Strona domowa użytkownika

Zawiera informacje, galerię zdjęć, blog oraz wejście do zbiorów.
[awatar]
kkarwacka

Czytając Synowi książki zawsze jestem tuż przy nim. To nasze wspólne chwile. Czytanie nie jest wyłącznie sposobem na zabicie czasu czy poznanie świata; przede wszystkim to poznawanie własnego Dziecka jest dla mnie absolutnie kluczowe. Kątem oka podpatruję jego reakcje. Doświadczam niemal na sobie na sobie zmian w jego dziecięcym ciele: czuję napinanie wewnętrznych strun i symfonię emocji grających mu w duszy. Ten Mały Człowiek to najwspanialsze dzieło stworzenia - a ja mam zaszczyt móc go z uwagą i fascynacją odczytywać.

Czytam też samej sobie. Dla rozrywki, poznania lub ubogacenia duchowego. Potrafię docenić każdy typ książki, jeśli dzieło jest dobre, zapada w pamięć i zostawia we mnie choćby swoisty wodny znak. Sięgam też po te, które pozornie kaleczą czytelnika. To nieoceniona kuracja dla niegdyś zmartwiałej duszy. Parę wybitnych książek prze­wart­ości­ował­o mój system wartości i sprawiło, że zmieniłam sposób postrzegania świata. Lektury otwierają mnie na świat. Dzięki nim jestem, kim jestem i gdzie jestem. Świat znów potrafi mnie zdumiewać.

Jednak wciąż to kiążka, która otwiera przede mną moje Dziecko i mnie samą, która scala nasze myśli i jednoczy we współodczuwaniu, pozostaje dla mnie czymś najcenniejszym, co mogę nam ofiarować w prostocie życia; wspólna lektura to najbardziej wartościowy prezent.

Najnowsze recenzje
1
...
55 56 57
...
77
  • [awatar]
    kkarwacka
    Biłam się z myślami, czy nie dać lekturze kolejnej szansy... Została mi polecona i choćby z tego względu chciałam bardzo przeczytać więcej, niż kilkadziesiąt pierwszych stron. Nie dałam rady. Żebym chociaż znalazła swoistą przyjemność w wyszukiwaniu tego, co mnie w niej drażni. Ale nie. • Nie dam sobie poznać być może całkiem dobrze skonstruowanej i ciekawej fabuły, wniknąć w misternie kreślone umysły bohaterów. Nie jestem wystarczająco odporna na fałsz, a zderzałam się z nim już od pierwszych stron. Wyczuwałam go w tych wszystkich niep­rawd­opod­obny­ch opisach serwowanych przez autora - i po co? dla jego własnej przyjemności? z braku lepszych słów dla tego, co wyobrażone? czy może po prostu - z braku tej wyobraźni i adekwatnych doświadczeń?... • Sztucznością wionęło mi na kilometr i jeszcze dobrze się nie otrząsnęłam z jednego niefortunnego doboru słów a już, płynąc przez eteryczną fabułę, natrafiałam na kolejny zgrzyt. • Po raz trzeci poddałam się więc niedługo po opisie świniobicia, gdzie autor próbował mnie przekonać, że pachnie ono zużytą wodą spod kwiatków, kartoflami i czymś jeszcze, a skóra podczas golenia zwierzęcia zwija się na żebrach niczym jedwabna bluzka. No nie. Taka kreacja znanego mi świata w literaturze mnie nie pociąga.
  • [awatar]
    kkarwacka
    Książkę polecała mi osoba bliska... Nie przeczytałam więcej jak kilkanaście stron. Zupełnie ze mną nie zarezonowała. Skoro jednak dla niektórych może znaczyć tak wiele, nie może być bezsprzecznie kiepska. Widać musi trafić na odpowiedni czas, moment i odpowiednią wypadkową przeżyć i przemyśleń odbiorcy, by ten mógł ją docenić... Mi nie było dane a po tym "falstarcie" na pewno do niej nie wrócę.
  • [awatar]
    kkarwacka
    Kolejna książka z serii, która ma "to coś", co sprawia, że docelowemu odbiorcy szczególnie zapada w pamięć. Synek przeglądał i przysłuchiwał się z dużym zain­tere­sowa­niem­. Nie dała odpowiedzi na wszystkie jego pytania pojawiające się w trakcie czytania, ale już sam fakt, że się u tak młodego człowieka zrodziły, świadczy na jej korzyść. Wykraczanie poza schematy to największa zaleta tej lektury.
  • [awatar]
    kkarwacka
    Dobrze skonstruowany i zrealizowany kieszonkowy atlas ptaków z elementami przewodnika. Ilustracje są czytelne, kompletne, świetnie opisane. Jako laik nie dostrzegam braków czy błędów. Zdecydowanie pomocna lektura przy rozwijaniu pasji obserwowania ptaków.
  • [awatar]
    kkarwacka
    Bezkrytycznych zachwytów nad dziełem nie rozumiem, choć doceniam sam zamysł i częściowo realizację. Książka oszczęna w słowach, interesująca w obrazie. Estetyka ilustracji do mnie nie trafia. • Lektura nie zrobiła ani na mnie ani na dziecku większego wrażenia, jednak jest dobrym odniesieniem lub punktem zaczepienia przy okazji rozmowy o różnicach w postrzeganiu rzeczywistości.
Ostatnio ocenione
1
...
6 7 8
...
134
  • Świat gór
    Braun, Dieter
  • Betonoza
    Mencwel, Jan
  • Wojna o szczepionki
    Deer, Brian
  • Polska z pomysłem
    Pomykalska, Beata
  • Zamiast wychowania
    Juul, Jesper
  • Dan-sha-ri
    Yamashita, Hideko
Należy do grup
  • [awatar]
    las_w_nas
  • [awatar]
    Montessori

Nikt jeszcze nie obserwuje bloga tego czytelnika.
Nadzór pedagogiczny - biblioteki szkolne Poznań PBP
Ministerstwo Edukacji Narodowej opublikowało arkusz kontroli w zakresie prawidłowości organizacji i funkcjonowania biblioteki szkolnej. • Informacje o kontroli: • Kontrola dotyczy sprawdzenia zgodności z przepisami prawa funkcjonowania biblioteki szkolnej. • Kontrolę należy przeprowadzić w publicznych: szkołach podstawowych, gimnazjach i szkołach ponadgimnazjalnych (z wyłączeniem szkół policealnych oraz szkół dla dorosłych). • Kontrolą należy objąć 25% wskazanych powyżej szkół, w okresie listopad 2016 r. – kwiecień 2017 r. • Kontrolą należy objąć rok szkolny 2016/2017. • Arkusz kontroli [Link]
Kultura wobec postępu i modernizacji Poznań PBP
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
Lęk u dzieci
Bolesław Chrobry Wielki
Obliczanie i kodowanie
Opiekun dziedzictwa
Wierna miłość Klepetana i Maleny, która nie może latać
Komunikacja i motywacja
Kolory, które leczą
foo