Jak zbudowałem Polskę:

Mieszko I

Autor:
Paweł Wakuła
Ilustracje:
Mikołaj Kamler
Wydawca:
Wydawnictwo Literatura (2025)
Wydane w seriach:
A To Historia
ISBN:
978-83-8208-370-5
Autotagi:
druk
elementy biograficzne
książki
powieści
proza
5.0

Niektórzy nazywają Mieszka I budowniczym Polski. Inni, jak kronikarz Gall Anonim, twierdzą, że wydobył Polskę z mroków pogaństwa. Tak czy inaczej – zawsze był numerem jeden. W tej książce Mieszko opowie Wam, jak przyjął chrzest, co zrobił z nadmiarem żon i o wikingach w rodzinnym albumie. A także jak stworzył polskie państwo i kto mu w tym przeszkadzał.
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • Paweł Wakuła nie ma sobie równych w przedstawianiu dzieciakom faktów historycznych z humorem. Opowiada z pazurem, tym razem o Mieszku I. Był on pierwszym władcą ziem naszych, ale niekoronowanym. Bez wątpienia jednak to jemu zawdzięczamy powstanie podwalin pod obecną Polskę. Mieszko był władcą nieustępliwym, nieco kochliwym i dość zadziornym. Chcąc, nie chcąc doprowadził do naszego chrztu, przez co przestaliśmy być poganami. Bycie krajem chrześcijańskim miało nam w przyszłości zaowocować mniejszą liczbą potencjalnych wrogów. I tak to było z tym pierwszym państwem Polan właśnie. Później władzę przejął jego syn Bolko i tak Piastowie poszli w tany od Polski drewnianej do murowanej. Jeśli macie ochotę poznać nieco więcej ciekawostek z życia Mieszka to śmiało sięgnijcie po tą książkę, a z pewnością nie będziecie tego żałować. Udanej lektury.
Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Iska
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo