„Czarne gwiazdy” • Autor: Ryszard Kapuściński • Moja ocena: 8/10 • „Czarne gwiazdy” to niezwykle ciekawa i wciągająca relacja z podróży po Afryce, ze szczególnym uwzględnieniem Konga, które w tamtym czasie dopiero co odzyskało niepodległość. Kapuściński, jak zwykle, zabiera czytelnika w fascynującą podróż do miejsc mało znanych i często pomijanych przez media Zachodu, ukazując ich złożoną rzeczywistość z reporterską wnikliwością i literackim kunsztem. • Publikacja daje doskonały wgląd w sytuację społeczną, polityczną i kulturową młodych afrykańskich państw, które dopiero zaczynają budować swoją tożsamość po latach kolonialnego ucisku. Autor w swoim stylu łączy analizę wydarzeń z osobistymi obserwacjami, a jego opowieść, choć osadzona w konkretnej rzeczywistości, porusza uniwersalne tematy wolności, tożsamości i ludzkiej godności. • Wielu wątków zawartych w „Czarnych gwiazdach” można doszukać się również w innych dziełach Kapuścińskiego, szczególnie w książce „Heban”, z którą ta pozycja ma wiele wspólnego pod względem tematyki i atmosfery. Pewne reportaże pojawiają się w różnych wersjach w późniejszych publikacjach autora, co świadczy o tym, jak ważnym dla Kapuścińskiego był temat Afryki. • Mimo że niektóre fragmenty mogą być znane stałym czytelnikom jego twórczości, „Czarne gwiazdy” pozostają wartościową lekturą, pokazującą początki reporterskiej fascynacji Kapuścińskiego Czarnym Lądem. Książka napisana jest przystępnym językiem, z typową dla autora dbałością o szczegół i głębię opisu. • To pozycja obowiązkowa dla miłośników literatury faktu, zain­tere­sowa­nych­ historią Afryki oraz stylem reportażu, w którym rzeczywistość zderza się z refleksją i osobistym doświadczeniem autora. • Gorąco polecam! • **01:07 * 17.05.2025 * 45/2025 *

„Buszujący w zbożu” • Autor: J.D. Salinger • Moja ocena: 6/10 • Mam mieszane uczucia wobec tej książki. Z jednej strony jest napisana przystępnym językiem, co sprawia, że czyta się ją stosunkowo łatwo. Z drugiej – styl narracji wydaje się pospolity, a sama historia skupia się na dość codziennych rozterkach i frustracjach nastolatka, które dziś mogą nie robić już takiego wrażenia. • Rozumiem, że w kontekście początku lat 50. XX wieku była to powieść odważna i przełamująca schematy – zwłaszcza jeśli chodzi o sposób portretowania młodzieży, alienacji i buntu wobec dorosłego świata. Jednak mimo świadomości jej znaczenia historycznego, trudno mi zrozumieć, dlaczego ta pozycja cieszy się aż tak ogromnym uznaniem do dziś. • To bez wątpienia książka kultowa, ale nie każdemu musi przypaść do gustu. Moim zdaniem warto ją przeczytać – choćby po to, by samemu wyrobić sobie opinię i zrozumieć kontekst jej popularności. • ** 18:22 * 11.05.2025 * 42/2025 *

„Wieczny początek. Warmia i Mazury” • Autor: Beata Szady • Moja ocena: 9/10 • To znakomity reportaż, w którym literatura faktu łączy się z głęboką refleksją nad historią, tożsamością i pamięcią regionu. Książka w przystępny sposób przybliża złożone tło kulturowo-historyczne Warmii i Mazur, jednocześnie zachowując bardzo ludzki wymiar – opowieści konkretnych osób i ich osobiste doświadczenia. • Autor doskonale prowadzi czytelnika przez meandry pamięci zbiorowej, pokazując, jak zawiłe dzieje przesiedleń, migracji i zderzeń kultur ukształtowały ten wyjątkowy region. „Wieczny początek” to nie tylko tytuł – to trafna metafora miejsca, w którym historia wciąż się zaczyna na nowo. • Temat jest fascynujący i znakomicie opracowany. Lektura skłania do refleksji i pozostaje w pamięci na długo. • Zdecydowanie polecam. ** 21:49 * 09.05.2025 * 41/2025 *

„Bracia przeklęci. Historia masonerii” • Autor: Roberto Gervaso • Moja ocena: 6/10 • Po lekturze tej książki spodziewałem się znacznie więcej. Autor w dużej mierze skupia się na dziejach masonerii we Włoszech, szczególnie na jej burzliwych relacjach z Kościołem katolickim i wzajemnych sporach ideologicznych. • Styl narracji bywa miejscami nieco toporny, co sprawia, że książka momentami staje się trudna w odbiorze. Brakuje w niej szerszego, bardziej zrównoważonego kontekstu międ­zyna­rodo­wego­, a całość wydaje się miejscami jednostronna. • Na uwagę zasługuje ostatni rozdział oraz załączniki – to właśnie one, moim zdaniem, wnoszą najwięcej wartości merytorycznej i czytelniczej satysfakcji. • Podsumowując: to pozycja, która może zainteresować osoby szczególnie zaciekawione włoską odsłoną wolnomularstwa, jednak nie jest to kompendium, jakiego można by się spodziewać po tak nośnym tytule. • ** 22:38 * 04.05.2025 * 40/2025 *

„Wojna futbolowa” • Autor: Ryszard Kapuściński • Moja ocena: 8/10. • To bardzo ciekawy i angażujący zbiór reportaży, który zabiera czytelnika w podróż przez różne regiony świata — od Afryki, przez Amerykę Łacińską, aż po Cypr. Choć tytuł nawiązuje do krótkiego, lecz brutalnego konfliktu między Salwadorem a Hondurasem, to sama opowieść daleko wykracza poza ten jeden epizod. • Z Kapuścińskim przemierzamy wiele krajów i obserwujemy różne społeczeństwa na skraju lub w środku wojny, rewolucji, przewrotów. Spina je wspólny mianownik — napięcia społeczne, nierówności i wybuchy przemocy, które autor opisuje z reporterską wnikliwością i char­akte­ryst­yczn­ym dla siebie wyczuciem. • Mimo że tematyka bywa trudna, książka nie przytłacza — wręcz przeciwnie, potrafi wciągnąć swoją rytmiczną narracją i refleksyjnym tonem. Cenię sobie te literackie wędrówki z Kapuścińskim, jego umiejętność obserwacji i styl, który nie moralizuje, a raczej zaprasza do samodzielnej refleksji. • Zdecydowanie polecam tę książkę — to wartościowa i inspirująca lektura. • ** 22:36 * 25.04.2025 * 38/2025 * • • „Jeszcze dzień życia” • Autor: Ryszard Kapuściński • Moja ocena: 8/10. • „Jeszcze dzień życia” to niezwykle interesująca publikacja, w której Ryszard Kapuściński szczegółowo opisuje dramatyczne epizody wojny w Angoli. Autor wnikliwie przedstawia kolonialne dziedzictwo Portugalii, temat handlu niewolnikami, zaangażowanie wojsk kubańskich w konflikcie, ale przede wszystkim skupia się na narodzie, który rozpaczliwie walczył o wolność i niepodległość. • Kapuściński, jak zawsze, snuje swoją opowieść w sposób sugestywny i pełen emocji, umiejętnie łącząc reportażowe fakty z literackim wyczuciem narracji. Książka pokazuje nie tylko brutalność wojny, ale także codzienne życie ludzi w cieniu wielkich historycznych wydarzeń. • To publikacja, którą zdecydowanie warto przeczytać — refleksyjna, wciągająca i dająca głębszy obraz świata, o którym często zapominamy. • Serdecznie polecam! • ** 23:33 * 26.04.2025 * 39/2025 *