Sobibór

Redakcja:
Marek Bem
Wydawcy:
Ośrodek Karta (2010)
Dom Spotkań z Historią (2010)
Wydane w seriach:
Żydzi Polscy
ISBN:
978-83-61283-21-8
Autotagi:
druk
książki
4.0

Przedstawiamy unikatową opowieść o hitlerowskim obozie śmierci Sobibór, funkcjonującym w czasie II wojny na wschodnich krańcach Lubelszczyzny. Niemcy z bezwzględną skutecznością przeprowadzali tam program masowej, natychmiastowej zagłady Żydów. W październiku 1943 wieźniowie zorganizowali bunt, w wyniku którego wielu z nich udało się zbiec. Po tym wydarzeniu Niemcy zlikwidowali całą tę katownię. W książce znalazły się relacje dwunastu spośród ocalowych więźniów. Dziesięć z tych świadectw ukazuje się w Polsce po raz pierwszy.
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • Ukryty głęboko w lesie obóz został pośpiesznie zbudowany w marcu i kwietniu 1942 roku jako ośrodek eksterminacji Żydów w ramach "Akcji Reinhard". Obóz, w którym nawet nie prowadzono ewidencji więźniów, ich po prostu nie było... • W książce znajdziemy wstrząsające relacje dwunastu świadków, byłych więźniów Sobiboru, którym udało się przeżyć bunt i ucieczkę 14 października 1943 roku, między innymi Tomasza Blatta - autora "Ucieczki z Sobiboru" i Aleksandra Peczerskiego - współorganizatora i dowódcy powstania. Bardzo gorąco polecam tą pozycję wszystkim, nie tylko miłośnikom literatury obozowej, bo Sobibór, pomimo iż stracono tu ponad 250 000 Żydów stał się niestety zapomnianym obozem śmierci. Dodatkowym atutem książki są ilustracje zawierające zdjęcia ocalałych, oraz plany obozu zrobione przez Stanisława Szmajznera i Tomasza Blatta. Istotne jest również to, że autorem jest Marek Bem, wieloletni dyrektor Muzeum Byłego Hitlerowskiego Obozu Zagłady w Sobiborze, człowiek który poświęcił większość swojego życia upamiętnianiu ofiar Holokaustu w tym miejscu.
Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo