Biała róża

Tytuł oryginalny:
White rose
Autor:
Amy Ewing
Tłumacz:
Iwona Wasilewska
Wydawca:
Wydawnictwo Jaguar (2015-2016)
Wydane w seriach:
Klejnot
Samotne miasto
ISBN:
978-83-7686-428-0, 978-83-7686-426-0
Autotagi:
druk
książki
powieści
proza
4.2 (5 głosów)

Violet ucieka. Po tym, jak Diuszesa przyłapała ją z Ashem, dziewczyna nie ma innego wyjścia, jak uchodzić z Klejnotu, inaczej i ją i jej ukochanego czeka śmierć. Jednak opuszczenie najpiękniejszego kręgu Samotnego Miasta nie jest łatwe. Violet i Ashowi towarzyszy Raven, na której eksperymenty hrabiny odcisnęły piętno. Listy gończe za Ashem wiszą na każdej ulicy. Gwardziści niestrudzenie polują na zbiegów. Gdzieś tam, na Farmie, jest obiecany przez Luciena Azyl, a w nim ktoś, kto wstrząśnie całym światem Violet. Już niebawem dziewczyna odkryje, że jej Augurie są o wiele bardziej potężne niż myślała i że całe Samotne Miasto dojrzało do buntu. Czy Violet znajdzie w sobie dość odwagi, by dołączyć do Sprzysiężenia Czarnego Klucza i wystąpić przeciwko wszystkiemu, co dotąd znała? [lubimyczytac.pl]
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • I co tu się zepsuło? • Był pomysł,całkiem ciekawa fabuła,nie najgorsi bohaterowie,a mimo to czegoś zabrakło. • Pierwsza część wciągnęła mnie od samego początku.Nie była może idealna,miała swoje spore mankamenty ale czytało się ją na jednym tchu. • Z kolei w kontynuacji nic nie przykuło mojej uwagi na dłużej. • Już po pierwszych rozdziałach okazało się,że każdy jeden problem jaki pojawia się na drodze naszych bohaterów,zostaje rozwiązany w błyskawicznym tempie.Nie było dreszczyku niepokoju,nie dostajemy nawet szansy,żeby zaniepokoić się o bohatera któremu kibicujemy.W pewnym momencie książka robi się przewidywalna,a główna bohaterka lekko irytująca. • Nie można mieć wszystkiego. • Koniec można uznać za jako tako satysfakcjonujący.Mam nadzieje,że w tej część autorka miała na celu uśpić naszą czujność.
  • ,,Biała róża "zaczyna się dokładnie w tym samym miejscu w którym kończy się,, Klejnot". • Violet ucieka z Klejnotu z ukochanym Ashem i przyjaciółką Raven. Ucieczka okazała się o wiele bardziej trudniejsza niż się tego spodziewali. Na każdej ulicy wiszą listy gończe za Ashem i polują na nich Gwardziści.W drodze na Farme pomagają im Lucien, Garnet oraz osoby sprzysieżone z Czarnym Kluczem.Podczas tej podróży możemy bliżej poznać Asha oraz jego rodzinę. Bardzo pozytywnie zaskoczyła mnie postać Garneta który mimo początkowej niechęci zaczyna traktować głównych bohaterów jak przyjaciół. Do tego stopnia ze ma opory wracać do domu na swój własny ślub. W,, Białej róży "bohaterowie poznawają Sil która przewraca życie Violet do góry nogami.Dziewczyna odkrywa w sobie potężne moce i dowiaduje się kim były jej przodkinie. Sprzysiężenie Czarnego Klucza pokłada bardzo duże nadzieje w tym że dzięki Violet zmieni się ich dotychczasowe życie. W połowie książki można się domyślić na czym się skączy... • Kontynuacja,, Klejnot" jest bardzo udana mimo że wątek miłosny zszedł na drugi plan.Książkę bardzo szybko się czyta.Sporo osób porównuje,, Białą róże " do,, Igrzysk śmierci "a okładki mimo że ładne są bardzo podobne do serii,, Rywalki"
  • Świetna kontynuacja powieści "Klejnot". Dynamiczna akcja, nowe wątki... Najlepszą rekomendacją jest chyba fakt, że przeczytałam ją w jedno popołudnie. Tych, którzy pokochali bohaterów "Klejnotu" książka zapewne nie rozczaruje, a jedynie zaostrzy apetyt na kolejne części... Czy Violet uda się opuścić Klejnot? Czy porzuci Asha i Raven? I co wspólnego z jej ucieczką ma Garnet? Kim, lub czym jest Biała Róża? Odpowiedzi na te pytania czekają na Was w "Białej Róży". Miłej lektury :)
Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
IwonaCh
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo