Nadzieja:

10 lat w ciemności

Tytuł oryginalny:
Hope
a memoir of survival in Cleveland,
Autorzy:
Amanda Berry
Gina DeJesus
Mary Jordan
Kevin Sullivan
Lektor:
Elżbieta Kijowska
Wydawcy:
Stowarzyszenie Pomocy Osobom Niepełnosprawnym Larix im. Henryka Ruszczyca (2018)
Wydawnictwo Agora (2017)
Wydane w seriach:
Prawdziwe Zbrodnie
wstrząsające historie bez fikcji
Prawdziwe Zbrodnie - Agora
ISBN:
978-83-268-2482-1
Autotagi:
audiobooki
literatura faktu, eseje, publicystyka
4.5 (2 głosy)

Nasza historia to nie tylko gwałt i łańcuchy, kłamstwa i tajemnice. Chcemy jednego: żeby świat wiedział, jak przetrwała w nas nadzieja, jak odzyskałyśmy wolność i miłość do życia. "Nazywam się Amanda Berry. Zostałam porwana 10 lat temu. Pomóżcie mi!" - z takim dramatycznym apelem zadzwoniła na policję jedna z ofiar Ariela Castro, kiedy udało jej się uciec z rąk porywacza. Jej prowadzony w niewoli dziennik stał się podstawą wstrząsającej, ale również budzącej wiarę w siłę ludzkiego ducha książki, która okazała się światowym bestsellerem. W chwili porwania Amanda miała siedemnaście lat, Michelle dwadzieścia jeden lat, a Gina zaledwie czternaście... Castro, na co dzień kierowca autobusu dowożącego dzieci do szkoły, więził i gwałcił je osobno, a potem razem, próbując poza seksualnymi orgiami zbudować z nimi perwersyjną rodzinę. Jednak żadnej z nich nie zapadła, jak Natasza Kampusch, na "syndrom sztokholmski". Miały jeden, wspólny cel: uciec. Książka powstała przy współpracy z laureatami nagrody Pulitzera, reporterami "The Washington Post", Mary Jordan i Kevina Sullivana. [lubimyczytac.pl]
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • Ariel Castro - kierowca szkolnego autobusu, ojciec, sąsiad jak każdy inny - to właśnie on więził w swoim domu przez 10 lat trzy dziewczyny, w tym dwie główne bohaterki i zarazem autorki tej książki. • Amanda, Gina oraz Michelle zostały porwane i przetrzymywane wbrew swojej woli przez wiele lat. Przykute łańcuchem, wiecznie głodne, zamknięte w małych pokojach, codziennie gwałcone. Kobiety zebrały się na odwagę, by głośno mówić o tym co przeżyły i ujawniają w swojej książce szokujące szczegóły tych wydarzeń. • "Nadzieja. 10 lat w ciemności" jest lekturą przerażającą, ale historia dziewczyn z Cleveland jednocześnie pokazuje ile tak naprawdę człowiek jest w stanie znieść i przeżyć. Podczas jej czytania cały czas analizowałam zachowanie porwanych oraz ich oprawcy i wciąż zastanawiałam się co ja zrobiłabym na ich miejscu, jak zachowała w danej chwili i czy w ogóle dała radę, tak jak one, przeczekać 10 lat na odpowiedni moment do ucieczki. • Ponieważ książka jest opowiedziana przez same ofiary tym bardziej wpływa na emocje czytelnika.
Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo