"Nowy Uzbekistan" • Autor: Agnieszka Pikulicka-Wilczewska. Moja ocena: 5/10. • Książka wzbudza we mnie mieszane uczucia. Z jednej strony, pierwsza część poświęcona szczegółowemu opisowi pierwszego prezydenta Uzbekistanu to prawdziwy majstersztyk reporterski. Autorka z dużą wnikliwością przedstawia ten kluczowy etap historii kraju, co sprawia, że książka staje się fascynującą lekturą. • Niestety, im bliżej współczesności, tym poziom narracji spada. W drugiej części pojawia się wiele wątków pobocznych, które nie do końca są związane z głównym tematem książki, co rozmywa jej przekaz i utrudnia utrzymanie uwagi. To sprawia, że reportaż, który na początku zapowiadał się znakomicie, traci swój impet. • Zaskakujące jest również podejście autorki do różnic kulturowych panujących w różnych częściach świata. Wydaje się, że miejscami brakuje jej pełnego zrozumienia lokalnej specyfiki, co wpływa na odbiór niektórych analiz i interpretacji. • Patrząc całościowo, mogę zrozumieć, dlaczego władze Uzbekistanu nie przedłużyły autorki akredytacji dziennikarskiej. Pomimo pewnych niedociągnięć, książka może być interesująca dla osób szukających szczegółowej wiedzy na temat pierwszych lat niepodległości Uzbekistanu, jednak w części dotyczącej współczesności wymaga większej precyzji i spójności. • Dodatkowo, w książce całkowicie pominięto temat Karakałpacji, który autorka wspomina jedynie na przedostatniej stronie. To szczególnie rozczarowujące, biorąc pod uwagę, że region ten jest niezmiernie interesujący i ma znaczący wpływ na politykę i tożsamość współczesnego Uzbekistanu. Karakałpacja, z jej unikalną historią, kulturą i wyzwaniami społeczno-politycznymi, zasługiwała na zdecydowanie bardziej dogłębną analizę. Autorka miała szansę rozwinąć ten temat i wzbogacić książkę o ważny, a często pomijany w zachodnich mediach, aspekt. Wydaje się, że to duża strata dla całości pracy, bo dokładniejsze przyjrzenie się Karakałpacji mogłoby dodać książce dodatkowej wartości i pełniejszy obraz współczesnego Uzbekistanu. • 22:56 * 05.01.2025 *

"Toast za przodków" • Autor: Wojciech Górecki. Moja ocena: 9/10. • „Toast za przodków” to znakomity reportaż autorstwa Wojciecha Góreckiego, który przenosi czytelnika na Kaukaz Południowy, obszar pełen skomplikowanej historii, zróżnicowanej kultury i intensywnych emocji. Autor już na wstępie zapowiada: „To jest opowieść o Azerbejdżanie, Gruzji i Armenii” – i rzeczywiście, jego książka wprowadza nas w fascynujący świat tych trzech krajów, pełen kontrastów, napięć, a jednocześnie głębokich podobieństw. • Górecki z niezwykłą wnikliwością maluje obraz regionu o bogatym kolorycie, w którym historia, religia i polityka splatają się w nieustannie zmieniającą się dynamikę. Autor ukazuje różnorodność i specyfikę każdego z krajów, jednocześnie zwracając uwagę na wspólne wątki łączące mieszkańców Kaukazu Południowego. To opowieść o ludziach, ich przodkach, tradycjach, a także trudnych relacjach między sąsiadami. • Styl Góreckiego jest żywy, dynamiczny i pełen empatii, co sprawia, że lektura tej książki jest zarówno pouczająca, jak i wciągająca. Jego umiejętność uchwycenia różnorodności regionu, a zarazem pokazania jego jedności, czyni „Toast za przodków” wyjątkową pozycją dla każdego, kto chce lepiej zrozumieć Kaukaz Południowy. • Gorąco polecam nie tylko tę książkę, ale i inne prace Wojciecha Góreckiego, które są równie warte uwagi. To literatura reportażowa na najwyższym poziomie. • 23:51 * 03.01.2025 *

"Abchazja" • Autor: Wojciech Górecki. Moja ocena: 8/10. • „Abchazja” Wojciecha Góreckiego to fascynujący reportaż, który rzuca światło na mało znany region Kaukazu, a jednocześnie szczegółowo analizuje jego skomplikowaną sytuację polityczną i społeczną. Autor przybliża czytelnikowi realia konfliktu abchasko-gruzińskiego, oferując pogłębioną analizę wydarzeń z lat 90. XX wieku oraz ich wpływu na współczesność. Choć książka kończy się przed rosyjską interwencją na Ukrainie, przedstawiona historia wciąż ma aktualne echo w polityce regionu. • Górecki z typową dla siebie wnikliwością i dbałością o szczegóły potrafi stworzyć obraz Abchazji, który ożywa na kartach książki. Jego styl pisarski jest niezwykle plastyczny – czytelnik niemal czuje surowe kaukaskie góry, słyszy echa rozmów na abchaskich ulicach i spotyka opisywanych ludzi. To reportaż, który nie tylko opowiada o wydarzeniach, ale także zabiera czytelnika w podróż do serca tego zapomnianego konfliktu. • Mimo że książka nie zawiera fotografii, nie odczuwa się ich braku – siła opisu i zdolność Góreckiego do malowania słowami są wystarczające, aby zanurzyć się w realia Abchazji. • To kolejna świetna pozycja w dorobku autora, który konsekwentnie udowadnia, że potrafi przenosić czytelnika w miejsce akcji, angażując wszystkie zmysły. Na zakończenie roku, lektura idealna dla każdego, kto interesuje się Kaukazem, geopolityką i historią konfliktów. • Serdecznie polecam! • 21:54 * 31.12.2024 *

"Prawosławie" • Autor: Józef Keller. Moja ocena: 8/10. • Prawosławie autorstwa Józefa Kellera to solidna, popu­larn­onau­kowa­ pozycja, która w przystępny i rzetelny sposób przybliża czytelnikowi bogactwo tradycji prawosławnej. Autor opowiada o tej fascynującej gałęzi chrześcijaństwa w sposób merytoryczny, a jednocześnie na tyle przystępny, że książka nie przytłacza nadmiarem spec­jali­styc­znyc­h informacji, co czyni ją odpowiednią zarówno dla osób już zaznajomionych z tematem, jak i tych, którzy dopiero zaczynają swoją przygodę z prawosławiem. • Książka nie tylko dostarcza wielu cennych informacji, ale również przypomina pewne aspekty tej tradycji, o których łatwo zapomnieć w codziennym życiu. Jej atutem jest połączenie fachowej wiedzy z lekkim stylem, dzięki czemu lektura jest przyjemna, a jednocześnie pouczająca. • Ubolewam, że na polskim rynku wydawniczym o prawosławiu dostępnych jest tak niewiele pozycji, co czyni książkę Kellera tym bardziej wartościową. Dlatego z pełnym przekonaniem polecam ją każdemu, kto chce pogłębić swoją wiedzę na temat prawosławia.

"Słowa z Góry Athos" • Autor: Jean-Yves Leloup. Moja ocena: 10/10. • Słowa z Góry Athos to wyjątkowa pozycja, stanowiąca znakomity podręcznik mistyki chrz­eści­jańs­kiej­. Choć książka nie jest obszerna, jej treść niesie głębokie duchowe wartości, które mogą okazać się inspirujące dla osób pragnących rozwijać swoją wiarę i wzrastać duchowo. • Jean-Yves Leloup, w oparciu o bogate tradycje mnichów z Góry Athos, przedstawia refleksje i wskazówki, które mogą pomóc w codziennym, uważnym życiu w relacji z Bogiem. Publikacja zawiera nie tylko głębokie przemyślenia teologiczne, ale również praktyczne rady, jak pogłębiać swoją duchowość w życiu codziennym. • Książka skierowana jest do osób, które szukają duchowego umocnienia i pragną zbudować silniejszą więź z Bogiem, niezależnie od tego, na jakim etapie życia duchowego się znajdują. • Serdecznie polecam tę lekturę wszystkim, którzy chcą odkrywać duchową stronę chrześcijaństwa i poszukiwać wewnętrznego spokoju oraz prawdziwego sensu w codziennym życiu z Bogiem.