Strona domowa użytkownika

Zawiera informacje, galerię zdjęć, blog oraz wejście do zbiorów.
[awatar]
kkarwacka

Czytając Synowi książki zawsze jestem tuż przy nim. To nasze wspólne chwile. Czytanie nie jest wyłącznie sposobem na zabicie czasu czy poznanie świata; przede wszystkim to poznawanie własnego Dziecka jest dla mnie absolutnie kluczowe. Kątem oka podpatruję jego reakcje. Doświadczam niemal na sobie na sobie zmian w jego dziecięcym ciele: czuję napinanie wewnętrznych strun i symfonię emocji grających mu w duszy. Ten Mały Człowiek to najwspanialsze dzieło stworzenia - a ja mam zaszczyt móc go z uwagą i fascynacją odczytywać.

Czytam też samej sobie. Dla rozrywki, poznania lub ubogacenia duchowego. Potrafię docenić każdy typ książki, jeśli dzieło jest dobre, zapada w pamięć i zostawia we mnie choćby swoisty wodny znak. Sięgam też po te, które pozornie kaleczą czytelnika. To nieoceniona kuracja dla niegdyś zmartwiałej duszy. Parę wybitnych książek prze­wart­ości­ował­o mój system wartości i sprawiło, że zmieniłam sposób postrzegania świata. Lektury otwierają mnie na świat. Dzięki nim jestem, kim jestem i gdzie jestem. Świat znów potrafi mnie zdumiewać.

Jednak wciąż to kiążka, która otwiera przede mną moje Dziecko i mnie samą, która scala nasze myśli i jednoczy we współodczuwaniu, pozostaje dla mnie czymś najcenniejszym, co mogę nam ofiarować w prostocie życia; wspólna lektura to najbardziej wartościowy prezent.

Najnowsze recenzje
1
...
62 63 64
...
77
  • [awatar]
    kkarwacka
    Książka jest bardzo fajnym obrazkowym zbiorem zwierząt zapr­ezen­towa­nych­ w odpowiednich dla nich środowiskach, choć ich nagromadzenie w jednym miejscu daleko odbiega od faktycznego stanu rzeczy ;). Nie trzeba tu dużej spos­trze­gawc­zośc­i, by na stronie odnaleźć szukane zwierzę, więc nie do końca sprawdzi się jako wyszukiwanka dla bystrzejszych lub starszych dzieciaków. Doskonale natomiast wprowadzi dziecko w konkretne, odmienne środowiska życia lub posłuży do utrwalenia wiedzy o poszczególnych gatunkach (i poznania nowych).
  • [awatar]
    kkarwacka
    Historyjka jest tak uroczo napisana, że nie sposób się choć nie uśmiechnąć pod nosem. Przy okazji czytania zabawnej opowiastki o krecie można zarówno poćwiczyć z dzieckiem artykulację wyrazów dźwi­ękon­aśla­dowc­zych (ratatata!), dobrze się bawić jak i przekazać odrobinę podstawowej wiedzy.
  • [awatar]
    kkarwacka
    Cudownie móc czasem zanurzyć się w arcydziele. Treść znanej wielu odbiorcom z dzieciństwa opowiastki tu, dzięki fenomentalnym, nastrojowym ilustracjom i zaskakujacemu zakończeniu, przenosi czytelnika na zupełnie inny poziom odbioru lektury. Uwielbiam to uczucie, gdy książka przestaje być tylko książką. Gdy na moment, strona po stronie, coraz bardziej staje się namacalnym światem, gdy angażuje pamięć, emocje i zmysły. I gdy na końcu w prezencie otrzymuje się nie tylko piękno i magię ostatniej strony, ale też cudownie prawdziwy uśmiech dziecka. Uśmiech pełen zrozumiemia. Ono też to poczuło.
  • [awatar]
    kkarwacka
    Lubię ponarzekać, pozachwycać się - uwielbiam. Tą książką tylko zachwycić się można... Jest absolutnie genialna! • 3,5 letni Młody Czytelnik aktywnie jej wysłuchał na przestrzeni jednego wieczoru i kawałka poranka dnia następnego. Porozmawiał sobie w międzyczasie trochę, jak to on ma w zwyczaju, z jej bohaterami, a po wszystkim... Wplótł pozyskane informacje w swoją wiedzę o świecie i funkcjonowanie w codzienności. Ilość samodzielnie wysnutych przez niego konkluzji, postawionych tez, a nawet i "zwykłego" odtwarzania informacji zasłyszanych, przy tak trudnej tematyce, wprawiła mnie w zachwyt nad możliwościami Małego, małych ludzi w ogóle, ale też nad tym konkretnym popu­larn­onau­kowy­m dziełem literackim. Książka musi mieć "to coś", by do tego stopnia wpłynąć na młodego odbiorcę. • Nota bene, ta lektura planowana była napewno dla innej "kategorii wiekowej"; dość powiedzieć, że każda strona zaskoczyła mnie (mamę) jakąś dotąd nieznaną ciekawostką z zakresu wiedzy spec­jali­styc­znej­ i ogólnej. • Polecam absolutnie każdemu bez ograniczeń wiekowych.
  • [awatar]
    kkarwacka
    Takich pozycji dla małych dzieci powinno powstawać na pęczki. • Już sama forma książki - wycinane strony warstwowe, przekrojowe wyobrażenie czegoś związanego z poruszanym zagadnieniem - to połowa przepisu na sukces. W przypadku tej konkretnej lektury są to kolejne "plany" lasu tropikalnego, w który zaglądamy coraz głębiej. Druga połowa to interesująca treść w ilości i wydźwięku dostosowanym do odbiorcy. Książce i pod tym względem niczego nie brakuje. Prezentowane informacje są ciekawe, nie ma niczego zbyt wiele ani za mało. Wisienką na torcie są ilustracje, dość naturalistyczne, ale wciąż rysunkowe, bez szaleństwa barw, a jednak odtwarzające dość wiernie klimat dżungli. • Przeglądanie tej książki to czysta przyjemność.
Ostatnio ocenione
1 2 3 4 5
...
134
  • Pacjent
    Fitzek, Sebastian
  • Ptakowisko
    Edyk-Psut, Anna
  • Cztery zwykłe miski
    Chmielewska, Iwona
  • Motylek
    Puzyńska, Katarzyna
  • Ciemność
    Karika, Jozef
  • Rozgwiazdo, gdzie jesteś?
    Barroux
Należy do grup
  • [awatar]
    las_w_nas
  • [awatar]
    Montessori

Nikt jeszcze nie obserwuje bloga tego czytelnika.
Nadzór pedagogiczny - biblioteki szkolne Poznań PBP
Ministerstwo Edukacji Narodowej opublikowało arkusz kontroli w zakresie prawidłowości organizacji i funkcjonowania biblioteki szkolnej. • Informacje o kontroli: • Kontrola dotyczy sprawdzenia zgodności z przepisami prawa funkcjonowania biblioteki szkolnej. • Kontrolę należy przeprowadzić w publicznych: szkołach podstawowych, gimnazjach i szkołach ponadgimnazjalnych (z wyłączeniem szkół policealnych oraz szkół dla dorosłych). • Kontrolą należy objąć 25% wskazanych powyżej szkół, w okresie listopad 2016 r. – kwiecień 2017 r. • Kontrolą należy objąć rok szkolny 2016/2017. • Arkusz kontroli [Link]
Kultura wobec postępu i modernizacji Poznań PBP
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
As jest wyjątkowy
Rak duszy
Emil i my
Dorastanie bez lęku
Z wrażliwości serca...
As jest wyjątkowy
Zaburzenia odżywiania
foo