Strup

Inne tytuły:
Hiszpania rozdrapuje rany
Autor:
Katarzyna Kobylarczyk
Tłumaczenie:
Magdalena Olejnik
Zofia Siewak-Sojka
Wydawca:
Wydawnictwo Czarne (2019)
Wydane w seriach:
Sulina
ISBN:
978-83-8049-935-5
Autotagi:
beletrystyka
druk
książki
literatura faktu, eseje, publicystyka
powieści
sprawozdania
5.0

Osiemdziesiąt lat po zakończeniu wojny domowej Hiszpania wciąż nie wie, co zrobić z ciałami ofiar. Musiało minąć ćwierć wieku od śmierci generała Francisco Franco, by rodziny odważyły się szukać swoich zamordowanych bliskich. Szukają ich nadal: w przydrożnych rowach, zasypanych studniach, na polach, w płytkich zbiorowych grobach. W ciągu ostatnich kilkunastu lat hiszpańskie organizacje pozarządowe otwarły siedemset czterdzieści anonimowych mogił. Ekshumowały ponad dziewięć tysięcy ciał cywilów zamordowanych przez nacjonalistów. Nikt tak naprawdę nie wie, ile jeszcze jest takich grobów. Są we wszystkich regionach kraju, kości leżą w nich do dziś. Strup to opowieść o kraju, który w imię przyszłości miał zapomnieć o swoich upiorach, ale mu się to nie udało. O Fausto, który nie godzi się na to, by jego ojciec spoczywał obok swojego mordercy, o Emilio, który chciał tylko odnaleźć dziadka, a przypadkiem wywołał lawinę, i o Josetxo, bratanku Pierwszego, Który Oddał Życie. [nota wydawcy].
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • Hiszpańska wojna domowa z lat 1936-1939 jest w Polsce mało znanym epizodem. Krwawa bratobójcza walka pochłonęła według różnych szacunków nawet do 500 tysięcy ofiar. Pomimo upływu ponad 80 lat od jej zakończenia bolesna historia nadal dzieli Hiszpanów. • Właśnie o tym, z perspektywy losu ofiar i ich rodzin, opowiada książka Katarzyny Kobylarczyk „Strup – Hiszpania rozdrapuje rany”. • Ponieważ historię piszą zwycięzcy, to nacjonaliści spoczywali w mauzoleach, na cmentarzach, ich imiona nosiły hiszpańskie ulice i place. Przegrani republikanie pogrzebani byli najczęściej w bezimiennych mogiłach, często masowych, skazani na zapomnienie, ich rodziny bardzo często nie wiedziały nic o miejscu ich pochówku. • Dopiero w momencie upadku reżimu Franco, rozpoczęła się powolna zmiana tego stanu. Ale i tak napotkała ona na przeszkody, gdyż większość Hiszpanów nie chciała rozdrapywać przysłowiowych ran, obawiając się politycznych skutków cały czas podzielonego na zwycięzców i przegranych narodu. • Czy możliwe jest wybaczenie? Czy warto wygrzebywać z pól stare kości? Czy ofiary i sprawcy powinny spoczywać obok siebie w jednym grobie? • Autorka próbuje w swojej książce odpowiedzieć na te pytania i moralne dylematy Hiszpanów.
Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo