W Valleby przed świętami Bożego Narodzenia panuje wielkie zamieszanie. Przedświąteczna gorączka trwa… Do miejskiego portu zawitały dwie tajemnicze postacie, które wśród mieszkańców wzbudzają pewne podejrzenia. Lasse i Maja wykazują ogromną czujność i wraz z komisarzem policji zaczynają się bacznie przypatrywać przybyszom. Mali detektywi w drodze po znaczki pocztowe, niezbędne im do wysłania kartek świątecznych, oferują swą pomoc znajomym w potrzebie. Napotykają jednak na pewne trudności, gdy trafiają do Runego. Run niestety nie żyje w najlepszych stosunkach ze swym rodzeństwem. Zawsze przed Bożym Narodzeniem wysyła im świąteczne kartki życząc Niewesołych Świąt. W związku z tym, że w tym roku się nieco spóźnił to zaniepokojone rodzeństwo postanowiło wpaść do niego z wizytą… Jak się zakończył ten cały galimatias? Oj dzieje się, dzieje w małym szwedzkim miasteczku. Sprawdźcie, co jeszcze ciekawego przytrafiło się naszym detektywom i czy wszystkim wyzwaniom zdołali podołać. Wydanie to na dodatek zawiera zagadki dla dzieci do rozwiązania podczas czytania. Polecam lekturę.

W trzeciej części przygód Tomusia i jego ekipy przenosimy się wraz z bohaterami do rozgłośni radiowej. To właśnie tu doszło do pewnego incydentu, w wyniku którego skradzione zostały mikrofony. Dziennikarka Anusia nie jest więc w stanie poprowadzić audycji dla dzieci. Komu zależało na tym, by zakłócić pracę w radiu? Podejrzanych jest kilku. Jednym z nich jest młody wokalista zespołu Torpeda. Ale czy to on jest winny tej kradzieży? Przeczytajcie sami. Historia jest intrygująca, aczkolwiek nie ma co liczyć na to, że dojdzie się wcześniej niż bohaterowie do rozwiązania powierzonej im zagadki. To jest właśnie minusem książek tej serii. Rozwiązanie zwykle spada na Tomusia „niczym grom z jasnego nieba” i jest. Po sprawie. Czytelnik otrzymuje w fabule zbyt mało konkretnych informacji na jego temat, a w tych zapr­ezen­towa­nych­ najczęściej brak spójności. No cóż… po prostu trochę słabo…

„Z pajęczyny się urwałeś” opowiada o tym, jak wywiązała się niesamowita więź między pająkiem Henrykiem, a Bzykiem muchą. W pewien grudniowy poranek zwyczajnie Bzyk jak to mucha wpada w pajęczą sieć. Oczywiście ma stać się doskonałym daniem dla Henryka, który tą sieć zastawił. Niestety pająk ma zamiar zjeść go dopiero podczas wigilijnej kolacji. Zatem przychodzi im wspólnie spędzić cały adwentowy czas. Rozmawiają o rzeczach przeróżnych. Często się ze sobą sprzeczają, ale od czasu do czasu także nawzajem wprawiają siebie w dobry humor. Gdy nadchodzi Boże Narodzenie Henryk i Bzyk sami są bardzo zdumieni tym, że tak im ze sobą jest dobrze. Pająk uwalnia muchę z sideł, nie po to by ją zjeść, ale by dalej pielęgnować ich wspólną przyjaźń. • Książka Kai Pannen jest pełna dobrego humoru. Napisana w bardzo przystępny, lekki sposób. Bohaterowie są bardzo barwni i wyraziści, a historia kończy się morałem. Polecam gorąco.

O raju, jakaż ta kaczka i kura są szalone… • Tym razem ślepa kura wraz z kulawą kaczką udają się na basen. Kura mimo swego defektu wzroku zostaje ratowniczką. Nic nie byłoby w tym nadzwyczajnego, gdyby nie fakt, że jest to basen wyłącznie dla kaczek. Pierzastej kurze to zupełnie nie wadzi. Kaczka natomiast bardzo chciałaby się wtopić w dziki tłum i zawrzeć nowe znajomości. Jak jednak uwolnić się od swej nieco hałaśliwej kumpelki? Dla ślepej kury i kulawej kaczki to czas naprawdę wielkiej próby… Próby ich przyjaźni i emocjonalnego przywiązania. Czy uda im się stawić czoła temu nowemu wyzwaniu? • „Nie skakać na bombę!” to z pozoru pełne humoru opowiadanie. Jednak jeśli bliżej przyjrzymy się jego przesłaniu, szybko dojdziemy do wniosku, że traktuje ono o bardzo ważnych sprawach. Tym razem Hub próbuje zwrócić uwagę odbiorcy na tematy związane z potrzebą akceptacji, jak i ze zdradą… Prawda, że brzmi to nieco ujmująco? Sięgnijcie zatem po nową porcję przygód tych błyskotliwych, zabawnych i pełnych uroku nielotów. Z pewnością dobrze się przy nich ubawicie. Jak zwykle zresztą 😉

Tytułowy bohater wraz z Płaskotem mieszkają na miejskim śmietniku. W momencie, gdy Kundel wpada na pomysł, by dołączyć do elitarnego grona psów, w ich i tak pełnym emocji życiu powstaje niebywałe napięcie. W wyniku tej sytuacji Płaskot oczekuje akceptacji w grupie kotów oczywiście, która zwie się Paczką Wąsaczy. W ten sposób dochodzi do rozstania między dwojgiem przyjaciół. Odtąd wrogie sobie obozy psów i kotów toczą nieustanny bój. Walczą o różne rzeczy, wszelkimi dostępnymi dla siebie metodami. Zapchlonemu Kundlowi i Płaskotowi przestaje się podobać ta cała sytuacja. Przecież jeszcze przed momentem byli szczęśliwi, dogadywali się ze sobą, razem buszowali po śmietnisku… Czy rzeczywiście potrzebna była im taka zmiana? Może jednak warto jest zadbać o istniejąca między nimi emocjonalną więź, zamiast ją w tak nierozsądny sposób doprowadzać do trwałej ruiny? „Zapchlony Kundel i jego paczka” to książka o przyjaźni. Mówi o tym, jak ważne jest mieć przyjaciół i co należy zrobić, by ich nie stracić na zawsze. Polecam lekturę młodszej młodzieży lub starszym dzieciom. Jak kto woli…