"Płomień i krzyż" to bardzo dobra książka. W trakcie czytania można zauważyć, że wszystkie wątki zostały dokładnie przemyślane przez Piekarę, tak aby stanowiły interesujący wstęp do cyklu o Inkwizytorze. Jest wciągająca, przeczytałam ją w kilka godzin. Piekara ma przyjemny dla mnie styl pisania. Po jej skończeniu mogę stwierdzić, że chętnie dowiem się co będzie dalej. Jednakże nie myślę o kontynuacji zbyt intensywnie. Pierwszy tom zaciekawił mnie, to fakt, a jeśli w ręce wpadnie mi kolejna część- zapewne ją przeczytam. Fabuła jest po prostu ciekawa ale mam nadzieję, że w kolejnym tomie zwyczajnie (lub nie) mną zawładnie. Nie mogę także powstrzymać się od stwierdzenia, że "Płomień i krzyż" spodoba się fanom muzyki death metalowej. Ot dygresja w trakcie czytania.

"Rozważna i romantyczna" to naprawdę dobra książka z niebanalnym romansem i interesującą historią. Postacie są ciekawe, wielowymiarowe. Mnie osobiście poraziła ta żądza majątku i pogoń za dobrobytem przedstawiona w powieści. Nie lubię pisać opinii, które są spoilerem, ale w tym wypadku muszę zaznaczyć swój żal związany z zakończeniem historii. Ostatecznie można było przewidzieć małżeństwo Marianny z pułkownikiem, choć dla nie to zdarzenie pozostało niezrozumiałe. Dziewczyna od początku ich znajomości nie okazywała mu specjalnych względów, dlatego też nie mogę oprzeć się wrażeniu, że małżeństwo to zostało zawarte na siłę. W duchu liczyłam, że los zwiąże jednak pułkownika z Eleonorą. No cóż, nie ja byłam twórcą tej historii. Niemniej jednak książka podobała mi się i czytałam ją z przyjemnością. Polecam.

Są takie książki, które trudno jest mi ocenić i właśnie do tej grupy należy "Portret Doriana Graya". Powieść niewielka, ale ciężka w przyswojeniu. Przyznam, że kilka razy miałam ochotę porzucić lekturę. Cieszę się jednak, że tego nie zrobiłam. Mimo trudnego stylu autora, przez który musiałam momentami się "przekopywać", Oscar Wilde odsłonił przede mną naprawdę zajmujące dzieło. Sam pomysł naprawdę ciekawy, a zakończenie świetne. Fin de siecle, fin de beaute.

Z czystym sercem mogę przyznać, że przeczytałam właśnie rewelacyjną książkę. To pierwsza powieść tego autora, którą miałam przyjemność przeczytać. A czytało mi się ją niezwykle lekko i szybko, mimo, że tak naprawdę była to bardzo smutna i ciężka lektura. Tym zadziwił mnie Murakami, jak w lekkim wydaniu przedstawić tak trudną historię. Książka jest niezwykła, a czytając ciężko jest zauważyć jak szybko ze strony 80 robi się 140, a następnie 260 itd. W tym przypadku książka pochłonęła mnie tak samo jak ja ją. Polecam!

Co tu dużo pisać, książka jest po prostu bardzo dobra, czyta się ją szybko i przyjemnie, podoba mi się język, którym operuje Piekara, a główny bohater jest świetny, zdecydowanie zdobył moją sympatię. Z pewnością sięgnę po kolejne części. Polecam!