Strona domowa użytkownika

Zawiera informacje, galerię zdjęć, blog oraz wejście do zbiorów.
[awatar]
amigda1
Najnowsze recenzje
1 2 3 4 5 6
  • [awatar]
    amigda1
    Opowieści o cioci Jadzi zawsze są super, a w tej części dzieci dodatkowo dowiadują się, jak wyglądały realia życia w PRLu.
  • [awatar]
    amigda1
    Zabawne, ciepłe opowiastki o mieszkańcach lasu.
  • [awatar]
    amigda1
    Dużo informacji w atrakcyjnej formie. Sześciolatek i dziewięciolatek chętnie sięgali po tę książkę.
  • [awatar]
    amigda1
    Bardzo ciepła książeczka opowiadająca w krótkich, często żartobliwych słowach o relacji dziecko-rodzic. Zabawna i dla dzieci, i dla rodziców. Moje dzieci znały ja na pamięć i często ją wspominały.
  • [awatar]
    amigda1
    Nie jest to literatura podróżnicza (informacji o kulturze i społeczeństwie Tajlandii znajdziecie tu tyle, co na pierwszej lepszej stronie w internecie). Autor opisuje swoje doświadczenia z podróży do Tajlandii bez cienia refleksji, ani wchodzenia wgłąb. Po lekturze pozostaje niesmak i zażenowanie jego zachowaniem (i opisywanym w książce, i faktem, że to opisał bez żadnych głębszych przemyśleń).
Niepożądane pozycje
Brak pozycji
Nikt jeszcze nie obserwuje bloga tego czytelnika.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo