Strona domowa użytkownika

Zawiera informacje, galerię zdjęć, blog oraz wejście do zbiorów.
[awatar]
klarampiotrowska
Najnowsze recenzje
  • [awatar]
    klarampiotrowska
    Bardzo trudna, mocna i przerażająca książka. Świetny język. Trochę zbyt zagmatwane i za dużo postaci.
  • [awatar]
    klarampiotrowska
    Czytałam, że w drugim tomie wątek kryminalny miał być lepiej rozwinięty niż w pierwszym. Może i tak było, ale tylko nieznacznie. Dalej to romans ze szczatkową fabułą kryminalną. • Ale dalej się czyta jednym tchem, w jeden wieczór i myśli się o kolejnym tomie. Od kilku lat czytam w 99% procentach kryminały, romansu chyba nie przeczytałam nigdy w całości. A jednak w tym coś jest. • Nie jest to ambitna literatura, nie pozsotawia po sobie za dużo przemyśleń. Ale jest świetna, żeby usiąść po ciężkim dniu i przestać myśleć o codzienności.
  • [awatar]
    klarampiotrowska
    Książka ciekawa, trzymająca w napięciu, ukazująca bohaterów z krwi i kości. Chwilami trochę nużąca zbyt długimi opisami osób spoza grona głównych bohaterów, ale to z drugiej strony nadaje klimat. Bardzo duża dokładność w opisywaniu procesów kryminalistycznych/policyjnych. Gdybym się tym nie interesowała chyba uznałabym je za zbyt dokładne/nużące. • Ale ogólnie oceniam bardzo dobrze. Już wypożyczyłam kolejny tom.
  • [awatar]
    klarampiotrowska
    Książka ciekawa, wartka akcja, rozbudowane postacie... ale jak dla mnie za dużo gwary poznańskiej. Rozumiem, że język wspólczesnej książki powinien być "żywy", że czasem warto dać trochę gwary, ale dla mnie, osoby która całe życie mieszkała w Warszawie a w Poznaniu bywałam tylko na konferencjach, niektóre kwestie były niezrozumiałe. Części mogłam się czywiście domyślić z kontekstu. • Poza tym narracja pisana z perspektywy prostaków była równie męcząca. Przykro mi było patrzeć na to, jakie błędy popełniają. W dodatku tam było jeszcze więcej tej gwary. A więc podsumowując, zabieg z gwarą i pisaniem narracji tak jak myślą bohaterowie, jest jak najbardziej fajny i godny pochwały, ale dla mnie było tu tego stanowczo za dużo.
Ostatnio ocenione
1 2
  • Betonowy pałac
    Grzegorzewska, Gaja
  • Zamieć śnieżna i woń migdałów
    Läckberg, Camilla
  • Komisarz
    Świst, Paulina
  • Pochłaniacz
    Bonda, Katarzyna
  • Jedyne wyjście
    Ćwirlej, Ryszard
  • Lang
    Westö, Kjell
Nikt jeszcze nie obserwuje bloga tego czytelnika.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo