"Tajemnica nawiedzonego lasu" to bardzo udana kontynuacja, w mojej opinii znacznie ciekawsza i bardziej emocjonująca niż pierwsza część. Anna Kańtoch wpakowała Ninę i jej przyjaciół w kolejne tarapaty i ciężko powiedzieć czy groźniejszy i bardziej niebezpieczny był diabelski krąg klasztoru w Markotach, czy komuniści, z którymi muszą zmierzyć się w tej części cyklu. W powieści spotykamy nowych bohaterów, o których ciężko powiedzieć czy są wrogami czy przyjaciółmi, mnóstwo nowych tajemnic, ciekawych wątków, autorka nie pozwoli się nudzić nawet przez chwilę. • W powieści wykorzystany jest podobny schemat jak w "Tajemnicy diabelskiego kręgu". Bohaterowie zostali zamknięci w miejscu odciętym od świata, z którego nie mogą się wydostać, a w którym muszą odkryć wiele tajemnic oraz zmierzyć się z istotami nadp­rzyr­odzo­nymi­. Nie można jednak przez to zarzucić powieści prze­widy­waln­ości­, autorkę cenię najbardziej za pomysłowość i wykorzystane w powieści rozwiązania fabularne niejednokrotnie potrafią zaskoczyć. • Anna Kańtoch kolejny raz świetnie połączyła za sobą wątki powieści kryminalnej z fantastyką, lecz napięcie odczuwane podczas lektury sprawia, że książce najbliżej gatunkowo jest do powieści grozy i thrillera. Pisarka okazuje się być mistrzynią w tworzeniu niepowtarzalnej, mrocznej atmosfery. Powieść przeznaczona jest może dla nastolatków, ale w czasie lektury można stracić paznokcie. Autorka stworzyła niezwykły klimat, pojawiająca się w powieści mgła, otaczający mrok, niepokój i tajemnice potrafią skutecznie działać na wyobraźnie. • Marta Ciulis- Pyznar

Powieść kryminalna, baśń, powieść psychologiczna, a to wszystko utrzymane w konwencji horroru. Obraz Wałbrzycha, który kreśli autorka w swojej powieści przeraża, to "kraina, gdzie noce są czarniejsze, a zima przychodzi już w listopadzie", a "lodowaty deszcz pada z taką zaciekłością, że wydaje się nierealny niczym filmowa scenografia". Wałbrzych zły, który skupia wszelkie patologie, traumy i strachy nękające Polskę. • Główna bohaterka niczym Alicja z Krainy Czarów wpada do wałbrzyskiej króliczej nory, jednak ta z bajkową krainą nie ma nic wspólnego. Tu wszędzie czai się zło, które ma swoje korzenie w dalekiej przeszłości. Ziemia pod legendarnym zamkiem Książ, która nie tylko skrywa legendarne skarby, ale również mogiły tysięcy ofiar ludobójstwa nazistów i armii czerwonej. • Miasto to nie tylko strachy wojenne, ale skondensowane i skoncentrowane wszelkie możliwe patologie społeczne: przemoc wobec dzieci, zwierząt, kazirodztwo, pedofilia, agresja, ksenofobia, fanatyzm zarówno religijny jak i antyreligijny. To codzienne zło wylewa się zewsząd i jest wszechobecne. • To co najbardziej boli to, spirala zła. Skrzywdzeni krzywdzą kolejnych, ofiary stają się katami, a to cierpienie rozprzestrzenia się jak zakaźna choroba. • Czy jest sposób by przerwać ten łańcuch cierpienia i krzywd? Odpowiedź jaką daje Alicja jest pozornie bardzo prosta: "trzeba zapobiegać okrucieństwu i robić swoje najlepiej, jak się da". Dobro musi pokonać rozprzestrzeniające się zło. W powieści te dwie strony uosabiają kotojady (zło) oraz kociary (dobro), będące symbolem prostych odruchów dobra i empatii. • Marta Ciulis- Pyznar

"Idź, postaw wartownika" opowiada dalsze losy Jean Loise Finch, dorosłej już 26-letniej Skaut, która powraca z Nowego Jorku do rodzinnego Maycomb w Alabamie. W tym czasie w Stanach Zjednoczonych mają miejsce zmiany, które obejmują swoim zasięgiem całe społeczeństwo amerykańskie. Trwają gorące dyskusje wokół kwestii nadania Afroamerykanom pełni praw obywatelskich, która z jednej strony zakończy segregację rasową, z drugiej, tworzy nowe podziały w społeczeństwie. • W czasie tych kilku dni spędzonych w Maycomb, Skaut odkrywa bolesną prawdę o swoich bliskich i rodzinnym mieście, wystawiając na próbę wszystkie ideały i wartości, w które niezłomnie wierzyła. • Harper Lee świetnie oddała klimat lat pięćdziesiątych XX wieku, politycznych i obywatelskich niepokojów, które wyciągały z ludzi zarówno to co w nich najlepsze, jak i najgorsze cechy. "Idź, postaw wartownika" to wgląd w amerykańską historię, autorka podnosi tutaj te kwestie, wówczas dla wielu niewygodne, a które są wciąż aktualne, jak chociażby uprzedzenia rasowe, obraz konserwatywnego Południa, czy różnice międ­zypo­kole­niow­e. • Z Maycomb autorka uczyniła mikrokosmos amerykańskiego społeczeństwa, gdzie kolejny raz oczami Skaut możemy obserwować reakcje różnych środowisk na dokonujące się zmiany, a także to, jak prowadzona polityka łączy ludzi, jednocześnie ich dzieląc. • "Zabić drozda" to była piękna i mądra, lecz nieprawdziwa bajka o ideałach, "Idź, postaw wartownika" obdziera ten perfekcyjny świat z ideałów, pokazując, że życie to nie bajka, i nie ma w nim prostych rozwiązań. • Marta Ciulis- Pyznar

Wesołe może być życie emeryta, ale jeszcze bardziej ekscytujące może być życie złodzieja- emeryta. Zdaniem emeryckiej złodziejskiej szajki na tyle emocjonujące, że nie poprzestają na jednym przestępstwie. Apetyt rośnie w miarę jedzenia, nawet w przypadku kradzieży. • Nie będę opisywać wyczynów seniorów, ani ich pomysłowości , ale mogę zapewnić, że kreatywności naszym emerytom nie brakuje. Ich szalone pomysły raz po raz wywołują salwy śmiechu, a dzięki • swojej nieporadności i powszechnemu zaufaniu jakie wzbudzają, są w swoim nowym fachu zadziwiająco skuteczni. • Największym atutem "Seniorów w natarciu" jest humor i muszę przyznać, że autorka wykazała się wyjątkowym poczuciem humoru. W powieści pełno jest gagów, przezabawnych sytuacji, komicznych dialogów. • Samo uczynienie bohaterami powieści siedemdziesięciolatków poruszających się za pomocą balkoników i próbujących obrabować bank było strzałem w dziesiątkę. Każda z postaci ma w sobie coś wyjątkowego, swoje własne dziwactwa, unikalne cechy charakteru, które również wywołują sporo uśmiechu. • Jedyne zastrzeżenia jakie można mieć do książki to fakt, że fabuła jest trochę naciągana, momentami naiwna, a bohaterom pomagają szczęśliwe dla nich zbiegi okoliczności. Z drugiej strony jest to komedia kryminalna, w której rządzą inne prawa i ten brak wiarygodności w rezultacie schodzi na dalszy plan. • Generalnie "Seniorzy w natarciu" to przesympatyczna, zabawna i pełna ciepła komedia kryminalna, gdzie krew się nie leje, trup nie ściele się gęsto, gdzie nie została skrzywdzona nawet mucha, a przestępcy to siedemdziesięciolatkowie, którym pomysłów i energii życiowej można zazdrościć. • Jeśli szukacie książki na urlop lekkiej, pełnej ciepła i humoru, "Seniorzy w natarciu" skradną przede wszystkim Wasz uśmiech. • Marta Ciulis- Pyznar

"Tajemnica Diabelskiego Kręgu" to bardzo ciekawa i udana hybryda jaka powstała przez połączenie fantastyki, powieści dete­ktyw­isty­czne­j, przygodowej z solidną dawką powieści grozy i horroru. Z bliżej nie znanego mi powodu (mogę tylko snuć domysły, że może chodzi o wiek bohaterów) powieść została dedykowana młodzieży, a mimo tego, że młodzieżą jestem już dość dobrze wyrośniętą, książkę czytało mi się bardzo dobrze i z dużą przyjemnością. • Autorka wykorzystała w powieści kilka znanych w fantastyce motywów: aniołów, wybrańca, przeznaczenie, tajemniczego i potężnego wroga, który musi zostać pokonany. Jednak u Kańtoch nic nie jest oczywiste. W powieści jest zatrzęsienie tajemnic. Tajemnice skrywa sam klasztor, skrywający się za jego murami tytułowy diabelski krąg, każde z dzieci jak i dorosłych zamieszkujących klasztor skrywa jakąś zagadkę. Również anioły i ich prawdziwe motywy są nieodgadnione. Pytań jest mnóstwo, intryga jest wielowątkowa, a napięcia, które towarzyszy ich rozwiązywaniu jeszcze więcej. • Atmosfera panująca w powieści potrafi skutecznie zmrozić. Dominuje przede wszystkim nastrój grozy, strachu, przerażenia i śmierci. Ten klimat tajemniczości i mroku potęguje niezwykle obrazowy język i barwny język jakim posługuje się autorka. Pisarka świetnie buduje napięcie, a sama historia w wielu miejscach zaskakuje. • "Tajemnica diabelskiego kręgu" to książka, która skutecznie potrafi wywołać dreszcze przerażenia. Tajemnicza, mroczna fantastyczna powieść nie tylko dla młodzieży. Tak jak przyciąga zło diabelskiego kręgu, równie mocno przyciąga i hipnotyzuje powieść Anny Kańtoch. • Marta Ciulis- Pyznar