Osiem

Autor:
Krzysztof Maciejewski
Ilustracje:
Krzysztof Ramocki
Wydawcy:
IBUK Libra (2012)
Wydawnictwo Forma (2011-2012)
Wydane w seriach:
15 Piętnastka
ISBN:
978-83-60881-79-8, 978-83-63316-02-0
Autotagi:
dokumenty elektroniczne
druk
e-booki
opowiadania
3.0

"Osiem" to zbiór opowiadań, bohaterami których są psychopatyczni mordercy manipulujący osnową opowieści, anioły i demony, szekspirowscy protagoniści, zadziwiające istoty prowadzące długie, mailowe dysputy oraz zwykli ludzie. I wszyscy oni mają do przekazania własną prawdę. Mimo wyraźnie onirycznego charakteru, opowiadania Krzysztofa Maciejewskiego, nie są typowymi zapiskami marzeń sennych i koszmarów. Nachodzą na siebie i meandrują wbrew utartym schematom, łamią konwencje horroru i fantastyki naukowej. Są metaforycznymi opowieściami o współczesności, w których prawdziwe matematyczne dowody brzmią jak poezja, a delikatnie wplecione w narrację figury stylistyczne, sugestie i dyskretne nawiązania do Borgesa, Baricco oraz bizarro fiction, powodują, iż opowiadania z tomu "Osiem" odznaczają się hipnotyczną siłą wyrazu i wiodą czytelnika ku nieznanym wcześniej światom.
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • Tytuł: Osiem • Autor: Krzysztof Maciejewski • Wydawnictwo: FORMA • Rok wydania: 2011 • Liczba stron: 74 • Krzysztof Maciejewski – pisarz, krytyk literacki i dziennikarz. Publikował w większości czasopism fantastycznych. Wyróżniony w konkursie Gildii Horroru za krótkie opowiadanie grozy. Pisał opowiadania do różnych analogii. • Słownictwo książki jest bardzo bogate. Autor umiejętnie włada językiem, budując napięcie oraz zabierając nas w niezwykłą podróż między psyc­hopa­tycz­nymi­ mordercami a demonami. • Wspomnienia mają to do siebie, że przywłaszczają sobie człowieka. • Osiem opowiadań, które wiodą czytelnika ku nieznanym wcześniej światom. Mishmash bohaterów, którzy pragną zawładnąć naszym sercem i umysłem. Zbiór jest spotkaniem z dwiema różnymi rzec­zywi­stoś­ciam­i. Do nas należy w co uwierzymy. • Autor miał bardzo ciekawy pomysł, aczkolwiek nie do końca spodobało mi się wykonanie. Nie poczułem grozy, która zapierałaby mi dech w piersiach. Bardzo dużym plusem jest wprowadzenie psyc­hopa­tycz­nych­ morderców, demonów, aniołów, szekspirowskich protagonistów oraz zwykłych ludzi. Miałem wielkie nadzieje co do tej książki, lecz nie zostały one do końca spełnione. Zawiodłem się. • Ludzki umysł to przecież ocean, w którym dryfują potwory. • Podsumowując, utwór nie wywarł na mnie ogromnego wrażenia. Stał się dla mnie zwykłą książką, która nic po sobie nie pozostawia. Bardzo zawiodłem się na tej pozycji, gdyż myślałem, że przeżyję z nią niezapomnianą podróż. Niestety się myliłem.
Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo