Ewa Ostrowska ˜– pisarka i dziennikarka, autorka kilkudziesięciu książek, w tym wielu opowiadań i powieści dla dzieci i młodzieży, powieści obyczajowych oraz kryminałów i thrillerów. Studiowała socjologię na Uniwersytecie Łódzkim, w tym też mieście rozpoczynała karierę dziennikarską. Znana z takich powieści, jak Pamiętaj o róży, Sidła strachu, Gra ze śmiercią w tle. Laureatka wielu nagród i wyróżnień. Wielbicielka przyrody.* • Nevada to spokojne miasteczko. W dziwnych okolicznościach znika dziecko Hellen i Williama Barkinsów. Są oni wpływowymi mieszkańcami. Mijają dni, a porywacz milczy. Pewnego dnia Hellen, która zaczynała zachowywać się jak osoba obłąkana, zauważyła swoje dziecko siedzące przy piaskownicy. Niestety to nie był… Co to było? Czy Patrick przeżyje? Tego dowiecie się, gdy przeczytacie ten utwór. • Autorka umiejętnie bawi się wykreowanymi przez siebie postaciami. Czasem doprowadza ich do szaleństwa, nieraz do rozpaczy, a czasami daje złudne nadzieje. Głównym bohaterem jest Stan Haig. To szeryf, który wie wszystko o wszystkich (zazwyczaj tak jest w mniejszych miejscowościach). Jest inteligentny, wysportowany, charyzmatyczny, dobry, emocjonalny i skory do pomocy. Ważną postacią jest również Peters, który nie jest z Nevady. Ludzie z góry przydzielili jemu tę sprawę. Na początku nie lubiłem tej postaci, bo stwarzał on wrażenie, że pozjadał wszystkie rozumy, był sarkastyczny i rządził się wszystkimi. Dopiero po czasie, gdy trochę więcej się o nim dowiedziałem, zmieniłem swoje zdanie. Peters to przede wszystkim dobry glina. • Dzięki „Kamuflażowi” kim jest kidnaper, bo muszę przyznać, że przeczytałem wiele thrillerów i kryminałów, ale z tym określeniem dopiero pierwszy raz się spotkałem. • Minusem tej książki jest mała czcionka, która utrudnia czytanie. • Mnie się to dzieło bardzo podobało. Nie spodziewałem się, że aż tak wciągnę się w fabułę, która pozornie jest banalna. Pomysł i jego wykonanie jest oryginalny i ciekawy. Od mniej więcej trzydziestej strony książka trzyma w napięciu i nie puszcza do końca, język jest lekki, styl pisarski ciekawy, a ilustracje wewnątrz są bombowe! Jestem zachwycony, usat­ysfa­kcjo­nowa­ny i jak najbardziej polecam Wam przeczytać tę powieść. • Ewa Ostrowska skupiła się przede wszystkim na portretach psyc­holo­gicz­nych­ wszystkich bohaterów. Poznajemy emocje i myśli wielu bohaterów (np. szeryfa, policjanta, matek), dowiadujemy się o analizie miejsca zdarzenia i spekulacjach o tym jaki jest kidnaper. Mamy możliwość wejścia do głowy tejże osoby, co jest niebywałe i bardzo interesujące. • Mógłbym Wam opowiadać o tym dziele godzinami, ale nie chcę Was tym zanudzać. Krótko mówiąc: „Kamuflaż” polecam przede wszystkim miłośnikom thrillerów psyc­holo­gicz­nych­. • Za przekazanie egzemplarza do recenzji dziękuję Wydawnictwu Oficynka. • Tytuł: „Kamuflaż” • Autor: Ewa Ostrowska • Wydawnictwo: Oficynka • Projekt okładki: Anna M. Damasiewicz • Wydanie: I • Oprawa: miękka • Liczba stron: 384 • Data wydania: marzec 2011 • ISBN: 978-83-62465-04-0 • Źródło – okładka.

Trójka zafascynowanych w książkach Arthura Conan Doyla gimnazjalistów będzie musiała rozwiązać sprawę, z którą nawet najlepszy policjant miałby problem. Dostają oni od tajemniczej osoby paczkę, w której było kilka dziwnych i nie związanych ze sobą przedmiotów. O co w tym wszystkim chodzi? • Utwór ten bardzo mi się spodobał. Jestem zaskoczony, że książka, po której spodziewałem się, że będzie dobra, była świetna. Nie mogłem się od niej oderwać. Dzieło to zostało napisane lekkim i prostym językiem, czyli idealnym dla literatury młodzieżowej. Od samego początku jest ciekawie, a pod koniec akcja przyspiesza. • Główną bohaterką na pewno jest Shirley, czyli nastolatka, która uwielbia robić oraz rozwiązywać zagadki. Książki uwielbia tak bardzo, że każdą przerwę w szkole przesiaduje w bibliotece, przez co ma tak naprawdę dwóch przyjaciół. Dedukcję ma opanowaną do perfekcji! Pozostałymi ważnymi postaciami są: Mary oraz Artur. On jest nieco nierozgarniętym, sarkastycznym, leniwym, narzekającym, lekko egoistycznym chłopakiem, zaś ona błyskotliwą i trochę podobną z charakteru do Shirley dziewuchą. Są oni lekkomyślni, a czasem zaskakują pomysłami. • Zdenerwowało mnie to, że autorka za dużo Sherlocka Holmesa pokazała w swojej książce. W sensie pojawiają się bohaterowie, którzy są bardzo podobni do tych z książek sir Arthura Conan Doyla, co jest co najmniej irytujące. Wadą jest również to, że mało prawdopodobne jest to, iż nastolatkowie są w stanie rozwiązać poważną sprawę kryminalną. • Książka jest z tych na jeden wieczór. Czasem warto jest przeczytać lekką, niedoskonałą powieść młodzieżową. Zachęcam Was do sięgania po ten utwór, bo według mnie warto jest go poznać. Szczególnie polecam przeczytać młodzieży oraz fanom pana Holmesa. • Za przekazanie egzemplarza do recenzji dziękuję Wydawnictwu Novae Res. • Tytuł: „Poznać wroga” • Autor: Sophie Elizabeth Johns • Wydawnictwo: Novae Res • Korekta: Monika Pasek • Okładka: Krystian Żelazo • Wydanie: I • Oprawa: miękka • Liczba stron: 171 • Data wydania: 28.04.2016 • ISBN: 978-83-8083-121-6

Jakub Ćwiek jest autorem dziewiętnastu książek, licznych opowiadań, artykułów publ­icys­tycz­nych­ i scenariuszy. Najbardziej znany ze stworzenia uniwersum Kłamcy, rozwija też światy, w których prym wiodą Chłopcy i Dreszcz oraz wypuszcza się na zupełnie inne rejony. Dzie­sięc­iokr­otni­e nominowany do Nagrody Fandomu Polskiego im. Janusza A. Zajdla, otrzymał ją w 2012 roku za opowiadanie Bajka o trybach i powrotach. W tym samym roku oraz ponownie dwa lata później został nominowany do Śląkfy w kategorii Twórca Roku.* • Grimm City to ponure, ciemne miasto, które zostało zbudowane na ciele olbrzyma, idealne dla gangsterów. Pojawia się nowy przestępca i w tym samym momencie ginie oficer policji Wolf. Czy oba wydarzenia wiążą się ze sobą? I co z tym wszystkim wspólnego ma kobieta z czerwonym płaszczem i kapturem tego samego koloru? • Spodziewałem się czegoś bardziej mrocznego, aczkolwiek to, co zaserwował mi Ćwiek było bardzo ciekawe. W ogóle sam pomysł jest oryginalny i świetnie wykonany. Najbardziej spodobało mi się miasto Grimm City, bo zostało ono dopracowane, a autor zaskoczył mnie swoją pomysłowością, bo ja nigdy nie wpadłbym na coś takiego. • Jakub Ćwiek wplótł do tego utworu motywy z książek Braci Grimm, co było bardzo ciekawym i dobrym zabiegiem. W ten sposób pokazał nam, że ma on wiele pomysłów oraz jeszcze nieraz nas zaskoczy. • Wewnątrz książki znajdują się klimatyczne rysunki. • Bardzo ważną osobą jest Alfie, czyli muzyk, który mieszka ze swoim kolegą w pewnym bloku. Czasem dorabia sobie, jeżdżąc taksówką. Posiada on niebywale duży talent muzyczny, jest zabawny, towarzyski i odważny, ma poczucie humoru. Ciekawymi postaciami są również policjanci: Evans oraz McShane. Ciągle się oni przekomarzają, odniosłem wrażenie, że w pewnym sensie rywalizują, by udowodnić, który z nich ma rację, ale potrafią przyznać się do swoich błędów. • „Grimm City. Wilk!” według mnie nie ma żadnych wad, natomiast wiele plusów. Są nimi: lekki język, trzymająca w napięciu od początku do końca akcja, która w pewnych momentach znacznie przyspieszała, świetne opisy, dzięki którym jesteśmy w stanie przenieść się do świata wykreowanego przez autora, bohaterowie, których niektóre decyzje są bardzo zaskakujące, oryginalny pomysł oraz mnóstwo zabawnych momentów. • Zakończenie było dość tajemnicze. Mam nadzieję, że autor napisze jeszcze jakieś książki, które będą działy się w Grimm City, bo ciężko jest mi się rozstawać z tym miejscem oraz ludźmi tam żyjącymi. • Reasumując: książkę polecam przede wszystkim miłośnikom twórczości Jakuba Ćwieka (nie rozczarujecie się) oraz fanom gatunku kryminał noir. • Za przekazanie egzemplarza do recenzji dziękuję Wydawnictwu Sine Qua Non. • Tytuł: „Grimm City. Wilk!” • Autor: Jakub Ćwiek • Wydawnictwo: Sine Qua Non • Korekta: Aneta Wieczorek • Okładka: Paweł Szczepanik • Ilustracja na okładce oraz rysunki wewnątrz książki: Piotr Sokołowski • Wydanie: I • Oprawa: miękka (ze skrzydełkami) • Liczba stron: 375 • Data wydania: 13.04.2016 • ISBN: 978-83-7924-601-4 • Źródło – skrzydło książki

Alex Scarrow zaczynał jako grafik, po czym zdecydował, że zostanie projektantem gier komputerowych. W końcu dojrzał i został pisarzem. Napisał wiele popularnych thrillerów oraz kilka scenariuszy, ale to pisanie dla młodzieży pozwala mu do woli cieszyć się pomysłami i koncepcjami, którymi bawił się podczas tworzenia gier. Mieszka w Norwich z synem Jakubem, żoną Frances i dwoma bardzo grubymi szczurami.* • Naukowcy z 2070 roku chcą przenieść 300 Amerykanów do roku 54 n.e. Coś im nie wyszło, bo część z nich zginęła, a pozostali przenieśli się do trzydziestego siódmego roku naszej ery. Liam cofa się w przeszłość, by zorientować się w sytuacji. Ktoś wysłał na nich ludzi, którzy mieli ich dopaść. Jeźdźcy w Czasie zostają uwięzieni w Rzymie. Kaligula, cesarz, który panował w tamtych czasach zdobywa wiedzę, która pomoże jemu pokonać wszystkich. Czy Jeźdźcy w Czasie wrócą do 2001 roku i wszystko naprawią? • Głównymi postaciami są te same postacie, które spotykamy w poprzednich tomach, więc nie będę ich opisywał, bo to byłoby bez sensu (zerknijcie do recenzji wcześniejszych tomów). • Utwór ten pokazuje wizję przyszłości, która ma może się zrealizować. Chodzi tu o przeludnienie świata i próbę znalezienia sposobu, który mógłby to jakoś naprawić. • Książka ta bardzo mi się podobała. Akcja momentami trzyma mocno w napięciu, od początku dużo się dzieje, są momenty tajemnicze, a autor nie raz mnie zaskakiwał. Jest to najlepsza część, bo we wcześniejszych pojawiał się pewien schemat, mianowicie pojawiał się problem, Jeźdźcy w Czasie jechali do miejsca, w którym doszło do zmiany historii, ratowali świat. W tym tomie zostało to trochę zmienione, bo pojawiły się nowe postacie, które namieszały (i to mocno), dzięki czemu jest jeszcze ciekawiej. Bardzo spodobał mi się pomysł na osadzenie akcji w starożytnym Cesarstwie Rzymskim. Autor opisał starożytny Rzym, ludzi i ich pewien zwyczaj, co w pewnym sensie pozwoliło mi przenieść się do tamtych czasów. • Tak jak czwarta część, ta również uczy czytelnika. • Jedyną wadą książki jest to, że znalazłem kilka literówek, aczkolwiek nie za bardzo rzucają się one w oczy i nie utrudniają czytania. Wspominam o tym, by nikogo nie zaskoczyło to, że są literówki (rozumiem, że korektorzy nie mają łatwej pracy, a popełniać błędy to rzecz ludzka, dlatego korekta książki nie wpływa na moją ocenę utworu). • Podsumowując tę krótką recenzję (nie chcę napisać więcej, bo boję się, że zacznę spoilerować) szczerze polecam Wam ten utwór oraz całą serię. Znie­cier­pliw­iony­ czekam, aż sięgnę po szósty tom. • Za przekazanie książki do recenzji dziękuję Wydawnictwu Zielona Sowa. • Tytuł: „Time Riders. Wrota Rzymu” • Tytuł oryginału: „Time Riders. Gates of Rome” • Autor: Alex Scarrow • Wydawnictwo: Zielona Sowa • Cykl: Time Riders (tom V) • Tłumaczenie: Karol Sijka • Korekta: Joanna Łapińska, Magdalena Wosiek • Projekt okładki: James Fraser • Ilustracja: Richard Jones • Wydanie: I • Oprawa: miękka • Data wydania: 30.05.2014 • Liczba stron: 449 • ISBN: 978-83-7895-923-6 • Źródło – książka.

Jeśli lubisz rycerzy oraz książki, w których akcja nawet na moment się nie zatrzymuje, przeczytaj recenzję do końca i sięgnij po ten utwór. • Czerwony rycerz wraz z bandą najemników ma za zadanie ochronić żeński klasztor przed potworami. • Autor skupił się głównie na wykreowaniu świetnych bohaterów oraz stworzeniu ciekawych walk. Obie te rzeczy zostały wykonane. Główny bohater tj. Czerwony Rycerz jest wyrazistą postacią, która jest odważna, zabawna, posługująca się czasem siarczystym językiem oraz bardzo emocjonalna. To świetny rycerz, który umiejętnie posługuje się bronią oraz mówi prostym, dosadnym i wulgarnym językiem. Oczywiście w obecności kobiet stara się hamować. Ogólnie w całym utworze przewija się masa bohaterów, aczkolwiek większość z nich jest epizodycznymi osobami, to znaczy pojawiają się w pewnym momencie i po kilkunastu/kilkudziesięciu stronach znikają, dlatego nie trzeba orientować się we wszystkich imionach, wystarczy tylko skupić się na głównych bohaterach. Nie mamy tutaj bardzo wyraźnego podziału na tych „złych” i „dobrych”. Ci z pierwszej grupy dość często robią dobre uczynki, zaś ci z drugiej złe. Walk w powieści jest bardzo dużo. Są one krwawe i stwarzające wrażenie autentyczności. Zapierają one dech w piersiach. • „- Czasami - zaczął kapitan, patrząc na maga - człowiek wie, że coś jest prawdą niezależnie od dowodów.” • Książka jest wielowątkowa. Co rusz autor urządza niektórym bohaterom niemałe piekło, wrzucając ich w wir wydarzeń. Umiejętnie zaplata on wątki oraz tworzy aurę tajemniczości. • Bałem się sięgnąć po tę książkę, ponieważ jest ona bardzo gruba (845 stron), no i nie jestem wielkim fanem tego gatunku (wolę kryminały i thrillery). Cieszę się, że jednak się przemogłem, bo Czerwony rycerz bardzo mi się spodobał. Jestem pod wrażeniem pomysłu, który jest dla mnie oryginalny i zarazem banalny. Autor wykonał go świetnie! Najbardziej spodobali mi się bohaterowie, którzy są żywi, pełni emocji oraz ludzcy, w sensie popełniają błędy, za które muszą płacić, nie są idealni, boją się nieznanego oraz potworów i okazują to… Utwór został napisany lekkim językiem, od samego początku do końca trzyma w napięciu, jest mnóstwo zwrotów akcji. • Polityka, egoizm, fanatyzm i materializm to są poboczne problemy tej książki, bo głównym jest (trochę bardzo prosta i schematyczna) walka dobra ze złem. • Jeśli lubisz powieści, w których jest wiele walk, sięgnij po ten utwór. Jeśli chcesz poznać mroczne, trochę bardziej męskie dzieło, przeczytaj tę książkę . Jeśli nie przeszkadza ci to, że bohaterzy, z którymi zżywasz się giną, koniecznie przeczytaj tę powieść. • Pojawia się też wątek miłosny, który nie za bardzo mnie zachwycił. • Akcja utworu dzieje się w średniowieczu, aczkolwiek odniosłem wrażenie, że autor przeniósł niektóre problemy współczesnego świata do tamtej epoki pokazując tym, że ludzie od dawien dawna borykają się z frasunkami. • Mógłbym się tu godzinami rozwodzić na tym dziełem. Podsumowując moją krótką opinię: utwór polecam przede wszystkim miłośnikom fantastyki. • Za przekazanie egzemplarza recenzenckiego dziękuję Wydawnictwu MAG. • Tytuł: „Czerwony rycerz” • Tytuł oryginału: „The Red Knight” • Autor: Miles Cameron • Wydawnictwo: MAG • Cykl: Syn zdrajcy (tom I) • Korekta: Magdalena Górnicka • Ilustracja na okładce: Kerem Beyit • Wydanie: I • Oprawa: miękka • Liczba stron: 845 • Data wydania: 13.01.2016 • ISBN: 978-83-7480-630-5