Recenzje dla:
  • Chciałabym postawić się wyraźnie tezie głoszonej przez „obcego”. Wykrzyczeć mu, że przecież tyle rzeczy ma sens ( tutaj powinnam wymienić). Ale nie potrafię, bo wiem, że bohater i tak to by podważył, a być może zbyt duża dawka filozofii zaburzyła to przekonanie. Jednakże nie zgadzam się z głównym bohaterem, uważam że jest odpowiedzialny za odizolowanie się od społeczeństwa i samozwanczo uczynienie się wyobcowanym, gdzie wszelka moralność straciła już sens, tak, że nic już się dla niego nie liczyło, a coś takiego jak emocje straciło rację bytu. Przerażająca wizja człowieka; powiastka o pesymistycznym przesłaniu, ale ze względu na jej klasykę, polecam przeczytać:)
  • Mam ogromny mętlik w głowie po przeczytaniu tej powieści. Sama nie wiem co myśleć o głownym bohaterze - raz wydaje mi się iż przedstawia po prostu odmienny system wartości,za chwile, ze jednak bohater jest człowiekiem chorym, upośledzonym w jakiś sposób. • Jedna z ksiażek o której mozna dyskutować godzinami.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo