To moje pierwsze spotkanie z twórczością tej autorki i zapewne nie ostatnie. "Teściową oddam od zaraz" - sam tytuł jest już tak wymowny! I z tego też powodu spodziewałam się, że teściowa zagra w tej historii główne skrzypce. A tu co prawda, od typowej teściowej, utrudniającej życie swojej synowej, się zaczęło, ale potem ta stała się mało znaczącym tłem. Dopiero ostatnie wersy ponownie nawiązały do tytułu. Swoją drogą - całkiem ciekawe zapętlenie. • Przejdźmy jednak do fabuły. Izabela to żona Pawełka, który może nie zawsze ma swoje zdanie, ale to dobry i pracowity chłopak. Ma swój warsztat, w którym bez pamięci naprawia stare meble. To jej drugi mąż, poprzedni zostawił ją dla innej. Pawełek też był wcześniej żonaty i ma z tego małżeństwa syna. I tak wspólnie z Izabelą, po Pawełku Łęcką (z czego bardzo jest dumna teściowa), wiodą wspólne życie. Izabela ma przyjaciółkę Amę (Annę Marię), którą poznała w momencie, gdy ta rozstała się ze swoim narzeczonym, prawie mężem. Mają więc wiele wspólnego, ale łączy je przede wszystkim szczera i prawdziwa przyjaźń. • Wszystko zaczyna się od niebywałego splotu wydarzeń, kiedy to Pawełek odkupuje od starszej kobiety drewniany stolik. Wspomniana kobieta jest ciotką Amy, którą ta wkrótce odwiedza. Niestety na miejscu okazuje się, że ciocia nie żyje... Pojawia się policja i przystojny pan prokurator! :) • Całość jest napisana bardzo humorystycznie i mimo wątku kryminalnego jest to powieść lekka i przyjemna! Autorka świetnie pokazuje relacje damsko-męskie, ale również relacje związaną z rodzicami, tymi swoimi i "cudzymi" (czyt. "teściowa"). Genialnie obrazuje także początki "związków" i niepewności jaka temu towarzyszy. Czy powinniśmy bać się związków? Bać się zaufać drugiej osobie? Być może tracimy coś bardzo ważnego, tylko dlatego, że ktoś inny nas wcześniej skrzywdził? Książka skłania do refleksji, a przy tym sprawia, że naprawdę miło spędzamy czas.

Kolejna książka, która została okrzyknięta bestsellerem, zanim pojawiła się w polskich księgarniach. Nie ma to jak dobry marketing, czytają ją wszyscy! Czy rzeczywiście jest warta aż takiego zainteresowania i medialnego szumu? • Tekst na okładce głosi: "Nie znasz jej, ale ona zna Ciebie". Mowa O Rachel, która z okna pociągu obserwuje konkretne domy. Zapytacie, dlaczego je obserwuje? Sama kiedyś w jednym z nich mieszkała. Z mężem. Do czasu, gdy zastąpił ją na Annę. Cała historia jednak nie zaczyna się od byłego męża i jego nowej żony, a od ich sąsiadów (Megan i Scotta), kiedy to kobieta znika w niewyjaśnionych okolicznościach. • Co z tym wszystkim wspólnego ma Rachel? Okazuje się, że z okna pociągu widziała coś, co być może pomoże policji. Co więcej, w dniu zaginięcia Megan, była w tej miejscowości! Problem tkwi w tym, że nic nie pamięta, bo była pijana. Czy widziała mordercę? A może sama jest zamieszana w zniknięcie dziewczyny? • "Dziewczyna z pociągu" to bardzo dobry thriller psychologiczny. Pokazujący do czego może doprowadzić nas nałóg, zazdrość i manipulowanie drugim człowiekiem. Co prawda, tak sto stron przed zakończeniem, już domyślałam się, kogo "szukamy", ale wciąż brakowało mi elementów układanki. • Książka warto przeczytania. Nie dziwi więc fakt, że prawa filmowe zostały już sprzedane. Chętnie wybiorę się również na film - z nadzieją, że fabuła nie ulegnie zbyt dużej zmianie.

Do przeczytania tej książki zachęciły mnie recenzje na jednym z portali czytelniczych. Książka wypożyczona! Potem tekst na okładce porównujący ją do Grocholi mnie trochę przeraził. Nie wróżyło to nic dobrego. Takie gadanie o wszystkim i o niczym - i taki był właśnie początek "Blondynki moralnego niepokoju". • Lubię, gdy książka ma jakiś wątek, a tu tego na samym początku brakowało. Edwina, główna bohaterka, ma dwie przyjaciółki. Czytasz jak wyglądają ich relację i zastanawiasz się co to za przyjaźń? Dziewczyna ma prawie 30 lat i nie może dłużej utrzymać pracy. Co z nią jest nie tak? Tłumaczone to jest skomplikowaną relacją z jej specyficznymi rodzicami. Potem, żeby tego wszystkiego było mało, na Gadu-Gadu pisze do niej jakiś chłopak, który twierdzi, że nie żyje... • Nagle, po przeczytaniu 1/3 książki i walce, czy jednak tej książki nie odstawić, zaczyna robić się ciekawie. Jednak bez przesady! Nie jest to jakaś porywająca historia. Co prawda chcesz rozwiązać tajemnicę, ale bez większych emocji. Do tego zakończenie, zaskakujące, ale przy tym strasznie sztuczne i słodkie. Książkę oceniam jako przeciętną. Nie była najgorsza, ale też nie zachwyciła.

"Natalie" śnią mi się już po nocach. Rzadko zdarza się, żeby kolejne części były równie dobre. Po raz kolejny klimat, historia i bohaterzy sprawiają, że książkę się pochłania w niesamowitym tempie. • Tym razem Natalie mają dość swoich mężczyzn i bez słowa wyjeżdżają na wakacje. nie informując ich gdzie, kiedy i na jak długo jadą. Nata, pisarka, szuka inspiracji do napisania kolejnej książki - jak nie trudno się domyślić, po raz kolejny scenariusz napisze życie. Trzeba tylko dać się porwać wydarzeniom, a w przypadku sióstr Sucharskich, nie będzie to wcale trudne! • W tej części na prowadzenie wychodzi też mała bestia, ukryta w ciele Anielki, która po ciotkach odziedziczyła wszystko. Młoda zaskakuje, zastrasza i kombinuje na równym poziomie co Natalie. W końcu przykład bierze się z góry! • Dawno żadnej serii nie pochłonęłam w tak błyskawicznym tempie (6 dni = 3 książki), z tak ogromną przyjemnością! :)

Świetna dawka humoru w wykonaniu sióstr Sucharskich po raz drugi! Teraz to jest już rodzina pełną parą. Dziewczyny wskoczyłyby za sobą w ogień. Dalej wpadają w tarapaty, kłamią, zatajają prawdę, kombinują... i idzie im to co raz lepiej! ;) Dużo lepiej radzą sobie też panowie - przynajmniej Adrian, który całkiem dobrze zaczyna robić sobie z tym zwariowanym babińcem! • Do grona Sucharskich został włączony Janusz Zawada - były wspólnik ojca, który dla dzieci stał się niczym dziadek. Natalie regularnie odwiedzają starszego pana, zapraszają go do siebie na święta i martwią się, gdy ten nie odbiera telefonu... I wszystko od takiego nieodebranego telefonu się zaczyna. Gdy Natalie jadą zobaczyć czy pan Janusz przypadkiem nie zasłabł, okazuje się, że w jego mieszkaniu zostają znalezione pozbawione głowy zwłoki młodego mężczyzny, a pan Janusz znika bez śladu. To co dzieje się potem, przekracza wszelkie granice! • Dawno tak dobrze nie bawiłam się przy czytaniu książki. Zwłaszcza, gdy w grę wchodzi wątek kryminalny. Niesamowity klimat, mocne osobowości i z pozoru niewinne, ale zawsze lojalne dzieci, które wiedzą więcej niż się wszystkim wydaje! Seria o Nataliach trafia na moją półkę "ulubionych" :)