Strona domowa użytkownika

Zawiera informacje, galerię zdjęć, blog oraz wejście do zbiorów.
[awatar]
katarzyna3
Najnowsze recenzje
1 2 3 4 5 6
  • [awatar]
    katarzyna3
    W książeczce znajdują się cztery wierszowane bajeczki o zwierzątkach. O kogucie, który szybko pożałował swojej próżności, o szalonych kurach, uwielbiającym śnić wilku i dziku, którego pasją było robienie kapeluszy z grzybów co było rezultatem śmiesznych nieporozumień.Napewno dużym atutem są śliczne, kolorowe i zabawne ilustracje. Mojej czteroletniej córce najbardziej spodobała się rymowanka o dziku, a że wierszyki szybko wpadają w ucho, zna ją już na pamięć. Gorąco polecam wszystkim dużym i małym dzieciakom.
  • [awatar]
    katarzyna3
    Sześć biografii najbardziej znanych symboli terroru Rosji. Pierwsza - Józefa Stalina, a właściwie Josifa Wissarionowicza Dżugaszwiliego posiadającego nieograniczoną władzę i dożywotniego dyktatora ZSRR. Kolejna - jednego z twórców państwa radzieckiego, szefa Czeka, Polaka Feliksa Dzierżyńskiego, następna to biografia jego zastępcy i późniejszego następcy - Wiaczesława Mienżyńskiego, a także Gienricha Jagody, Nikołaja Jeżowa i Ławrienija Berii. • Autor opisuje między innymi działania i metody stosowane przez Czeka, której kompetencje i zadania były nieograniczone i która spełniała nie tylko funkcję policji politycznej, ale również sądu i wykonawcy wyroku. Spiski, szpiegostwo, zdrady, opisy tortur, egzekucji a także procesów pokazowych, prekursorem których był wymieniony wcześniej Jagoda i to wszystko bogato opatrzone fotografiami oprawców i ich rodzin. • Książkę polecam chociaż w niektórych momentach można się pogubić ze względu na dużą ilość poruszanych wątków. Niestety nie czyta się szybko, łatwo i przyjemnie, ale mimo wszystko warto chociażby ze względu na pogłębienie wiedzy historycznej.
  • [awatar]
    katarzyna3
    Ukryty głęboko w lesie obóz został pośpiesznie zbudowany w marcu i kwietniu 1942 roku jako ośrodek eksterminacji Żydów w ramach "Akcji Reinhard". Obóz, w którym nawet nie prowadzono ewidencji więźniów, ich po prostu nie było... • W książce znajdziemy wstrząsające relacje dwunastu świadków, byłych więźniów Sobiboru, którym udało się przeżyć bunt i ucieczkę 14 października 1943 roku, między innymi Tomasza Blatta - autora "Ucieczki z Sobiboru" i Aleksandra Peczerskiego - współorganizatora i dowódcy powstania. Bardzo gorąco polecam tą pozycję wszystkim, nie tylko miłośnikom literatury obozowej, bo Sobibór, pomimo iż stracono tu ponad 250 000 Żydów stał się niestety zapomnianym obozem śmierci. Dodatkowym atutem książki są ilustracje zawierające zdjęcia ocalałych, oraz plany obozu zrobione przez Stanisława Szmajznera i Tomasza Blatta. Istotne jest również to, że autorem jest Marek Bem, wieloletni dyrektor Muzeum Byłego Hitlerowskiego Obozu Zagłady w Sobiborze, człowiek który poświęcił większość swojego życia upamiętnianiu ofiar Holokaustu w tym miejscu.
  • [awatar]
    katarzyna3
    Świetna, bogato ilustrowana książeczka dla maluchów i nie tylko. Moja czteroletnia córka była zachwycona kiedy odgadywała wierszowane zagadki o zwierzętach, roślinach, podróżach, dotyczące miast i wsi, świata a także ulubionych bajkowych bohaterów. Kiedy czytałyśmy z zain­tere­sowa­niem­ przysłuchiwała się i uczestniczyła w zabawie jej dzie­więc­iole­tnia­ siostra. To świetna nauka poprzez zabawę, gorąco polecam wszystkim rodzicom czytającym swoim dzieciom!
  • [awatar]
    katarzyna3
    Autor Tomasz Toivi Blatt jest jednym z nielicznych więźniów, którzy przeżyli bunt i ucieczkę z hitlerowskiego obozu śmierci w Sobiborze, a w książce opisuje swoje osobiste przeżycia. Zaczyna od Izbicy, gdzie wychowywał się w jednej z bogatszych żydowskich rodzin, pisze o nieudanej próbie ucieczki na Węgry, o transporcie do "fabryki śmierci" jaką był Sobibór, w której to cała jego rodzina ginie w komorze gazowej i pisze o czasie po wyzwoleniu, nie mniej ciężkim, przykrym i niebezpiecznym. Niezwykle ciekawa pozycja napisana jak stwierdził kiedyś autor, z obowiązku by opowiedzieć światu o tym co wydarzyło się w Sobiborze. • Gorąco polecam, proszę się nie zniechęcać ponieważ na początku napisana dosyć chaotycznie od 90 strony nabiera tępa i naprawdę nie można się od niej oderwać.
Ostatnio ocenione
1
...
5 6 7
...
15
  • Ścigając zło
    Walters, Guy
  • Marek Dyjak
    Bartosiak, Arkadiusz
  • Hitler - dziedzictwo zła
    Knopp, Guido
  • Esesman i Żydówka
    Wydra, Justyna
  • Patrzyłam na usta...
    Weiser, Piotr
  • Oskarżam Auschwitz
    Grynberg, Mikołaj
Nikt jeszcze nie obserwuje bloga tego czytelnika.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo