Strona domowa użytkownika
Zawiera informacje, galerię zdjęć, blog oraz wejście do zbiorów.
Zawiera informacje, galerię zdjęć, blog oraz wejście do zbiorów.
Najnowsze recenzje
-
"O Naśladowaniu Chrystusa" • Autorstwo przypisywane Tomaszowi a Kempis • Moja ocena: 7/10. • "O Naśladowaniu Chrystusa" to traktat ascetyczny, który składa się z czterech ksiąg. Jednakże księga czwarta wyraźnie różni się od pozostałych, zarówno pod względem stylu, jak i treści, co może wskazywać na jej późniejsze dołączenie do dzieła. • Czytałem tę książkę z dużym zainteresowaniem, a szczególnie urzekły mnie głębokie, chrześcijańskie przemyślenia zawarte w pierwszych trzech księgach. Mają one uniwersalny charakter, odwołujący się do fundamentalnych wartości chrześcijaństwa, dzięki czemu mogą przemówić do szerokiego grona wierzących. Co istotne, choć dominują ogólne - chrześcijańskie refleksje, w treści pojawiają się jedynie dwie wzmianki o typowo katolickim koncepcie czyśćca, co nadaje dziełu delikatny rys teologii katolickiej, ale nie dominuje nad jego ogólnym przesłaniem. • Czwarta księga natomiast, skupiająca się na katolickim podejściu do Eucharystii, odstaje od reszty i koncentruje się głównie na sakramencie Komunii Świętej, ukazanym w sposób specyficzny dla rzymskokatolickiej teologii. • Czym zatem jest to dzieło? Traktatem ascetycznym, modlitewnikiem, podręcznikiem mistycyzmu czy może po prostu zbiorem refleksji praktykowanych przez średniowiecznych mnichów? Niezależnie od odpowiedzi, nie można umniejszać jego wkładu w duchowość i kulturę chrześcijańską. • Jest to książka, którą zdecydowanie warto przeczytać, szczególnie dla tych, którzy szukają pogłębionej refleksji nad duchowością i życiem wewnętrznym.
-
"Księga i miecz. Zbrodnia i odkupienie. Wspomnienia byłego terrorysty" • Autor: Kamal Saleem • Moja ocena: 8/10. • Książka autorstwa Kamala Saleema to wyjątkowa pozycja reporterska, która wciąga czytelnika od pierwszych stron. Napisana w klarowny sposób, charakteryzuje się logicznym układem wydarzeń, odnosząc się zarówno do czasu, jak i miejsca, w którym się rozgrywają. Można zastanawiać się, czy książka ta jest bardziej reportażem, czy autobiografią, jednak obie te formy się tu przenikają, tworząc spójną i fascynującą całość. • Temat terroryzmu, choć istotny, wydaje się być raczej tłem dla głębszej refleksji. Książka w znacznej mierze skupia się na kulturze i codziennym życiu w świecie Islamu, ukazując, jak religia i tradycje kształtują codzienność, a także, jak wpływają na decyzje jednostek. Kluczowym elementem jest przemiana, jakiej doświadczył autor, odkrywając Żywego Boga, co stanowi centralny punkt tej historii. • To książka warta uwagi, nie tylko ze względu na tematykę, ale również na szczere i głębokie przesłanie o odkupieniu i wewnętrznej przemianie. • Polecam serdecznie.
-
"Kozacy Zaporoscy" • Autor: Leszek Podhorodecki • Moja ocena: 8/10. • Książka Leszka Podhorodeckiego ukazuje się pod dwoma tytułami: "Kozacy Zaporoscy" oraz "Sicz Zaporoska", co może budzić pewne zamieszanie, zwłaszcza że nowsze wydania nie informują o fakcie, iż jest to przedruk wcześniejszej publikacji. To jednak nie umniejsza wartości samego dzieła. • Pod względem merytorycznym książka jest solidnie opracowana i przejrzysta. Stanowi interesujące wprowadzenie do historii naszych południowo-wschodnich sąsiadów, zwłaszcza w kontekście Kozaczyzny Zaporoskiej. Pozycja ta zasługuje na uznanie za jasność i szczegółowość opisu złożonych losów tych ziem. • Czytając ją dwukrotnie, odkryłem, jak trudna i zawiła była historia regionu. Zaczynająca się od wielkiej wolności Kozaków, w kolejnych stuleciach ich sytuacja ulegała dramatycznym zmianom, a decyzje polityczne i militarne, które podejmowali, doprowadziły do stopniowego ograniczania tej wolności. • Jest to wartościowa książka, którą z pełnym przekonaniem polecam każdemu zainteresowanemu historią. • recenzję bliźniaczą umieściłem przy pozycji: • "Sicz Zaporowska" -
-
-
Moja ocena: 6/10 Akurat ten tytuł mnie nie porwał... • Pierwsze opowiadanie miało smaczek - reszta zbyt podobna... • Powtarzający się element przenoszący do innego wymiaru (przynajmniej w trzech opowiadaniach) był taki ciut "przewidywalny". • Ale A. Pilipiuk - zawsze ok.