To kolejna powieść obyczajowa z wątkiem kryminalnym, w której znów spotykamy się z rodziną Orłowskich, bohaterką wielu powieści autorki. • Tym razem Mark Biegler , mąż nieślubnej córki doktora Orłowskiego Marty, będzie zgłębiał historię medalionu, który założyła jego żona na przyjęcie w Wiedniu, a który to wywołał ogólne zainteresowanie, a zaraz potem szereg nieprzewidzianych , tragicznych wydarzeń. Otrzymany przez doktora Orłowskiego od pacjentki prezent, a podarowany córce, poprowadzi śledztwo Marka aż do czasów II wojny światowej. Polecam tę bardzo dobrą lekturę, dla mnie najlepszą z wszystkich czytanych do tej pory powieści autorki.

Sześć kobiet – najstarsza Grażyna lat 60, dziennikarka z okresu PRL-u, najmłodsza Milena , 19 lat , wytwór nowych czasów, portali społecznościowych. • A są jeszcze rodzone siostry - Alicja /55 lat/, samotna matka, która nie potrafiła być tą „wzorową” i - Elżbieta /49 lat/ mieszkająca od czasów swej pełnoletności w dalekiej Australii. • Jest też Martyna / 34 lata/ - ambitna pracownica korporacji, dla której mężczyźni , ze względu na brak wolnego czasu, to „tylko przelotne przygody”, a przecież marzy o stabilizacji. • I Agnieszka /29 lat/ żyjąca z mężem tyranem, przeżywająca piekło przemocy i ciągły strach o dzieci. • Co łączy te kobiety? A łączą je więzy krwi, o których dowiadują się po śmierci Wiktora Krasowskiego, sędziwego wiekiem mężczyzny, który okazuje się być ich wspólnym ojcem. • Ów pan, na łożu śmierci, przypomina sobie o swych córkach, w życiu których nie uczestniczył prawie wcale i pozostawia każdej list, w którym namawia ją do wykonania czegoś szalonego, czegoś zupełnie niepasującego do ich stylu życia. np. najstarszej Grażynie proponuje skok ze spadochronu a pozostałym też nietypowe zadania. Spełnienie zadań zaowocuje otrzymaniem testamentowego spadku. • Losy córek przenoszą czytelnika w różne okresy powojennej Polski, więc akcja przybliża tamtą rzeczywistość. Autorka tak konstruuje fabułę, że podzieliła ją na odrębne historie z życia każdej z bohaterek, tworząc opowieść o każdej z nich. • Historie kobiet przeplatają się, a w zakończeniu dochodzi do spotkania, na którym poznają jeszcze jedna kobietę, bliską sercu ich ojca. Czy będzie to miłe spotkanie, pełne niespodzianek? • POLECAM tę poruszającą i refleksyjną powieść, w której autorka "wglądnęłą" w kobiece myśli, wybory dróg życiowych, rozdroża, doświadczenia, pragnienie miłości, ciepła i akceptacji. Pokazała kobiety z różnych pokoleń, o różnych zachowaniach i charakterach. • A w tle historia współczesnej Polski od stanu wojennego po portale społecznościowe, często zawłaszczające życie młodego człowieka. • Wadą, a może zaletą jest niekończenie wszystkich historii z życia bohaterek. Nie dowiemy się od autorki : Czy siostry sprzedały okazałą rezydencję ojca, czy może będą organizować tam zjazdy rodzinne? • Te otwarte zakończenia wątków, osobistych sióstr i realizacji testamentu ojca, mogą sugerować, że kiedyś doczekamy się ciągu dalszego powieści, bądź autorka zmusza czytelnika do własnej interpretacji zakończeń historii bohaterek. I chyba wybrała tę właśnie drogę, biorąc pod datę wydania powieści /2014 r./

Cykl "Pensjonat Leśna Ostoja - na razie jego dwie części, ale zapowiada się III cz. • Główna bohaterka to Justyna, pracownica dużej korporacji, która to za sprawą swej szefowej Agaty, przez współpracowników zwanej Cruellą, zostaje oddelegowana na 3 miesiące do Drzewia, by tam w leśnej głuszy odrestaurować stary dworek, zakupiony przez jej firmę w celach rekreacyjno - wypoczynkowych. Jednym słowem ma dziewczyna urządzić tam pensjonat, a według zamierzeń szefowej - "pewnie tam nie podoła zadaniu" i wreszcie Agata pozbędzie się Justyny uważanej w firmie za świetnego pracownika, co bardzo mierzi szefową. • Justyna okazuje się świetnym organizatorem i ... To cz. I. • W cz. II, "Rok w pensjonacie Leśna Ostoja", poznajemy pracowników korporacji, których "sprawiedliwy" prezes obdarowuje miesięcznym pobytem ,w czynnym już pensjonacie, w charakterze zarządzającego. Prezes uważa, że to i sprawiedliwe, i wyróżnienie, bo tam tak pięknie i tylko - wypoczywać. Poznajemy "tych zarządzających ' nie tylko od strony ich pracy w pensjonacie, która niestety na wypoczynek nie wygląda, ale też dowiadujemy się sporo o ich życiu osobistym. • Autorka pokazuje nam urok okolicy, który poznajemy z bohaterką w czasie jej wędrówek wraz z "trzema muszkieterami- przyjaciółmi z dzieciństwa - szalenie przystojnymi mężczyznami, mieszkańcami Drzewia. • Powieści te, to powieści obyczajowe z tajemnicą w tle. A właściwie tajemnicami, bo mamy i tajemnicę rodzinną ojca Justyny, i wątek II wojny światowej i oficera mieszkającego w tym czasie w dworku, i ukryty skarb. • Dopowiem jeszcze, że skończy się męka pracowników korporacji, gdyż prezes postanawia sprzedać pensjonat i znajduje się kupiec, który chętnie zainwestuje w tę posiadłość. • To wydarzenie podpowiada, że szykuje się dalsza opowieść o pensjonacie i ludziach w nich zamieszkujących. • Czyta się przyjemnie ten cykl. To lektura z tych lekkich , z humorem, sensacją a nawet skandalami. POLECAM.

Cykl "Pensjonat Leśna Ostoja - na razie jego dwie części, ale zapowiada się III cz. • Główna bohaterka to Justyna, pracownica dużej korporacji, która to za sprawą swej szefowej Agaty, przez współpracowników zwanej Cruellą, zostaje oddelegowana na 3 miesiące do Drzewia, by tam w leśnej głuszy odrestaurować stary dworek, zakupiony przez jej firmę w celach rekreacyjno - wypoczynkowych. Jednym słowem ma dziewczyna urządzić tam pensjonat, a według zamierzeń szefowej - "pewnie tam nie podoła zadaniu" i wreszcie Agata pozbędzie się Justyny uważanej w firmie za świetnego pracownika, co bardzo mierzi szefową. • Justyna okazuje się świetnym organizatorem i ... To cz. I. • W cz. II, "Rok w pensjonacie Leśna Ostoja", poznajemy pracowników korporacji, których "sprawiedliwy" prezes obdarowuje miesięcznym pobytem ,w czynnym już pensjonacie, w charakterze zarządzającego. Prezes uważa, że to i sprawiedliwe, i wyróżnienie, bo tam tak pięknie i tylko - wypoczywać. Poznajemy "tych zarządzających ' nie tylko od strony ich pracy w pensjonacie, która niestety na wypoczynek nie wygląda, ale też dowiadujemy się sporo o ich życiu osobistym. • Autorka pokazuje nam urok okolicy, który poznajemy z bohaterką w czasie jej wędrówek wraz z "trzema muszkieterami- przyjaciółmi z dzieciństwa - szalenie przystojnymi mężczyznami, mieszkańcami Drzewia. • Powieści te, to powieści obyczajowe z tajemnicą w tle. A właściwie tajemnicami, bo mamy i tajemnicę rodzinną ojca Justyny, i wątek II wojny światowej i oficera mieszkającego w tym czasie w dworku, i ukryty skarb. • Dopowiem jeszcze, że skończy się męka pracowników korporacji, gdyż prezes postanawia sprzedać pensjonat i znajduje się kupiec, który chętnie zainwestuje w tę posiadłość. • To wydarzenie podpowiada, że szykuje się dalsza opowieść o pensjonacie i ludziach w nich zamieszkujących. • Czyta się przyjemnie ten cykl. To lektura z tych lekkich , z humorem, sensacją a nawet skandalami. POLECAM.

To poetycka opowieść o młodziutkiej Agnieszce Osieckiej i o 30 lat od niej starszym arystokracie, księciu paryskiej "Kultury" Jerzym Gedroyciu. Do spotkania tych dwojga i wzajemnego zauroczenia sobą dochodzi, gdy Agnieszka przyjeżdża do Paryża w 1957 roku i przynosi do redakcji "Kultury" rękopis nowej powieści Marka Hłaski, ówczesnego narzeczonego poetki.Rękopis ten przemyciła w specjalnie skonstruowanym dnie swej walizki. • W powieści mamy ciekawe portrety psychologiczne bohaterów, a obok nich całą plejadę osobowości środowiska "Kultury". • Temat ciekawy, ale trzeba lubić specyficzny styl autorki, który czasem jawi się jako chaotyczny, pełen niedomówień , no i ukochanych równoważników zdań. Pomimo to POLECAM.