Zgadzam się, wspaniała książka, jedyna jaką pamiętam z przedszkola, była w twardej oprawie i z wyświechtanymi rogami. Fantastyczne ponadczasowe wiersze i cudne ilustracje J.M. Szancera. Osobiście uważam, że realne ilustracje budują obraz w oczach i wyobraźni dzieci. Na targach książki dowiedziałam się, że wydawnictwo reanimowało wysztkie wydania bajek z ilustracjami autorstwa Szancerów. Ucieszyłam się, a moja mama (obecnie babcia) jest wniebowzięta :-)

Wybrałam tę tę książkę losowo, zakładając, że biorę lekką i krótką opowieść... Czy lekka, trudno określić. Łyknęłam szybko, lecz z wielkim "hę.." na koniec. Nadaje się na odskocznię, nieco dziwna, niecodzienna choć w 100% o codzienności. Powinien przeczytać ktoś, kto narzeka na swoich sąsiadów ;-) Oceniam: średnia - aczkolwiek ciężko nie skończyć, ciekawość bierze górę.

Na wymianie "Przytargaj książki" zdobyłam niepozorną książeczkę, o niepozornym tytule. Bardziej zainteresował mnie autor i cóż jeszcze może zaproponować za wyjątkiem nieśmiertelnego Puchatka. I okazało się, że trafiłam na fantastyczną opowieść - 100% bajkę, która powstała w 1917r! Mamy tu Króla, Księżniczkę, złą Hrabinę, zaczarowanego Księcia, Świniopasa i wojnę o wąsy... Dodam, aby nie wydawało się banalnie - żadna z postaci nie jest zupełnie normalna z bajkowego punktu widzenia.. Dawno nie chichrałam się w głos czytając cokolwiek, a tu z każdą kartką żałowałam, że książka zmierza do końca. Cudowna odskocznia, masa ponadczasowej ironii, humoru nie powstydziłby się Monty Python, a ja już patrzę co ten autor jeszcze napisał i zaczynam poszukiwania. Obawiam się jednak, że ta bajka jest jedyna w swoim rodzaju...

Czytając z zadowoleniem przemiłą i ciepłą opowieść o parkowych zwierzakach, zastanawiałam się dlaczego ktoś wyzbył się się takiej fajnej bajki ( zdobyta na przTargaj książki)... Nim doczytałam do końca, już wiedziałam. Naprawdę ładna i pełna ciepła, emocji opowieść, zrujnowana przez tragiczne zakończenie.. Nie wiem, może ostatnio lubię czytać wesołe rzeczy, nie wiem też kiedy porusza się tematy śmierci z dziećmi. Choć książka jest o życiu parkowych zwierzątek i o ich świecie, to tragedia śmiertelnej choroby dotyka małą dziewczynkę. No kurcze nie wiem, ale trudy chemioterapii, niespełnionych marzeń, pustego łóżeczka i opisu klepsydry na drzwiach w książeczce dla dzieci bardzo mnie odstręczyła. Tak więc niestety, ale Miłek powędruje dalej z kolejną edycją ww inicjatywy...