Historia człowieka, który w jednym momencie traci wszystko. Traci swoją najlepszą przyjaciółkę, jedyną miłość, nadzieję, firmę, ludzi, na których wydawało mu się, że może liczyć. Traci też chęć do życia. • Autor bardzo dobrze pokazuje stan, kiedy jesteśmy pogrążeni w żałobie. Wszędzie i w różnych sytuacjach widzimy utraconą osobę. Wiemy co by powiedziała w danym momencie. Tej osoby jednak nie ma już obok nas. Wsze­chog­arni­ając­a pustka, żal i bezsilność. Jak sobie z tym poradzić? • Evans przedstawia wędrówkę życia, w tym przypadku bardzo dosłownie, ale ma to też znaczenie metaforyczne. Wędrówkę po nadzieję, odnalezienie siebie i swojego miejsca. Jakie znaczenie mają osoby napotkane po drodze? Czy dobro do nas wraca? • Jest to książka napisana bardzo lekkim językiem, szybko się ją czyta, mimo bardzo trudnego tematu.

Jak miło wrócić do twórczości Agaty Christie, takiej twórczości! :) • "Zabójstwo Rogera Ackroyda" to nietypowa zagadka kryminalna. Dlaczego nietypowa? Ponieważ jest przedstawiona z punktu widzenia doktora Shepparda, który towarzyszy słynnemu Herkulesowi Poirot. Co ciekawe - w końcu polubiłam tego snobistycznego, wąsatego detektywa! :) • Jak zawsze Christie wprowadza wiele wątków, które wprowadzają czytelnika w kompletne zagubienie. Które zeznania są jednak prawdziwe? Kto mówi prawdę? Po raz kolejny autorka w fenomenalny sposób pokazuje do czego mogą doprowadzić drobne kłamstewka. Jak sam narrator podsumowuje na końcu - "wszyscy zdawali się maczać palce w sprawie tego morderstwa". A kto rzeczywiście jest winny? Detektyw na emeryturze, zajmujący się aktualnie upragnioną hodowlą dyń, znajdzie na to pytanie odpowiedź. A ta niejednego zaskoczy! ;)

Do przeczytania tej książki zachęciły mnie recenzje i niezmiernie cieszę się, że po nią sięgnęłam. • Paul West, główny bohater, to typowy Brytyjczyk, dla którego życie we Francji jest pasmem niekończących się przygód i abstrakcyjnych doświadczeń. Trafia do Paryża na kontrakt, z którym wiąże spore nadzieje. Tutejsza rzeczywistość jednak nie raz go zaskoczy. Czytelnika zresztą też! • Choć w Paryżu nigdy nie byłam, to słyszałam o syndromie paryskim, który potwierdza ta książka. Stephen Clarke nie przedstawia nam stolicy Francji jako miasta zakochanych - tak jak jest to prezentowane w większości filmów. Pokazuje prawdziwy wizerunek francuzów i ich kraju, który sięga do granic absurdu. Jaki jest ten naród? Jacy są kelnerzy? Jakie jest podejście do pracy, podejście pracodawcy do pracownika i odwrotnie? Jakie są francuskie kobiety? Pytań jest wiele, a odpowiedzi Was zaskoczą! Tak, jak zaskoczy Was genialne zakończenie, które jest wisienką na torcie! :) • Sami sprawdźcie jak wyglądał rok w Paryżu głównego bohatera. Tekst zamieszczony na okładce mówi: "wciągająca i niezwykle zabawna powieść przygodowa, a zarazem doskonały przewodnik po współczesnej Francji - jej stereotypach, konwenansach i uroczych dziwactwach". I jest to najlepsze podsumowanie tej, zakręconej jak ślimak, historii. Polecam!

Dawno tak długo nie czytałam książki. Po przeczytaniu kilkudziesięciu stron, chciałam już nawet odpuścić. Polityczne zagrywki, intrygi, które początkowo mnie zanudziły. Stwierdziłam, że przeczytam jeszcze jeden rozdział i dam szansę Folletowi. Szansy tej na szczęście nie zmarnował. Zaczęły się inne, bardziej przyziemne wątki, przez co fabuła stała się strawna, a z czasem mnie szczerze zainteresowała. Musiało minąć jednak sto stron, zanim to nastąpiło. • Ciekawy motyw dorastającej pod kloszem młodej dziewczyny i walki kobiet o prawo głosu. Zaskakujące zakończenie, a najbardziej zaskakujące bezmyślne zachowanie tytułowego bohatera, który tak bardzo zaślepiony swoim planem, nie pomyślał o konsekwencji swoich działań. Jeszcze przyglądał się zdziwiony i czekał. • Nie żałuję, że dotrwałam ostatecznie do końca, ale nie jest to pozycja, którą bym komuś polecała.

Było to moje drugie spotkanie z Myronem Bolitarem. Spotkanie udane, choć muszę przyznać, że książka wciągnęła mnie dopiero w połowie. Początek trochę mi się dłużył, nie wiem nawet dlaczego? Ostatecznie zagadka okazała się ciekawa, fabuła całkiem dobra, ale nie porywająca. • Kto umieścił zdjęcie Kathy w piśmie pornograficznym? Kto stoi za zniknięciem dziewczyny i czy ta żyje? Jaki związek z tym wszystkim ma nagła śmierć jej ojca? Czy to był przypadek? Pytań jest wiele, odpowiedzi na nie mogą Was zaskoczyć.