• Dobrze się czytało. Ciekawa fabuła. Można jeszcze coś tego autora poczytać.
  • Świetna. • Chyba pierwszy raz czytałam sensację, w której nie ma pozytywnych bohaterów. To historia porachunków zawodowego złodzieja z mafią. Chociaż ten złodziej nie był taki zły 🤔, w sumie fajny facet, fajne relacje ma z byłą żoną i dziećmi a to już dużo 😉 Bardzo mi się podobała, nie mogłam się oderwać. Polecam
  • Wśród tegorocznych premier, które miałam okazję do dzisiaj przeczytać, jest to książka z najlepiej wykreowanymi bohaterami i najlepiej opowiedzianą historią. Siadając do niej wiedziałam, że sceny walki będą genialne. Wiedziałam, że styl snucia opowieści, będzie niczym miód na moje czytelnicze serce. Wiedziałam, że wszystkie wątki będą dopracowane najlepiej jak tylko było to możliwe, a za całą książką stoi solidny research. Jednak tego, jaką rolę będą w niej pełniły kobiety, to się nie spodziewałam. Są to kobiety, które nie są tłem dla męskich bohaterów. Kobiety silne, które dla swoich dzieci i osób, które są dla nich bliskie są w stanie zrobić wiele i wiele zaryzykować.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo