Od złości do radości:

jak rozpoznawać i okazywać uczucia

Tytuł oryginalny:
Ich und meine Gefühle
Autor:
Holde Kreul
Tłumacz:
Magdalena Jałowiec-Sawicka
Ilustracje:
Dagmar Geisler
Wydawca:
Wydawnictwo Jedność (2018-2020)
Wydane w seriach:
Ja i Moje Emocje
"Jedność" dla Dzieci
ISBN:
978-83-7971-884-9
Autotagi:
druk
ikonografia
komiksy i książki obrazkowe
książki
opowiadania
proza
wychowanie
zbiory opowiadań
2.7 (3 głosy)
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • Rozmyślając o moim odbiorze lektury dryfuję po kilku stanach. Mając porównanie z inną książką z serii ta wypada słabiej pod kątem dydaktycznym. Bardziej bazuje na bezpośrednim oddziaływaniu na młodego czytelnika za pośrednictwem przykładów, obrazu i opisu prostych stanów emocjonalnych. Więcej pokazuje, mniej wyjaśnia. Oswoi dziecko z odczuwanymi stanami, bez wikłania się w ich analizowanie . Dla małego odbiorcy jest to jednak zdecydowanie wystarczający i kompletny przekaz i pomoc.
  • Autor: Holde Kreul • Tytuł: Od złości do radości • Pełny tytuł: Od złości do radości. Jak rozpoznawać i okazywać uczucia • Tytuł oryginalny: Ich und meine Gefuhle • Wydawnictwo: Jedność • Liczba stron: 36 • Dzieci nie zawsze wiedzą, jak radzić sobie ze swoimi uczuciami. Obserwują dorosłych, ale nie są w stanie rozszyfrować niektórych emocji, zresztą rodzice czy dziadkowie często ukrywają to, co czują. Maluchy wiedzą, że gdy się cieszą, śmieją się, a gdy są smutne mogą płakać. Jak sobie radzić z uczuciami, gdy nie jest łatwo ocenić, skąd się biorą? • Od złości do radości Holde Kreul to książka dla najmłodszych, która pokazuje różne oblicza emocji i uczuć. Każda strona książki to duża ilustracja i zaledwie 2-3 zdania tekstu, które opisują jakiś stan psychiczny. Pokazano też różne zachowania związane z tymi uczuciami. • Książka ma na celu przybliżenie małym czytelnikom różnych emocji. Dzieci odczuwają coś, co nie zawsze są w stanie określić. Ten wachlarz zaprezentowano też w książce. Pokazano, że smutek może wiązać się z płaczem, strach z próbą ukrycia się, a złość z krzykiem. Krótkie opisy stanów, w jakich znajdują się bohaterowie książki – rówieśnicy czytelników, co jest dużym plusem – pozwalają na zapoznanie się z niektórymi emocjami. Nie jest ich za dużo, pokazano głównie podstawowe jak strach, złość, zazdrość, radość czy smutek. Nie jest to jednak zarzut w stosunku do tej pozycji – temat uczuć nie jest łatwy, a książka ma tylko zarysować tę tematykę i być pomocną przy rozmowie o tym, co dziecko czuje. • Od złości do radości zilustrowała Dagmar Geisler. Obrazki jej autorstwa są kolorowe i ładne, na pewno spodobają się najmłodszym. To one odgrywają tu najważniejszą rolę, bo to na nich skupia się prezentowanie różnych emocji. Podczas wspólnej lektury można pokazywać dziecku ilustrację i poprosić o odgadnięcie, o jakim uczuciu jest teraz mowa. • Od złości do radości to lektura w sam raz dla najmłodszych czytelników, którzy chcą zrozumieć, co czują. Pokazane tu stany są dobrym pretekstem do dalszej rozmowy po skończonej lekturze. Myślę, że książka pomoże rodzicom w pokazaniu swoim pociechom, że można czuć wiele różnych rzeczy i różnie na nie reagować. Dlatego jeśli szukacie pozycji, które pomoże maluchom oswoić się z emocjami, powinniście sięgnąć po tę książkę.
Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo