Szczęście to lis

Tytuł oryginalny:
Laimė yra lapė
Autor:
Evelina Daciūtè
Ilustracje:
Aušra Kidulaitè
Tłumacz:
Joanna Tabor
Wydawca:
Wydawnictwo Adamada (2022)
ISBN:
978-83-7420-805-5
Autotagi:
beletrystyka
druk
komiksy i książki obrazkowe
książki
opowiadania
proza
zbiory opowiadań
Źródło opisu: Powiatowa i Miejska Biblioteka Publiczna w Brzesku - Katalog księgozbioru
4.0
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • Poznajcie historię nieco innej rodziny z wielkiego miasta. Rodziny, która mieszka w jednym z drzew, znajdującym się na terenie miejskiego parku i uwielbia kolor pomarańczowy. Mama zajmuje się lepieniem naczyń z gliny, tata zatrudniony w transporcie lotniczym codziennie przewozi coś lub kogoś swym helikopterem, a ich syn Paweł zawsze do celu zmierza krótszą drogą, a powrotną wybiera najdłuższą z możliwych. W ten sposób lepiej i dokładniej poznaje otaczający go świat. Podczas jednej ze swych pieszych wędrówek po mieście spotyka lisa bujającego się na huśtawce. Między Pawłem, a dzikim leśnym zwierzęciem wywiązuje się przyjacielska relacja. Od czasu do czasu prowadzą ze sobą nieco filozoficzne rozmowy na temat życia. Czasami lis nie rozumie chłopca, a i nierzadko także chłopiec lisa. Mimo to nadal się przyjaźnią. Ich więź zacieśnia się jeszcze bardziej, gdy lis uświadamia Pawłowi, że szczęście tak naprawdę ma kolor pomarańczowy. W pewnym momencie jednak ich przyjaźń w sposób nagły zostaje przerwana. Czy los sprawi, że jeszcze kiedyś się spotkają ponownie? • „Szczęście to lis” jest interesującą historią o wzajemnych relacjach. O dzieleniu się tym co mamy z innymi, trochę o smutku i związanych z nim rozstaniach, ale także o powrotach i towarzyszącej im radości. Przede wszystkim jednak jest to przepiękna opowieść o szczęściu, która mówi: gdy szczęściem się dzielisz, to prędzej czy później szczęście do Ciebie wróci i to ze zdwojoną siłą. Polecam tą pełną ciepła historię małym oraz dużym.
Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo