Z tą książką mam trochę problem. Nie to, żeby mi się nie podobała, bo uważam, że jest bardzo zabawna...ale właśnie dla mnie - niekoniecznie dla moich dzieci 😂 • W życiu sześcioletniej Malwiny następuje rewolucja. Na świat przychodzi Michał - zwany przez nią Drugim. Okazuje się również, że niestety Drugi zupełnie nie jest taki, jakiego spodziewała się dziewczynka. Ciągle płacze, nie można się z nim bawić, a ponadto jest strasznie brzydki - choć tę cechę zdaje się zauważać tylko Malwina. Dziewczynka swoje spostrzeżenia zapisuje w dzienniku, który dostała w prezencie od taty. Dziennik, będący właśnie tą książeczką prowadzi przez cały rok, opisując wydarzenia zabawne i smutne. Zawody, których doświadcza ze strony rodziców i przyjaciela Tomka, ale też podekscytowanie z powodu pójścia do szkoły i torby w truskawki od babci. • Książka jest napisana w zabawny, żartobliwy sposób, choć mam wrażenie, że lepiej zrozumieją ją dorośli niż dzieci. Na przykład moja córka nie rozumiała dlaczego bawi mnie scena kiedy podczas kąpieli mama odkrywa na plecach Malwiny tatuaż (namalowany flamastrami przez 17-letnią córkę sąsiadów) przedstawiający parę całujących się elfów i prosi ją aby w poniedziałek "zapomniała" koszulki na w-f 🤦 A tego typu "dowcipów" było więcej. • Podsumowując książka porusza istotny problem zazdrości i rywalizacji wśród rodzeństwa. Dobrym pomysłem jest pokazanie tej sytuacji z punktu widzenia dziecka. Tylko forma przekazu jest bardziej skierowana do dorosłych, niż do dzieci. Z tego względu moim zdaniem będzie odpowiednia dopiero od 8-9 lat 🙂

Gdybym miała tę książkę opisać jednym słowem, użyłalbym rewelacyjna. Dla takich książek warto poświęcić czas 😀😀😀 • Małżeństwo Alison i Matt'a przechodzi kryzys. Małżonkowie decydują się na separację, a główna bohaterka przeprowadza się do swojej przyjaciółki. Podczas babskiego wieczoru daje się namówić na założenie konta na portalu randkowym, po czym umawia się na spotkanie z Evan'em. Wystrojona w bute­lkow­ozie­loną­ sukienkę udaje się na randkę i...budzi się następnego dnia, cała w krwi, z wielkim guzem na głowie, nie pamiętając żadnych wydarzeń poprzedniego wieczoru. Gdyby tego było mało uraz głowy okazuje się brzemienny w skutkach - u Alison stwierdzona zostaje prozopagnozja (czyli inaczej mówiąc ślepota twarzy). Odtąd nie rozpoznaje ona żadnych rysów twarzy, nawet własnej. Nie wie więc, co się naprawdę wydarzyło feralnego wieczoru, ani kto jest jej oprawcą. Od tej chwili podejmuje wszelkie starania prowadzące do odtworzenia wydarzeń z przeszłości. • Powtórzę więc ponownie, ten thriller psychologiczny to po prostu RE-WE-LA-CYJ-NA lektura. Świetny pomysł przewodni, ciekawe kreacje bohaterów i zakończenie, które zaskakuje czytelnika. Zachęcam więc Was ogromnie, sięgnijcie po tę lekturę 😀

Lubię powieści Jojo Moyes, a szczególną sympatią darzę serię o Lou 😉 Dlatego też z chęcią sięgnęłam po tę pozycję, choć przedstawia ona zupełnie inny klimat. • "Kolory pawich piór" to debiutancka powieść autorki, która długo nie ukazywała się w Polsce. • Nieco widać w niej jeszcze nieoszlifowany warsztat, jednak historia moim zdaniem rekompensuje to czytelnikowi. Mam też świadomość, że powieść ta uzyskała dość nieprzychylne opinie- być może z powodu braku stricte miłosnych, cukierkowych opisów, które dostrzec można chociażby w "Zanim się pojawiłeś". • Sama fabuła rozgrywa w dwóch epokach. Początkowe opisy balu, przygotowań do niego i rozterek przypomina mi klimat rodem z powieści Jane Austen. • W dalszej części przenosimy się do czasów współczesnych i poznajemy Suzanne, naznaczoną przez historię matki, pokiereszowaną przez życie, nieszczęśliwą mężatkę. Suzanna postanawia otworzyć sklep "Pawi zakątek", który ma być czymś w rodzaju jej osobistej ostoi - ponieważ czuje się odrzucona i pomijana we własnej rzeczywistości. • To książka wielowątkowa, momentami chaotyczna ale do mnie przemawia. Przemawia mądrością mówiącą o konieczności znalezienia własnego miejsca, o poszukiwaniu siebie i wewnętrznym dojrzewaniu. Ja polecam!

Zabawna książeczka opisująca subiektywny porządek w przyrodzie 😂 bo jak wiadomo koty czczono już w starożytnym Egipcie... i tak im zostało 😂😂😂 • 🐸 • To właśnie kot tłumaczy tytułowej żabie jakie zasady odnośnie zajmowanego miejsca obowiązują poszczególne zwierzęta. Dowiadujemy się między innymi, że kociaczki zajmują wycieraczki, goryl dumnie siedzi na kolumnie, a kumaki siadają na pniaki 😂 • 🐸 • Świetne, pełne humoru tłumaczenie Marcina Mortki oraz zabawne ilustracje to niewątpliwie ogromne plusy tej pozycji 😉 Książeczka ta zyskała u nas aprobatę zarówno dwulatka, jak i siedmiolatki. A krótki tekst powoduje, że moje dzieci czytają ją już sami, wspólnymi siłami 😂

Czy wiedzieliście, że węgorz elektryczny może razić prądem nawet po śmierci? Albo, że istnieje gatunek małpy, który rozwiązuje problemy przytulaniem i pieszczotami? Czy wiedzieliście, że pewien gatunek ptaków zakopuje swoje jaja w czymś w rodzaju kompostownika i w ten sposób je ogrzewa? Lub, że w dzisiejszych czasach można złowić dinorybę? • 🙈 • Tego wszystkiego (i wiele więcej) możecie dowiedzieć się z tej książeczki. Zebrane w niej zostały krótkie opowiadania o najdziwniejszych (a może najciekawszych) zwierzętach świata. Znajdziecie tu opisy ich cech szczególnych, sposobu życia czy rozmnażania. Świetna lektura dla starszych przedszkolaków i uczniów. Chociaż i mi samej przypadły do gusty te ciekawostki 😉