyk
    Ta książka, według mojej subiektywnej oceny, opowiada prawdę. Mogę to stwierdzić na podstawie swoich osobistych obserwacji, dokonanych w trakcie pobytu na terytorium ZSRR, w końcu lat 80-tych, na głębokiej prowincji. Korupcja na każdym kroku, bezustanny strach przed służbami (obserwowałem to w trakcie spektaklu "Dzieci Arbatu" spoglądając na widzów siedzących na widowni teatru). Bieda na każdym kroku, pierwszy raz zjadłem kiełbasę będąc w Leningradzie, bo tam gdzie byłem, ten rarytas był dostępny tylko w sklepach za "żółtymi firankami". Niestety nie widzę przyszłości dla Rosji - ludzie mają tam całkowicie zorane mózgi.
  • [awatar]
    lech_doroszczyk
    Ta książka przedstawia całą prawdę o polskiej bylejakości na dowolnym szczeblu naszego państwa. Ta bylejakość dociera od najniższego szczebla do najwyższego, a to już zaczyna być groźne zarówno dla istnienia państwa polskiego a tym bardziej życia jego obywateli. Chylę czoła przed panem Maciejem Laskiem, który mimo wielu nacisków nie dał się kupić władzy i twardo stał przy swoich ustaleniach na temat katastrofy smoleńskiej, co przypłacił utratą stanowiska i późniejszymi szykanami. Prawda jest tylko jedna, ale niestety wielu, pożal się Boże, polityków uważa że można ją przekręcać dla doraźnego ich interesu. Niech ta książka stanie się ostrzeżeniem dla nas wszystkich, tak jak motto z jej okładki że nie można oddawać wszystkiego w ręce polityków.
  • [awatar]
    lech_doroszczyk
    Bardzo dobra książka - w prasie widać tylko wierzchołek góry lodowej, ale jak tak dalej pójdzie a nc się nie zmieni, to nasz Titanic Polska prędzej czy później o nią się rozbije. Redaktor Mariusz Zielke (znany mi ze swoich książek) dobrze tą książkę zredagował.
  • [awatar]
    lech_doroszczyk
    Świetnie oddaje realia tzw. wyższych sfer naszego kraju.
  • [awatar]
    lech_doroszczyk
    Od czasów carów nic się w Rosji nie zmieniło poza zmianami satrapów. Ciągła ekspansja terytorialna, brak zarządzania krajem w sposób dający ludziom jakiś przyzwoity poziom życia. Przeciętny człowiek jest tam traktowany, cytując znanego poetę radzieckiego "jednostka niczym, jednostka bzdurą" (poeta zrozumiał jednak błąd swojego rozumowania i popełnił samobójstwo - lub ktoś mu w tym pomógł). Odchodząc od głównego wątku szpiegowskiego, przedstawiona w książce korupcja ciągnie się od najniższego do najwyższego szczebla władzy i jest wpisana w geny tamtejszych ludzi, tak samo jak paniczny strach, co może z nimi zrobić (bez najmniejszego uzasadnienia) władza.
Ostatnio ocenione
1 2
  • Obcy element
    Zakirov, Oleg
  • Kłamstwo smoleńskie?
    Lasek, Maciej
  • Bejbi
    Monika M.
  • Ślepnąc od świateł
    Żulczyk, Jakub
  • Kandydat Kremla
    Matthews, Jason
  • Zło
    Zielke, Mariusz
Nikt jeszcze nie obserwuje bloga tego czytelnika.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo