Strona domowa użytkownika

Zawiera informacje, galerię zdjęć, blog oraz wejście do zbiorów.
[awatar]
Erato_czyta

"Kto czyta - żyje wielokrotnie, kto zaś z książkami obcować nie chce, na jeden żywot jest skazany."

Józef Czechowicz

Najnowsze recenzje
1
...
22 23 24
...
29
  • [awatar]
    Erato_czyta
    W pierwszym tomie Ulysses Moore poznajemy rodzinę Covenant, która z Londynu przeprowadza się do tajemniczego miasteczka i zamieszkuje w Willi Argo, należącej wcześniej do równie tajemniczego Pana Moora i jego małżonki. • Dwójka nowych lokatorów domu to Jason i Julia- bliźniacy, którzy wraz ze swoim nowym przyjacielem postanawiają zwiedzić i poznać całą Willę. • Podczas tej eskapady dzieci natrafiają na dziwne klucze i drzwi, jak się później okazuje są to Wrota Czasu a przyjaciele mają do rozszyfrowania wiele zagadek by poznać prawdę o poprzednim właścicieli i odkryć wiele ciekawych tajemnic. • W dalszych częściach tej serii dzieci wędrują w różne zakątki świata i niezwykłe miejsca a ich przygody stają się jeszcze bardziej fascynujące. • Jest to książka, którą pochłania się w jeden wieczór z powodu jej objętości oraz dużej czcionki ale i dlatego, że czytelnik wprost przepada w wir przygód bohaterów i chce z nimi rozwiązywać zagadki nieprzerwanie. • Uprzedzam też, że po przeczytaniu tej książki chce się od razu sięgnąć po kolejną część i kolejną. • Seria Ulyssys Moore jest serią typowo dla dzieci i młodzieży choć przyznam się, że ja nie należę już do żadnej z tych grup a jednak wciągnęłam się w nią całkowicie i pokochałam zarówno trójkę głównych bohaterów jak i ich przygody. • Trzeba też zwrócić uwagę na piękne wydanie książki, rysunki w środku, które umilają czytanie, twarda oprawa w starym stylu oraz kolorowa obwoluta miła dla oka.
  • [awatar]
    Erato_czyta
    Muszę zaznaczyć, że swoją przygodę z Panem Potworem rozpoczęłam od drugiego tomu, ale podczas lektury nie miałam poczucia zagubienia w fabule ponieważ autor na samym początku wprowadził nas w najważniejsze wydarzenia z poprzedniej części. • Główny bohater John to nastolatek mieszkający w Clayton, który toczy wewnętrzną walkę ze swoją drugą naturą, którą sam nazywa: "Pan Potwór". • Po tym jak zabił seryjnego mordercę (demona), który grasował w jego miasteczku, drugie oblicze Johna przebudziło się i pragnęło kolejnych ofiar, krwi i morderstw. • John wraz ze swoją matką i ciotką prowadzą dom pogrzebowy. Kontakt ze zmarłymi i ich ciałami zaspokaja żądze nastolatka, tak samo jak podpalenia oraz ustalone przez niego zasady, których stara się trzymać. • Okazuje się jednak, że w miasteczku pojawił się kolejny morderca, który tym razem upodobał sobie na ofiary kobiety. • John pragnie zapolować i na niego, gdy odkrywa kim jest morderca i uświadamia sobie, że znów ma do czynienia z demonem robi wszystko by z nim wygrać ale zarazem nie przegrać wewnętrznej walki między dobrem a złem. • Bardzo podobał mi się pomysł na głównego bohatera socjopatę i to w jaki sposób został on i jego problem przedstawiony. • W książce obserwujemy jak nastolatek toczy wewnętrzną walkę między swoim dobrym uosobieniem a czystym wcieleniem zła oraz to jak stara się za wszelką cenę nie wyróżniać z tłumu i być zwyczajnym dzieciakiem. • Książkę wręcz pochłonęłam. "Pan Potwór" trzyma w napięciu, intryguje i wciąga w swoją historię. • Znajdziemy tu też kilka mocniejszych scen i opisów, które z pewnością niektórych mogą poruszyć i wcale nie mówię tu o wiadrach krwi i nieprzeciętnej przemocy. • Jedyna rzecz, której mogę się przyczepić to to, że ja osobiście wolałabym, żeby autor pozostał w świecie rzeczywistym i zrezygnował z motywu demonów i istot pozaludzkich, wtedy historia ta byłaby jeszcze bardziej przerażająca. • Naprawę polecam tę książkę.
  • [awatar]
    Erato_czyta
    Na samym początku poznajemy dwie siostry Vanessę oraz Justine, które spędzają wakacje jak zawsze w towarzystwie dwójki swoich przyjaciół- braci Simona i Caleba. • Pewnego wieczoru po rodzinnej kłótni Justine skacze z klifu i ginie, Vanessa jednak po informacji, że w tym samym miejscu znaleziono również inne ciała należące do mężczyzn zaczyna podejrzewać, że jej siostra nie popełniła samobójstwa ani nie był to nieszczęśliwy wypadek. • Wraz z Simonem próbują rozwikłać całą zagadkę i dojść do prawdy a także rozszyfrować jaką tajemnicę kryje rodzina kobiet, która prowadzi restaurację w miasteczku. • Tak właśnie wkraczamy w świat przygód nastolatki i jej przyjaciół. Odkrywamy wraz z nią tajemnice skrywane przez nietypowo zachowujące się kobiety, dziwne głosy, anomalia pogodowe ale i także poznajemy prawdę o niej samej i uczuciu, które się rodzi między nią a Simonem. • Muszę przyznać, że cała historia w książce bardzo mnie zainteresowała i byłam ciekawa co wydarzy się na kolejnej stronie. • W "Syrenie" znajdziemy bardzo dużo tajemnic, które odkrywane są stopniowo by na samym końcu nas zaskoczyć. • Bardzo podobało mi się to w jaki sposób autorka przedstawiła syreny, całkiem inaczej niż można by było się spodziewać, nie znajdziemy tu półkobiety-półryby. Muszę też wspomnieć, że główna bohaterka jest nieporadną i bojącą się dosłownie wszystkiego nastolatką ale została wykreowana w taki sposób, że nie irytuje czytelnika co się bardzo chwali.
  • [awatar]
    Erato_czyta
    Główny bohater "Świata Czarownic" Simon Tregarth musi uciec przed niebezpieczeństwem. Pomoc znajduje u doktora Petroniusa, który pomaga mu przedostać się przez magiczne wrota do innego świata, z którego nie ma powrotu. • Świat ten okazuje się być całkowicie inny niż ten z którego właśnie przybył Simon, rządzi się swoimi prawami, a najpotężniejsze są w nim czarownice z Estcarp. • Światem tym zawładnęła wojna, do której przyłącza się bohater i pomaga czarownicą w obronie swych ziem i powstrzymaniu zła. • Pierwsze kartki książki bardzo zachęcają do lektury i intrygują, niestety później jest już trochę gorzej. • W tej książce nie znajdziemy dynamicznej akcji lecz rozwijającą się swoim tempem przygodę. • Trzeba jednak przyznać, że postacie są bardzo interesujące a świat, w którym toczy się akcja jest ciekawie wykreowany i przedstawiony. • "Świat Czarownic" to książka idealna jako odskocznia od innych lektur, którą jak się już zacznie to trzeba skończyć.
  • [awatar]
    Erato_czyta
    "Polska odwraca oczy" to zbiór szesnastu reportaży Pani Justyny Kopińskiej poruszających trudne tematy. • Już po pierwszym reportażu dotyczącym żony Mariusza Trynkiewicza wiedziałam, że książka ta pozostanie w mojej pamięci na bardzo długo i wiedziałam również, że trzeba tę książkę dawkować powoli. • Każdy reportaż bez wyjątku wywołuje w człowieku wiele skrajnych emocji i trzeba czasu by w spokoju przeanalizować każdą z opisanych historii. • Czytelnik momentami ma wrażenie, że to co jest opisane w książce nie ma prawa wydarzyć się w prawdziwym życiu. • Autorka w książce przedstawia jakie bezprawie i jaka nies­praw­iedl­iwoś­ć panuje w Polsce ale też porusza takie tematy jak korupcja i układy. • Jest to jedna z najlepszych książek jakie przeczytałam w tym roku- intrygująca i wywołująca wiele refleksji. • Polecam z czystym sumieniem każdemu.
Ostatnio ocenione
1 2 3 4 5
...
26
  • Wieczór taki jak ten
    Gargaś, Gabriela
  • Nadzieja
    Berry, Amanda
  • Okruchy dobra
    Bednarek, Justyna
  • Ginekolodzy
    Komendołowicz, Iza
  • Odnalezieni
    Kamińska, Anna
  • Dachołazy
    Rundell, Katherine
Alessandra
Bomblas
Betik
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo