Kommando Puff

Autor:
Dominik W. Rettinger
Wydawca:
Wydawnictwo Świat Książki (2018)
ISBN:
978-83-8031-788-8
Autotagi:
druk
książki
powieści
proza
4.0 (5 głosów)

Nazizm, obozy, Holocaust kładą się potwornym cieniem na naszej cywilizacji. Jeśli po dwóch tysiącach lat wstrząśnięci jesteśmy śmiercią na krzyżu, to mam nadzieję, że nigdy nie zniknie pamięć dzieci umierających z głodu i chorób w obozach i na ulicach gett. Ani o żadnych niewinnych ofiarach II Wojny. Dlatego należy wciąż pisać powieści i kręcić filmy o tym największym szaleństwie w historii ludzkości. Choćby po to, aby zmuszać do milczenia ludzi, którzy gotowi są zakłamywać te zbrodnie, w imię swoich niebezpiecznych celów. Pisząc tę powieść, w części rozgrywającej się w Brzezince, wykorzystałem wspomnienia byłych więźniarek obozu, nie ma bowiem innych źródeł. Niektóre z tych wspomnień zostały wydane w formie pamiętników lub autobiograficznych powieści. Starałem się uniknąć kopiowania opisanych wydarzeń i postaci, w czterech przypadkach jednak przytoczyłem fakty tak, jak zostały opisane przez autorki. Są to niewielkie w czasie trwania, lecz straszne zdarzenia; uznałem, że wymagają dokładnego zacytowania. Mam nadzieję, że przytoczenie ich jako faktów historycznych usprawiedliwia taki zabieg. Nie ma pamiętników kobiet z Komanda Puff. Wszystkie zdarzenia opisane w powieści oparte są na dobrze udokumentowanych materiałach historyczek dr Agnieszki Weseli i dr Joannie Ostrowskiej; pragnę bardzo podziękować obu paniom za wykonanie tej trudnej pracy historycznej, która po raz pierwszy przybliżyła prawdę o Komando Puff.
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • Świetna książka. Po przeczytaniu długo zostaje w pamięci.
  • Rok 1939…, Monte Carlo, Oświęcim, Izrael • Anna- matka Wolfganga, • Eliza-wspólniczka Carla, więźniarka Auschwitz, opiekunka Magdaleny, • Magdalena-więźniarka Auschwitz, podopieczna Elizy, • Wolfgang- Niemiec, oficer, • Zbyt wiele książek o tematyce wojennej i obozowej przeczytałam, aby nie spotkać się z tematem domu publicznego na terenie Auschwitz. Pomimo tego książkę przeczytałam z zainteresowaniem. • NA PLUS: • -sporym zaskoczeniem był dla mnie sam początek powieści, nie mający nic wspólnego z okrucieństwami wojny. Monte Carlo kojarzy się tylko z bogactwem • - w Auschwitz wielu popadało w obłęd, ale D. W. Rettingerowi udało się „bardziej” niż innym ukazać, że są w końcu granice okrucieństwa, po przekroczeniu których pozostaje tylko ucieczka w obłęd. • NA MINUS: • - nie spodobało mi się zakończenie powieści. Być może nie do końca je nie zrozumiałam. • - jak dla mnie zbyt często w powieściach opartych na czasach II wojny światowej pojawiają się naziści z ludzkimi odruchami. W każdej niemal powieści pojawiają się Niemcy z iskierką dobra. W komandzie Puff to wrażliwa matka Wolfganga i sam Wolfgang. Sam D. W. Rettinger we wstępie do swojej powieści pisze o „zakłamywaniu zbrodni”. • Na koniec… na pewno sięgnę po inne książki tego autora
  • Temat kontrowersyjny, historia zachowana, książka świetna.
  • Rzadko brany na warsztat temat, mocny. Książka poruszająca, ale nie epatująca przemocą. Wyważona, głęboka treść. Powieść, którą czyta się jednym tchem, która jednak pozostawia czytelnika na długo z własnymi myślami, wspomnieniami, przemyśleniami... Polecam.
Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo