Strona domowa użytkownika

Zawiera informacje, galerię zdjęć, blog oraz wejście do zbiorów.
[awatar]
kkarwacka

Czytając Synowi książki zawsze jestem tuż przy nim. To nasze wspólne chwile. Czytanie nie jest wyłącznie sposobem na zabicie czasu czy poznanie świata; przede wszystkim to poznawanie własnego Dziecka jest dla mnie absolutnie kluczowe. Kątem oka podpatruję jego reakcje. Doświadczam niemal na sobie na sobie zmian w jego dziecięcym ciele: czuję napinanie wewnętrznych strun i symfonię emocji grających mu w duszy. Ten Mały Człowiek to najwspanialsze dzieło stworzenia - a ja mam zaszczyt móc go z uwagą i fascynacją odczytywać.

Czytam też samej sobie. Dla rozrywki, poznania lub ubogacenia duchowego. Potrafię docenić każdy typ książki, jeśli dzieło jest dobre, zapada w pamięć i zostawia we mnie choćby swoisty wodny znak. Sięgam też po te, które pozornie kaleczą czytelnika. To nieoceniona kuracja dla niegdyś zmartwiałej duszy. Parę wybitnych książek prze­wart­ości­ował­o mój system wartości i sprawiło, że zmieniłam sposób postrzegania świata. Lektury otwierają mnie na świat. Dzięki nim jestem, kim jestem i gdzie jestem. Świat znów potrafi mnie zdumiewać.

Jednak wciąż to kiążka, która otwiera przede mną moje Dziecko i mnie samą, która scala nasze myśli i jednoczy we współodczuwaniu, pozostaje dla mnie czymś najcenniejszym, co mogę nam ofiarować w prostocie życia; wspólna lektura to najbardziej wartościowy prezent.

Najnowsze recenzje
1
...
70 71 72
...
77
  • [awatar]
    kkarwacka
    Łatwiej zrecenzować coś złego, niż dobrego. A ta książka jest BARDZO dobra. Mam wręcz przekonanie, że jest to perełka wydawnicza o nadprzeciętnej wartości, zarówno w warstwie merytorycznej jak i graficznej. Forma komiksu dla przekazania tak wielu niezwykle interesujących, ale często trudnych treści, to strzał w dziesiątkę. Brak tu też niepotrzebnego fantazjowania, fabularyzowania. Fakty podane są czytelnikowi w sposób niespotykanie strawny, ciekawy. Mozna powiedzieć, że to pasja przelana na papier. • Książka dla małych i dużych, bez ograniczeń wiekowych. Szczególnie zachwyci rodziców prowadzących swoje dzieci w duchu pedagogiki Montessori.
  • [awatar]
    kkarwacka
    Istnienie tej książki jest dla mnie niezrozumiałe. Nie rozumiem intencji autorów. Ilustracje raczej nie zainteresują dziecka. To może tematyka? Cóż - książka to pozornie zbiór prostych pytań, jakie dziecko może zadać odnośnie długości trwania jakiejś czynności, upływającego czasu - i odpowiedzi na owe dociekania przy użyciu porównań z innymi czynnościami. W założeniu jest przejrzyście i prosto. W praktyce wg mnie wszytko to niepotrzebne treści, niepotrzebne słowa, niepotrzebnie zajęte miejsce na półce. Takim rozważaniom i dialogom z małym człowiekiem osoba dorosła z minimalną wyobraźnią spokojnie sprosta bez pomocy książki.
  • [awatar]
    kkarwacka
    Mimo tego, że graficznie książka wydaje się być nieco nie na czasie (co zrozumiałe, bo wydanie nie należy do najnowszych), to informacje w niej zawarte nie tracą na aktualności. Podane są przy tym w sposób konkretny, zrozumiały i wystarczający na potrzeby rodzica laika, uzupełniającego wiedzę swoją i dziecka. Opisy poszczególnych zwyczajów i tradycji zamieszczone są według czytelnego rozkładu.
  • [awatar]
    kkarwacka
    Książka utrzymana w stylu całej serii (a ten jest dość specyficzny), jednak przyjemniej się ją czyta niż pozycje niektórych innych autorów. Wystarczająco, jak na wcze­snod­ziec­ięce­ realia, przedstawia postać Edisona i wynalazków, z którymi jego nazwisko w świadomości zbiorowej jest kojarzone.
  • [awatar]
    kkarwacka
    Książka ze względu na zakres poruszanych zagadnień zasługiwałaby może i na lepszą notę, ale edycja graficzna - ilustracje, rozmieszczenie informacji - tak bardzo "bije po oczach", że to jedna z niewielu książek dziecięcych, przez które nie jestem w stanie sama przebrnąć (przy dziecku nawet jej nie otworzę). Jeden wielki zamęt.
Planowane i pożądane pozycje
1
...
133 134 135
...
138
  • Byłam dzieckiem autystycznym
    Grandin, Temple
  • Lodowe piekło
    Zuckoff, Mitchell
  • Piąta strona świata
    Kutz, Kazimierz
  • Pułapka nie wybaczonej krzywdy
    Mellibruda, Jerzy
  • Perfidia
    Łysiak, Waldemar
  • Jakiś potwór tu nadchodzi
    Bradbury, Ray
Należy do grup
  • [awatar]
    las_w_nas
  • [awatar]
    Montessori

Nikt jeszcze nie obserwuje bloga tego czytelnika.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo