Dobra literatura dziecięca. Poetyckie opowiadanie przyjemnie brzmi, rymy są absolutnie niewysilone. Wyróżnia się pośród bajek, polecam zdecydowanie.

Zbiór wierszowanych utworów dla dzieci o tytule tożsamym z jednym z wierszy, jednak w żaden sposób niescalającym tematycznie pozostałych zawartych w tej obszernej pozycji. Nie prezentuje szczególnych walorów literackich (to zwyczajnie "poprawne" rymowanki) ani tym bardziej poznawczych (dydaktycznie zawodzą). Czytanie niektórych cieszy i sprawia przyjemność, z innych chce się zrezygnować w trakcie czytania lub omija od razu. • Pewnie wiele jest takich zbiorów jak ten, do przeczytania raz, może nawet tylko do przejrzenia. Pozycji nie ratują nawet ilustracje Jana Marcina szancera - te są tu jakby wysilone, bez polotu. Słowem - jest poprawnie, ale nieszczególnie wartościowo.

Co tu wiele mówić. Narracja w pierwszym wrażeniu wydawała mi się dobra i ciekawa, jednak nie przeszła próby. Dziecko już po chwili słuchania nie chciało kontynuować, zniesmaczone nierozważnymi i niebezpiecznymi pomysłami głównego bohatera (połknięcie pieniążka, utknięcie głową w wazie obiadowej). I trzeba przyznać, patrząc na to od strony pedagogicznej - ma Młody rację.

Nie jest to książka przeciętna, a tym bardziej kiepska - jednak nawet traktowana jako wizjonerska rozprawka naukowa z zakresu ekonomii i nauk społecznych nie zachwyca. W polskim tłumaczeniu kuleje edycja tekstowa, korektorsko też ktoś zawiódł. W konsekwencji zdarzają się w tekście składniowe babole (choć pojedyncze) a czytelnicy przyzwyczajeni do śligania się wzrokiem po ładnie obrobionych, wyjustowanych akapitach z odpowiednimi przeniesieniami wszystkich tych "i", "oraz" i "przez" do następnego wersu, mogą czuć się nieco zaskoczeni. • Czuję się zbyt niekompetentna, by pozycję oceniać pod względem merytorycznym; mogę się jedynie podzielić wrażeniem - a to lektura zrobiła na mnie dobre. Wydała mi się rzetelna i możliwie obiektywna, choć sam autor w niektórych kręgach obrósł w legendę conajmniej bezwzgędnego projektanta tech­nokr­atyc­znej­ przyszłości, jeśli nie jaszczura. • Sposób przedstawienia przez autora ogromu wiedzy, osobistych przemyśleń, rozważań i prognoz pozytywnie mnie zaskoczył, a przecież równocześnie snuta przez niego wizja wzbudza mój głęboki niesmak i sprzeciw. Nie pojmuję nadrzędnego celu, ku jakiemu "to wszystko" zmierza - to już są jednak rozterki osobiste, a niniejsza książka w żaden sposób nie ukierunkowuje moich torów myślowych, słowem - nie czuję się zmanipulowana. • Lektura warta choć pobieżnego zapoznania się. Jednych oczaruje, innych przerazi (widziałam podkreślenia co bardziej kont­rowe­rsyj­nych­ fragmentów w wypożyczonym egzemplarzu, więc wiem co piszę). Dla jednych okaże się inspiracją, dla innych przestrogą. Ja potraktowałam ją jako narzędzie dla lepszego rozeznania w otaczającej mnie rzeczywistości.

Napisany przystępnym językiem reportaż dotyczący funkcjonowania komunistycznego więzienia dla młodocianych we wczesnych latach powojennych, utworzonego w miejscu istniejącego tu wcześniej hitlerowskiego obozu pracy. • Po dość szczegółowo nakreślonym rysie historycznym miejsca i osadzeniu go w kontekście politycznym, społecznym i gospodarczym, autor przechodzi do opisu powstania i mechanizmów działania samego więzienia - mającego charakter eksp­erym­enta­lneg­o obozu wychowawczego, przede wszystkim dla młodych więźniów politycznych. W narrację zgrabnie wplecione są wypowiedzi byłych więźniów, opisy prób odbycia rozmów przez autora z byłymi pracownikami więzienia a także wywiad z pisarzem, który w jakiś czas po zamknięciu obozu, inspirowany zanotowanym w historii więzienia "buntem", napisał o nim powieść na lata wypaczającą odbiorcom właściwą ocenę tej instytucji. • Lektura o tyleż ważna, że fakt istnienia eksp­erym­enta­lneg­o obozu komunistycznego dla młodocianych więźniów politycznych wciąż jest mało znany w zbiorowej świadomości Polaków. Smutne, że z następstwami osadzenia w jaworznickim obozie skazani musieli się borykać aż do 1989r. - jeśli oczywiście dożyli - a ich oprawcy i dręczyciele funkcjonowali co najmniej do tego czasu w swoim środowisku bez żadnych problemów, często będąc powszechnie poważanymi obywatelami.