Strona domowa użytkownika

Zawiera informacje, galerię zdjęć, blog oraz wejście do zbiorów.
[awatar]
kkarwacka

Czytając Synowi książki zawsze jestem tuż przy nim. To nasze wspólne chwile. Czytanie nie jest wyłącznie sposobem na zabicie czasu czy poznanie świata; przede wszystkim to poznawanie własnego Dziecka jest dla mnie absolutnie kluczowe. Kątem oka podpatruję jego reakcje. Doświadczam niemal na sobie na sobie zmian w jego dziecięcym ciele: czuję napinanie wewnętrznych strun i symfonię emocji grających mu w duszy. Ten Mały Człowiek to najwspanialsze dzieło stworzenia - a ja mam zaszczyt móc go z uwagą i fascynacją odczytywać.

Czytam też samej sobie. Dla rozrywki, poznania lub ubogacenia duchowego. Potrafię docenić każdy typ książki, jeśli dzieło jest dobre, zapada w pamięć i zostawia we mnie choćby swoisty wodny znak. Sięgam też po te, które pozornie kaleczą czytelnika. To nieoceniona kuracja dla niegdyś zmartwiałej duszy. Parę wybitnych książek prze­wart­ości­ował­o mój system wartości i sprawiło, że zmieniłam sposób postrzegania świata. Lektury otwierają mnie na świat. Dzięki nim jestem, kim jestem i gdzie jestem. Świat znów potrafi mnie zdumiewać.

Jednak wciąż to kiążka, która otwiera przede mną moje Dziecko i mnie samą, która scala nasze myśli i jednoczy we współodczuwaniu, pozostaje dla mnie czymś najcenniejszym, co mogę nam ofiarować w prostocie życia; wspólna lektura to najbardziej wartościowy prezent.

Najnowsze recenzje
1
...
59 60 61
...
78
  • [awatar]
    kkarwacka
    Zdecydowanie dobra, choć trochę prze­bodź­cowu­jąca­ lektura na więcej, niż raz. Będzie świetna jako pomoc przy omawianiu z dzieckiem poszczególnych okresów w dziejach ludzkości lub jako zbiór interesująco podanych naukowych ustaleń z interesującej nas tematyki.
  • [awatar]
    kkarwacka
    Szata graficzna - zupełnie nijaka, wpisująca się w smutny nurt współczesnych ilustracji "jakich wiele" - zbytnio do zapoznawania się z treścią nie zachęca.
  • [awatar]
    kkarwacka
    No. Oby powstawało więcej takich lektur dla najmłodszych ludzi. Książka inspiruje, uczy, rozwija. Ilustracje nie rażą, język jest zrozumiały i przyjemny. Historia jest wciągająca i jedyne, co można zarzucić lekturze, to jej nagłe, rozmyte zakończenie.
  • [awatar]
    kkarwacka
    Piękna, mądra książka o naprawdę przemyślanej konstrukcji, świetnie dobranych treściach oraz bardzo czytelnej edycji tekstowej i graficznej. Spędzanie z nią czasu to przyjemność dla dużych (rodzice) i małych (3,5 letni Mały Czytelnik). Informacje są tak zaprezentowane, że nie jest problemem wyłowienie czegoś interesującego adekwatnego do wieku czy stopnia wtajemniczenia odbiorcy.
  • [awatar]
    kkarwacka
    Historia w pierwszej chwili wzbudziła we mnie umiarkowane zainteresowanie, jednak po zrobieniu "dobrego pierwszego wrażenia" przeszkadzać mi zaczął specyficzny styl narracji i "poklatkowana" fabuła przywodząca na myśl oglądanie poszatkowanego filmu. Gdy umysł przestawił się w końcu na ten dziwny tryb opisu akcji, ponownie spojrzałam na lekturę łaskawszym okiem i tym razem już do ostatniej strony czytało się dobrze. • Nie jest to dzieło wybitne, spokojnie można je ominąć lub pójść po lekturze od razu dalej, w tę czy inną stronę. Ja po więcej książek tego autora raczej nie sięgnę, ale czasu spędzonego nad lekturą nie żałuję.
Ostatnio ocenione
1
...
132 133 134 135 136
  • Simona
    Kamińska, Anna
Należy do grup
  • [awatar]
    las_w_nas
  • [awatar]
    Montessori

Nikt jeszcze nie obserwuje bloga tego czytelnika.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo