Strona domowa użytkownika

Zawiera informacje, galerię zdjęć, blog oraz wejście do zbiorów.
[awatar]
sylwia.duda58
Najnowsze recenzje
  • [awatar]
    sylwia.duda58
    David Shobin pokazuje, że starsze kryminały mimo mniejszości krwawych scen, ma swój sposób by czytelnik dążył do zakończenia historii, nie będąc ciekaw całej fabuły ktoś sięgający po tą książkę może pierwsze pomyśleć, że będzie to typowa opowieść kryminalna o medycynie i nic go nie zaskoczy co jest prawdą. Fabuła jest prosta, do tego mamy dodane scenki, które mają nam poprawić humor. Jest ich dosyć dużo i przez to zaczynamy wątpić czy to kryminał warty uwagi. Jednak to stara książka i nie pokazuje zbytnio w treści mroku. Książka może się kojarzyć z typowym serialem medycznym, w którym są też pokazane prywatne sceny. Książka może być dla kogoś nieciekawa,ale z pewnością ją skończy bo ma mało stron. Właśnie dlatego że ma mało stron nie interesuje nas za bardzo co się dzieje. Nie czytamy z ekstytacją środek historii i jej zakończenia. Moją prywatną opinią jest to, że fabuła opierająca na umieraniu kobiet w ciąży jest nudne i nieoryginalne. Sam pomysł na książkę jest wykonany prosto,ale czytelnik poczuje coś co kiedyś poczuł że tak powiem i skończy historię. Wadą tej książki jest to, że mimo małej ilości stron zbyt dużo się działo. No ale skoro się dużo działo to książka powinna być ciekawa. Byłaby ciekawa gdyby nie była krótka. Zakończeniem dodam, że przeczytałam szybko ta książkę co bradzo mnie uradowało bo zwykle dużo potrzebuje czasu by przeczytać do końca. Książka nie jest rewelacyjna i nie zmieni na koniec życia czytelnika, ale warto zagospodarować czas na przeczytanie krótkiego,klasycznego kryminału.
Ostatnio ocenione
  • Kwiat śmierci
    Shobin, David
Nikt jeszcze nie obserwuje bloga tego czytelnika.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo