Gerda, czyli opowieść o życiu pewnego małego wieloryba. • Rybka o imieniu Gerda krótko po przyjściu na świat zostaje zupełnie sama. Gubi się w morskiej otchłani, z dala od swych rodziców i ukochanego brata. Mimo czyhającego na nią zewsząd nieb­ezpi­ecze­ństw­a postanawia odbyć pełną niewiadomych wędrówkę w poszukiwaniu swych bliskich. Dziarsko i z ogromnym uporem przemierza ocean w poszukiwaniu szczęścia, motywowana tęsknotą i wiarą w to, że uda jej się osiągnąć cel. Z każdą kolejną stroną okazuje się, że dla tej małej rezolutnej rybki nie ma rzeczy niemożliwych, żadnych barier nie do pokonania, a strach zazwyczaj ma tylko wielkie, czasami nieco zbyt mocno wyłupiaste ślepia. Gerda podczas swej wyprawy poznaje wielu przeróżnych mieszkańców głębin, dzięki którym zdobywa wiedzę i nabiera większych, życiowych doświadczeń. Gerda nigdy się nie zniechęca, przez cały czas podąża za głosem serca i nie ustaje w swych poszukiwaniach. W końcu każdy z nas chce w życiu być szczęśliwy… • Polecam wszystkim najmłodszym i nie tylko, tą przepięknie napisaną i równie pięknie zilustrowaną historię. To naprawdę mądra opowieść, pełna nadziei, wiary, miłości oraz wzruszeń. Poruszy sercem każdego małego, wrażliwego czytelnika. Zwykła, a zarazem niezwykle wymowna literatura o odkrywaniu świata, odwadze i pokonywaniu barier.

„Trafikant” – osobliwe spotkanie z Zygmuntem Freudem w Wiedniu na chwilę przed wybuchem drugiej wojny światowej. • Jest rok 1937. Nastoletni Franz przybywa do Wiednia, by przyuczyć się jako praktykant w sklepie z tytoniem dawnego przyjaciela swej matki - Ottona Trsnjeka. Franz od samego początku mocno angażuje się w wyznaczone mu zadania. Stara się robić wszystko by klienci trafiki byli zadowoleni i by nie zawieść swego pracodawcy. Z czasem młodzieniec dowiaduje się, że do jednych z klientów sklepiku należy słynny psychoanalityk Freud. Choć mężczyzn wiele dzieli, wkrótce wywiązują się między nimi przyjacielskie relacje. Franz zostaje ugodzony także strzałą amora. Zakochuje się w Czeszce o imieniu Anezka. Gdy młodego bohatera spotyka pewnego rodzaju miłosny zawód, próbuje zasięgnąć rady w tej spawie u profesora. Ten jednak zdaje się nie znać odpowiedzi na bardzo wiele nurtujących młodzieńca pytań, dotyczących kobiet. Freud uważa kobiety i ich naturę za jedne z większych zagadek tego świata. Prócz obyczajowych problemów, z którymi przychodzi borykać się głównym bohaterom powieści Seethaler’a, towarzyszą im również te polityczne. Z każdym dniem Naziści coraz bardziej dają się we znaki mieszkańcom Wiednia, zwłaszcza tym pochodzenia Żydowskiego. Dalsze „być albo nie być” dla trafikanta Ottona, jak i profesora Freuda stoją pod wielkim znakiem zapytania. Wkrótce cała ich trójka staje twarzą w twarz z budzącym się nazizmem i zostaje gwałtownie wciągnięta w wir wojennej zawieruchy. • „Trafikant” to historia opowiedziana bez zbędnych słów. Jest pełna wrażliwości, inteligencji i błyskotliwości. Treść została ujęta tutaj w tak fascynujący sposób, że trudno jest się od niej oderwać. Doskonała powieść o miłości, odwadze, prawdziwej przyjaźni, naturze ludzkiej i rzeczach nieodwracalnie pięknych. Polecam – bardzo dobra, interesująca, dojrzała proza.

"Holenderska dziewczyna" - w czym tkwi jej fenomen? • Młoda Holenderka pasjonuje się szermierką, w związku z tym z inicjatywy swego ojca lekarza trafia do niejakiego arystokraty o imieniu Egon, żeby móc nabrać większej wprawy w sztuce fechtunku. Z czasem okazuje się, że wybór takiego, a nie innego mistrza do kształcenia córki w tej trudnej sztuce nie był przypadkowy. Egona i ojca Janny łączy wspólna powojenna przeszłość. Dziewczyna początkowo podchodzi z dużym dystansem do swego nauczyciela i pewną dozą odrazy. Jego widoczne na twarzy blizny wywołują u Janny uczucie wstrętu. Egon jako nauczyciel jest bardzo konkretny, wymagający i nieznoszący sprzeciwu. Ceni sobie ludzi, którzy mierzą bardzo wysoko i mają swoje ambicje. Dzięki temu Janna szybko ulega fascynacji osobą Egona i choć ma on wiele rzeczy do ukrycia i jest bardzo skryty oddaje mu swoją niewinność. Historia Janny to nie tylko opowieść o miłości, niep­oskr­omio­nych­ żądzach i tajemnicy, poznanie której żadnemu z bohaterów powieści nie przynosi oczyszczenia. "Holenderska dziewczyna" to także opowieść o bardzo konkretnym momencie dziejowym. Obserwujemy w niej przemiany jakie zachodzą w państwie niemieckim niejako w przeddzień wybuchu drugiej wojny światowej. To czas pełen napięć, niepewności oraz niepokoju o nadchodzące jutro. • Tytuł ten, jak na książkę nagrodzoną, w moim odczuciu jest bardzo mierny. Owszem jest to powieść napisana w bardzo literacki sposób, który niewątpliwie zwraca uwagę czytelnika, ale pod względem fabularnym raczej słabszy. Portrety bohaterów niedopracowane, intrygi brak, a także jest tu dostrzegalny chaos w prezentacji poszczególnych wątków. Mnóstwo w niej wtrętów bez znaczenia, które na domiar złego irytują swoją obecnością. Główni bohaterowie bez kompletnych zahamować, rozwiąźli i nie wiem czy w grę może tutaj wchodzić sformułowanie, że są oni pełni dylematów moralnych... Dla mnie to twór o bardzo dziwnym charakterze. Taki obyczaj z zupełnie niedopracowanym tłem historycznym, który na dodatek nie doczekał się konkretnego zakończenia i już. W sumie cóż, strata czasu. Jej fenomen dla mnie wprost niepojęty. Nie polecam.

"Kirke" czyli opowieść o niezłomnej buntowniczce w świecie bogów i tytanów... • Kirke, córka Heliosa niemalże od swych narodzin sprawia swym boskim rodzicom mnóstwo problemów. Główny dotyczy tego, że bardzo mocno przyciąga ją jakaś tajemna siła ku świecie zwykłych śmiertelników. Zafascynowana i urzeczona postawą Prometeusza, jeszcze bardziej skłania się ku tej ludzkiej stronie. Z czasem jednak odkrywa w sobie pewien interesujący dar. Dar dający jej ponadprzeciętną siłę. Odkrywa w sobie czarnoksięskie moce. Gdy udaje jej się przemienić Scyllę w śmiertelnie groźnego potwora z głębin, Kirke zostaje przez swego ojca wygnana na jedną z opuszczonych wysp. Doskonale jednak odnajduje się w swej nowej rzeczywistości i robi to, co uważa za swe przeznaczenie. Dalej kształci się w czarach i z każdym dniem staje się w nich coraz lepsza. To one pozwalają jej niejednokrotnie przetrwać najazdy obcych na własny ląd. I tak historia Kirke przeplata się z opowieściami o narodzinach Minotaura. Mamy okazję również prześledzić losy Dedala i Ikara, zagłębić się w konflikt Kirke z Medeą, a także bliżej przyjrzeć się losom słynnego Odyseusza z Itaki, jego żony Penelopy oraz synów. • "Kirke" to napisana z ogromnym rozmachem powieść, którą czyta się jednym tchem, a jej autorce Madelinie Miller śmiało można nadać przydomek "Parandowskiego w spódnicy". Choć pokusiłabym się nawet o stwierdzenie, że jej tekst jest znacznie lepszy w przekazie niż słynna parandowska "Mitologia ". "Kirke" to naprawdę świetnie napisana książka, z dużą dozą fantazji oraz nieograniczoną wyobraźnią. Doskonały tytuł dla kogoś, kto uwielbia "antyczne klimaty" i kawałek dobrze skrojonej literatury. Emocjonująca rzecz. Mocno się przy niej zrelaksowałam. Polecam wszystkim

Miwako i jej mało perfekcyjny świat… • Świat przedstawiony w powieści Goenwan to dokładnie ten, w którym również my żyjemy i staramy się jakoś na swój sposób w nim funkcjonować. Choć trzeba przyznać, że momentami jest to bardzo trudne. Główną bohaterką utworu jest studentka Miwako. Na pozór przeciętna kobieta, trochę skryta, mająca własne pasje, nieco zagubiona… Nic w jej życiu nie byłoby zaskakującego, gdyby nie fakt, że dziewczyna w pewnym momencie postanawia skończyć ze swoim życiem raz na zawsze, po cichu i w zupełnej samotności. Z dala od rodziny i znajomych, uciekając od teraźniejszości… Z czasem jednak okazuje się, że ta skryta postać każdemu ze swoich znajomych zostawiła pewną cząstkę siebie. Dzięki przyjaciółce Chie, nieszczęśliwie zakochanemu w niej Ryusei oraz Fumi bardzo szybko poznajemy skrywane przez Miwako mroczne tajemnice. Historia Miwako jest pełna niespełnionej miłości, miłości momentami bardzo brutalnej, przesączonej bólem oraz strachem. To poruszająca opowieść o marzeniach, lękach, barierach momentami nie do pokonania i trudnych relacjach międzyludzkich. To również historia niejako o każdym z nas, bo któż z nas nie ma czegoś do ukrycia? • Książka została napisana niezwykle starannym językiem. Pomimo swej specyficznej elegancji nie jest trudna w interpretacji, ani niezrozumiała. Czyta się ją za zapartym tchem i wypiekami na twarzy. Intryguje, szokuje, a zarazem zachwyca czytelnika. Proza pełna pięknych słów z pewną nutką fantazji w tle. Polecam.