Strona domowa użytkownika

Zawiera informacje, galerię zdjęć, blog oraz wejście do zbiorów.
[awatar]
Iska

"Czytanie książek to najpiękniejsza zabawa, jaką sobie ludzkość wymyśliła"
Wisława Szymborska

"Kto czyta książki, żyje podwójnie"
Umberto Eco

"Łatwiej niektórym książkę napisać, niż drugim ją przeczytać"
Alojzy Żółkiewski

"Z książkami jest tak, jak z ludźmi: bardzo niewielu ma dla nas ogromne znaczenie. Reszta po prostu ginie w tłumie"
Wolter

Najnowsze recenzje
1
...
102 103 104
...
115
  • [awatar]
    Iska
    Niezwykle inteligentna książka dla dzieci, opowiadająca o uczuciach, emocjonalnej wrażliwości oraz o dojrzewaniu do pewnych sytuacji. A wszystko to świetnie zilustrowane za pomocą lekkiej kreski autorstwa Serge Bloch. Urzekająca i fascynująca, aczkolwiek krótka historia ;)Serdecznie polecam!
  • [awatar]
    Iska
    Historia przedstawiona w filmie została zainspirowana prawdziwymi wydarzeniami. Głównym bohaterem tej opowieści jest Kacper, nauczyciel historii jednego z polskich liceów. Przed Kacprem los postawił pewne wyzwanie. Wyzwanie, które w pewnej chwili zabrzmiało dla bohatera jak najgorszy z wyroków. Nauczyciel chcąc zachować swą ukochaną pracę oraz przygotować swych podopiecznych do zbliżającego się egzaminu maturalnego, w sprytny sposób podejmuje próbę ukrycia przed całym światem swą stopniową utratę wzroku. Ta niewątpliwie poruszająca, aczkolwiek optymistyczna historia stanowi uniwersalną oraz niezwykle inspirującą opowieść o sile ludzkiego ducha i determinacji w walce z przeciwnościami losu. Postać Kacpra to w rzeczywistym świecie osoba niejakiego Macieja Białka nauczyciela z VIII LO w Lublinie. To właśnie dzięki jego życiowej historii powstał film Jacka Lusińskiego, który pretendował również do nagrody w prestiżowym konkursie Script Pro 2012. Osoba lubelskiego nauczyciela dowodzi, że tak naprawdę zupełnie wszystko zależy od nas samych, to kim jesteśmy oraz czy będziemy szczęśliwi, nawet będąc srodze doświadczeni przez los. Gorąco polecam ;)
  • [awatar]
    Iska
    Jaką tajemnicę skrywa przed światem przeszłość Libby Day? Gdy Libby była małą dziewczynką zamordowano jej dwie młodsze siostry oraz matkę. Wówczas dzięki jej zeznaniom bardzo szybko ujęto sprawcę tego makabrycznego mordu, ponieważ Libby wskazała swego brata Bena - satanistę, który otrzymał karę dożywocia. Jednak po dwudziestu pięciu niemal latach od tamtego zdarzenia całkowicie obce Libby osoby zasiewają w niej pewną wątpliwość. Na jej życiowej drodze pojawiają się członkowie tak zwanego Klubu Zbrodni. Są oni stowarzyszeniem, fascynującym się tajemniczymi zabójstwami. Twierdzą, że Ben został niesłusznie oskarżony i chcą aby Libby pomogła im zdobyć nowy materiał dowodowy, wskazujący na jego niewinność. Libby odczuwając ogromny kryzys finansowy za odpowiednią rekompensatę zgadza się z nimi współpracować. Z czasem dzięki nim udaje jej się poznać całą prawdę o swojej rodzinie i jej mrocznej przeszłości. Jest to dość dobry thriller. Polecam.
  • [awatar]
    Iska
    "Sieroce pociągi" to urzekająca historia pewnych dwóch kobiet, które spotkał podobny los. Ta napisana w dość finezyjny sposób powieść porusza problem asymilacji, mówi o poszukiwaniu bliskości, znajdowaniu nowych przyjaźni, a także "naprawie" utraconego czasu. Ponadto porusza temat dość mało wszystkim znany, aczkolwiek z punktu widzenia historii istotny... Ja nigdy wcześniej przynajmniej nie słyszałam o tym fakcie, że w okresie przedwojennym w Ameryce Północnej tysiące samotnych dzieci wywieziono z Nowego Jorku na farmy Środkowego Zachodu w celu znalezienia im rzekomych domów zastępczych. Nie każde z tych dzieci spotykał dobry los. Większość z nich posłużyła innym jako tania siła robocza. Przykre, ale prawdziwe... Polecam zatem gorąco "Sieroce pociągi", bo uważam że warto czasami dowiedzieć się czegoś zupełnie nowego.
  • [awatar]
    Iska
    Tym razem jestem nieco zawiedziona powieścią Carli Montero. "Złota skóra" w porównaniu z wcześniejszą "Szmaragdową tablicą" według mnie jest dużo słabsza pod każdym względem. Akcja mało wartka oraz znacznie mniej intrygująca. Sama fabuła dość ciekawa, osadzona w początkach XX wieku w Wiedniu. Głównym bohaterem powieści jest inspektor Karl, który próbuje rozwikłać zagadkę tajemniczych morderstw pewnych młodych, pięknych kobiet o dość wątpliwej reputacji. W te zabójstwa rzekomo zdaje się być zamieszany jego przyjaciel Hugo von Ebenthal oraz niejaka Ines, w której to zakochał się on bez pamięci. Karl podczas długiego i żmudnego śledztwie w końcu natrafia na ślad mordercy, a raczej morderczyni...
W trakcie czytania
Brak pozycji
Nikt jeszcze nie obserwuje bloga tego czytelnika.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo