Czy porównałabym „Dziewczynę w walizce” do „Dziewczyny z pociągu”? • Zdecydowanie nie. Raphael Montes stworzył coś bardziej intrygującego, a wykreowana przez niego postać do tej pory przyprawia mnie o gęsią skórkę. • Na wstępie poznajemy Teo. • Teo jest 22-letnim studentem medycyny, który mieszka z niepełnosprawną matką i psem- Samsonem. Jego jedyną i zarazem najlepszą przyjaciółką (jak sam twierdzi) jest Gertruda, czyli zwłoki starszej kobiety, które towarzyszą mu na uczelni. • Pewnego dnia za namową matki chłopak trafia na imprezę barbecue gdzie poznaje bardzo bezpośrednią, otwartą i wesołą 24-letnią Clarice. • Dziewczyna od razu wpada mu w oko. Zafascynowany nią postanawia dowiedzieć się o niej jak najwięcej. Zdobywa jej numer telefonu, podstępem dowiaduje się kilku szczegółów z jej życia, a gdy ją śledzi przytrafia się okazja, by ponownie się do niej zbliżyć. • Niestety gdy dziewczyna odrzuca jego starania, Teo traci na chwilę kontrolę nad sobą i atakuje Clarice, by następnie przewieźć ją do swojego domu i ukrywać pod łóżkiem. Za sprawą obecności matki w mieszkaniu, sytuacja zaczyna się komplikować i wtedy chłopakowi wpada do głowy pewien pomysł. Wywozi dziewczynę do hotelu, a gdy tam pojawiają się kolejne problemy, przenoszą się na bezludną wyspę. • Tak właśnie stajemy się świadkami koszmaru Clarice i jej walki o wolność. • „Dziewczyna w walizce” naprawdę momentami szokuje swoją treścią, wywołuje również przerażenie gdy uświadamiamy sobie, że ktoś taki jak Teo mógłby zafascynować się właśnie naszą osobą. Ukłon w stronę autora za dobrze wykreowaną postać (socjopatę, wariata), która tak bardzo wpływa na naszą wyobraźnię. • Jak dla mnie Teo (jego tok myślenia, psychika i postępowanie) jest najciekawszym elementem książki, ale nie ma co się dziwić, w końcu cała historia opiera się głównie na nim. • Nie mogłabym też przemilczeć postaci Clarice, która okazuje się być zdeterminowaną kobietą, próbującą za wszelką cenę przechytrzyć swojego oprawcę. Postawa tej dziewczyny spowodowała, że zaczęłam zastanawiać się jak ja postąpiłabym na jej miejscu, i mimo, że bohaterka w pewnym momencie traci nadzieję i ma załamanie nerwowe, to do tej pory jestem pod wrażeniem jej wewnętrznej siły. • Pan Raphael ma ciekawy i zarazem specyficzny język oraz sposób pisania, który mi osobiście przypadł do gustu. • Miałam momentami wrażenie, że autor używa przerysowanego i zarazem sarkastycznego opisu wydarzeń, postaci lub zachowań, co wcale mi nie przeszkadzało, a co w moim odczuciu dodało książce smaczku. • Jak dla mnie „Dziewczyna w walizce” to dobry thriller, który pochłania czytelnika i nie wypuszcza póki nie dotrze się do ostatniej strony. • Warto też na koniec wspomnieć, że książka ta powstała ponieważ matka autora poprosiła go, by napisał powieść o miłości, nie śmiem myśleć co powstałoby gdyby rodzicielka poprosiła o napisanie thrillera.

Na samym początku muszę Was poinformować, że jeśli lubicie klimaty antyutopijne to ta książka jest dla Was i nie ma znaczenia ile macie lat, ta pozycja jest dosłownie dla każdego. • Neal Shusterman przenosi nas w bardzo ciekawie wykreowany świat, lecz jednocześnie przerażający. • W świecie tym, rodzice bez żadnych konsekwencji mogą oddać swoje dzieci (które skończyły trzynasty rok życia lecz nie osiągnęły jeszcze pełnoletności) na tzw. "podzielenie"- czyli przeszczepienie wszystkich organów innym ludziom, którzy akurat ich potrzebują. • Taki los właśnie ma spotkać trójkę głównych bohaterów. Connora, którego rodzice postanowili oddać, ponieważ sprawiał problemy wychowawcze. Risę, wychowankę domu dziecka, dla której nie ma już miejsca w placówce bo ta jest przepełniona oraz Leva, który jest dziesiątym dzieckiem- "dziesięciorodnym"- czyli według religii, którą wyznaje jego rodzina, musi został złożony w ofierze i być podzielony. • Gdy Connor postanawia sprzeciwić się decyzji podjętej przez jego rodziców i ucieka, ścieżki trójki dzieciaków niespodziewanie się krzyżują i od tego momentu śledzimy ich niebezpieczną przygodę. • Gdy trafiają na Cmentarzysko czyli miejsce, które do osiemnastego roku życia powinno służyć im i wielu innym niedoszłym Podzielonym za schronienie (a którym dowodzi surowy Admirał) sprawy komplikują się jeszcze bardziej i okazuje się, że wcale nie są tak bezpieczni jak myśleli. Teraz, nie dość że żyją w strachu przed złapaniem i podzieleniem to muszą też poradzić sobie z wewnętrznym buntem w ich tymczasowym azylu. • Tak jak napisałam na samym początku: autor wykreował bardzo ciekawy świat, zasady w nim panujące i historię, która się z tym wiąże, jednocześnie wzbudzając w czytelniku wielki niepokój i przerażenie na samą myśl, że coś takiego mogłoby wydarzyć się naprawdę. • Podobały mi się również postacie, które poznałam podczas tej lektury, każda inna, ciekawa i na swój sposób wyjątkowa. Bardzo dobrze pamiętamy, każdą z nich i od razu lubimy albo nienawidzimy- tyczy się to nie tylko głównych bohaterów ale i postaci pobocznych. • Cała historia wciąga i jest to kolejna książka, od której bardzo ciężko się oderwać, nie myśląc z zaciekawieniem co wydarzy się dalej. • Warto też wspomnieć o samym zakończeniu, które gwarantuję, że usatysfakcjonuje niejednego czytelnika i nie da wam odłożyć książki, aż nie doczytacie do ostatniej strony. • W tym roku (przybliżona data to wrzesień 2016 r.) ma zostać wydany drugi tom pt. "Rozdarci" i przyznam szczerze, że jestem bardzo ciekawa czy utrzyma on ten sam poziom co pierwszy. Na pewno będę chciała się o tym przekonać.

To moja pierwsza styczność z twórczością tego autora i przykro mi to pisać ale chyba ostatnia i nie dlatego, że była aż tak zła lecz dlatego, że po kolejnej przygodzie z kolejnym erotykiem stwierdzam, że ten gatunek literatury nie jest chyba dla mnie. • "Kusiciel" to opowieść o mężczyźnie, który prowadzi dość luźne życie w sferze intymnej: wiele partnerek, jednorazowe łóżkowe przygody i polowania na chętne panie. • Jednak gdy pewnego dnia spotyka w klubie tajemniczą, drobną blondynkę wszystko w jego życiu ulega zmianie, nie może zapomnieć o wieczorze spędzonym z dziewczyną i robi wszystko by ją bliżej poznać. • W końcu gdy osiąga upragniony cel i wydawać by się mogło, że nic nie przeszkodzi im w ich namiętnym związku, pojawia się "problem" i właśnie w tym momencie wszystko komplikuje się jeszcze bardziej. • Pierwsza połowa książki bardzo mnie nużyła i powiem szczerze, że chciałam już ją odłożyć i zrezygnować z dalszego czytania, jednak mam zasadę kończenia zaczętych książek, może stało się dobrze bo muszę przyznać, że druga połowa książki była lepsza. • Gdy tylko pojawił się wątek ciąży, niechcianego dziecka, nieszczęśliwej miłości i dalszych komplikacji i konsekwencji wyborów bohaterów, książka nawet mnie zaciekawiła. • Natomiast jeśli chodzi o opisy zbliżeń intymnych- kwestia gustu i smaku, czytałam gorsze rzeczy ale i o wiele lepsze. • Podsumowując jak widać po ocenach i opiniach "Kusiciel" podoba się wielu osobą ale w mojej pamięci ta książka nie zapadnie na długo.

"Zadurzenie" to smutna historia o nastoletniej miłości, która przeradza się w paranoję i nieb­ezpi­ecze­ństw­o. • Nasza piętnastoletnia bohaterka Anna poznaje o dwa lata starszego od siebie Willa- przystojnego chłopaka ze szkoły. • Ich znajomość szybko przeradza się w związek a problemy, które oboje mają w swoich domach dodatkowo wzmacnia uczucie, którym się darzą. • Jednak z biegiem czasu Will staje się coraz bardziej zaborczy i pragnie spędzać jak najwięcej czasu z Anną, do tego stopnia, że dziewczyna zaczyna oddalać się jeszcze bardziej od swojej rodziny oraz najbliższych przyjaciół. • Dopiero gdy chłopak zaczyna być agresywny i używać przemocy wobec bohaterki i nie tylko, Anna dostrzega niebezpieczeństwo które jej grozi z jego strony i postanawia uwolnić się z tego toksycznego związku. • Książkę czyta się bardzo szybko, wystarczy jeden wieczór by pochłonąć całą jej zawartość, jednak sam początek tej historii może troszkę co niektórych nudzić ale warto być cierpliwym bo książka jest naprawdę warta przeczytania. • Myślę, że ta pozycja jest skierowana do młodzieży, w szczególności do dziewczynek, które są na etapie pierwszych swoich miłostek, jednak tak naprawdę książka porusza ciężki temat, który dotyczy wielu dziewczyn ale i dojrzałych kobiet- chorego związku z agresją i znęcaniem się psychicznym w roli głównej. • Książka ta jest dobrą pozycją, która daje do myślenia i ostrzega nas przed nieb­ezpi­ecze­ństw­em, byłabym za tym, żeby znalazła się w każdej szkolnej bibliotece i na każdej półce należącej do nastolatki.

Gdy 24 kwietnia 2013 roku dochodzi do katastrofy i zawalenia się budynku Rana Plaza, w którym mieściły się fabryki szyjące ubrania (te same, które właśnie mamy na sobie) i gdy pozbawionych życia zostało według oficjalnej wiadomości około 1,2 tysiąca ludzi, świat nagle spostrzegł problem, który niestety do tej pory panuje w Bangladeszu. • "Życie na miarę" to przerażający reportaż o ludziach, którzy są zmuszeni przez biedę do pracy w szwalniach gdzie codziennie ryzykują życie i zdrowie, gdzie są traktowani jak zwierzęta i pozbawieni podstawowych praw człowieka a to wszystko za pensję, która ledwo starczy na wyżywienie rodziny. • Podczas lektury tej książki dowiemy się jak wygląda praca w szwalniach i tych małych i tych dużych, jak są traktowani i w jakich warunkach pracują tam ludzie w tym również dzieci. Dowiemy się również jak wygląda życie pracowników na co dzień i z jakimi problemami muszą się borykać, ale także jak wygląda cały ten przemysł od kulis i kto na tym zyskuje a kto traci. • Jest to smutna i wstrząsająca lektura, która dotyka niby znany wszystkim temat i niejednokrotnie poruszany ale przedstawiony jest on w tej książce tak dosadnie i podparty mocnymi lecz co gorsza prawdziwymi historiami i faktami, że wymusza na czytelniku głębszej analizy tego problemu i przemyśleń. • Ja po tej książce mam inne spojrzenie na ubrania, zwłaszcza te markowe oraz ich cenę, ale także przed oczami mam młodą dziewczynkę, która ginie pod gruzami Rana Plaza w wielkich męczarniach tylko dlatego, że życie skłoniło ją zamiast do zabawy i nauki do ciężkiej i jak widać niebezpiecznej pracy by wyżywić rodzinę. • Bardzo polecam "Życie na miarę", ta książka powinna trafić do jak największej liczby czytelników.