Przebrnelam przez pierwsze 100 stron. Rozumiem, że jest to klasyka, ale nawet w klasyce da się przedstawić od początku bohaterów tak, żeby dało się ich polubić. Styl autora jest bezpretensonalny. Piękne opisy otoczenia, bez problemu można przywołać obrazy w głowie. Jednak autor skupiając się na tych właśnie opisach, pominął aspekt zapoznania czytelnika z bohaterem. • Nie wypowiem się czy jest to książka warta polecenia czy też nie,co kto lubi. Jednak mnie po 100 przeczytanych stronach, nie zachęcilo do niej nic.

"Kolaborantka" • "Zakazana miłość.Prywatna wojna ... ciężkie czasy ,które wymagały trudnych decyzji". • Po przeczytaniu opisu z tyłu książki i pochlebnych opinii ,o tym jak książka wpływa na czytelnika ,postanowiłam dać sie porwać autorce . • Nie można pani Leroy odmówić lekkiego pióra , pomysłu na opowieść o miłości i codzienności w czasach wojny ,którą będzie się czytało dobrze . Jednak zabrakło w tym wszystkim realizmu . Niby była wojna ,niby wyspa była pod okupacją , a tak naprawdę w życiu mieszkańców wiele się nie zmieniło . Przez większość czasu nie wyczuwało się napięcia jakie panowało między ludźmi mieszkającymi na wyspie a najeźdźcami . Wyjątkowo delikatny obraz wojny. Jak juz był potencjał w danym wątku ,to nie zostawał on wykorzystany do końca . Ledwo niebezpieczeństwo kładło się cieniem na bohaterach , za chwile już nie było po nim śladu . • Zakończenie mimo wszystko uważam za happy end . Spodziewałam się czegoś znacznie bardziej emocjonującego . A tymczasem autorka temat okrucieństwa wojny potraktowała po macoszemu .Z samego "zakazanego romansu" autorka nie wyciągnęła tyle ile się dało . On po prostu był wątkiem pobocznym jak dla mnie . A główne skrzypce grało dziennie życie Vivienne i kolorowe opisy ogrodów . • Bardzo się zawiodłam .

Książek o takiej tematyce nie powinno się oceniać w kategoriach dobra/zła. Ciężko czyta się o tym co przeżywali ludzie ,w tym przypadku młodzi podczas wojny. Niemniej jednak autor ma lekkie pióro. Mimo ,że temat który opisywał nie był wdzięczny,książkę czytało się lekko.Z wielkim zainteresowaniem śledziłam losy bohaterów. • Polecam,chociaż lektura nie należy do najlżejszych.Warto dla możliwości zaobserwowania jak trudne czasy odbijały się na postrzeganiu świata przez bohaterów.