Strona domowa użytkownika

Zawiera informacje, galerię zdjęć, blog oraz wejście do zbiorów.
[awatar]
kkarwacka

Czytając Synowi książki zawsze jestem tuż przy nim. To nasze wspólne chwile. Czytanie nie jest wyłącznie sposobem na zabicie czasu czy poznanie świata; przede wszystkim to poznawanie własnego Dziecka jest dla mnie absolutnie kluczowe. Kątem oka podpatruję jego reakcje. Doświadczam niemal na sobie na sobie zmian w jego dziecięcym ciele: czuję napinanie wewnętrznych strun i symfonię emocji grających mu w duszy. Ten Mały Człowiek to najwspanialsze dzieło stworzenia - a ja mam zaszczyt móc go z uwagą i fascynacją odczytywać.

Czytam też samej sobie. Dla rozrywki, poznania lub ubogacenia duchowego. Potrafię docenić każdy typ książki, jeśli dzieło jest dobre, zapada w pamięć i zostawia we mnie choćby swoisty wodny znak. Sięgam też po te, które pozornie kaleczą czytelnika. To nieoceniona kuracja dla niegdyś zmartwiałej duszy. Parę wybitnych książek prze­wart­ości­ował­o mój system wartości i sprawiło, że zmieniłam sposób postrzegania świata. Lektury otwierają mnie na świat. Dzięki nim jestem, kim jestem i gdzie jestem. Świat znów potrafi mnie zdumiewać.

Jednak wciąż to kiążka, która otwiera przede mną moje Dziecko i mnie samą, która scala nasze myśli i jednoczy we współodczuwaniu, pozostaje dla mnie czymś najcenniejszym, co mogę nam ofiarować w prostocie życia; wspólna lektura to najbardziej wartościowy prezent.

Najnowsze recenzje
1
...
12 13 14
...
77
  • [awatar]
    kkarwacka
    Dotyczy książki: "Razem ze słonkiem. Złota jesień" • Poprzednie tomy wydawały mi się lepsze, część treści wzbudzała wręcz mój autentyczny zachwyt. Tu nie tylko tego brakło, ale też ideologia socjalistyczna i klimat przedszkolny zdominowały większość książki. Ciężko znaleźć w niej coś, co się nadaje do czytania dziecku niep­rzed­szko­lnem­u.
  • [awatar]
    kkarwacka
    Nie zachwyciła tak, jak "Wiosna Toli" i "Tola na wsi", ale trzyma poziom.
  • [awatar]
    kkarwacka
    Przyjemna, dość lekka, wiarygodnie napisana obyczajówka z elementami romansu. Nie rozgrywa trudnymi tematami, ale też ich nie unika. Mi szczególnie podeszła ze wzgledu na miejsce akcji (Beskid Niski) oraz wplecenie motywu Romów i ich kultury.
  • [awatar]
    kkarwacka
    Trochę dziwna ta książka. Niby rozumiem zamysł przekazania dziecku prostym obrazem i słowami, że wyobraźnia otwiera przed nami nowe światy a zarazem nasza rzeczywistość pełna jest tajemnic do odkrycia. Czegoś mi jednak zabrakło. Książka tak naprawdę nie ujęła mnie niczym, Młody Czytelnik też nie zareagował na treść szczególnie entuzjastycznie.
  • [awatar]
    kkarwacka
    Książka ma nieco inną formułę niż dotychczas poznane z tej serii. Tym razem przyjęła kształt opowiadania, w którym samo przesłanie nieco się rozmywa. Ksiązka nie jest zła, ale, przyzwyczajona do konkretnej kanwy, nieco się nią zawiodłam.
Ostatnio ocenione
1
...
130 131 132 133 134
  • Demony cudzego strachu
    Ficowski, Jerzy
  • Simona
    Kamińska, Anna
Należy do grup
  • [awatar]
    las_w_nas
  • [awatar]
    Montessori

Nikt jeszcze nie obserwuje bloga tego czytelnika.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo