"Nagie serce" to piękna i wzruszająca powieść o przyjaźni podczas wojny dwóch dziewcząt, które na nieszczęście pokochały tego samego mężczyznę. • Gilberte, nieślubna córka barona, która podczas wojny przeszła koszmar hitlerowskiego więzienia, była świadkiem śmierci swoich zamordowanych rodziców, potem została kochanką niemieckiego oficera, urodziła mu syna, a po wojnie uznana za kolaborantkę prawie umierała z głodu. • Natomiast Ann, córka biednych amerykańskich emigrantów, zawsze uśmiechnięta mimo biedy starała się każdemu pomagać.Podczas wojny udało jej się uciec z Paryża do Szwajcarii dzięki pomocy Quenta, kuzyna Gilberte, którego potajemnie kochała.Potem dostała się do Londynu, służyła w wojsku, zaprzyjaźniła się z Larrym. • Po wojnie powraca do Paryża, odnajduje przyjaciółkę , pomaga jej w ciężkiej sytuacji i czeka na wiadomości o ukochanym.Nie wie, że Gilberte postanowiła zemścić się za śmierć swoich rodziców nawet na dzieciach ludzi, którzy ich zadenuncjowali i właśnie nieżyjących rodziców Ann o to wini. • Najpierw bardzo współczułam Gilberte, bo przeszła koszmar w więzieniu, potem cierpiała biedę a musiała wychowywać malutkie dziecko, a potem ją znienawidziłam, za to co w perfidny sposób zrobiła swojej przyjaciółce. • Piękna smutna i wzruszająca historia o miłości, nienawiści, kłamstwach i zemście za wszelką cenę.I nasuwa się pytanie....czy za winy rodziców muszą płacić niewinne dzieci.

Dziedzictwo" to kolejna książka gdzie występuje retrospekcja, a to bardzo lubię. • I znowu bardziej podobała mi się część o Caroline z 1904 roku, najpierw bardzo jej współczułam, potem podziwiałam, że daje sobie rade w tych trudnych warunkach, a potem ją znienawidziłam. • To co dzieje się współcześnie, już tak bardzo mi się nie podobało, bo było trochę chaotycznie napisane (nagłe powroty myślami bohaterki do czasów dzieciństwa) a do tego w pierwszej osobie czasu teraźniejszego czego nie lubię.

"Wrześniowe dziewczynki" to bardzo piękna i wzruszająca powieść o losach dwóch rodzin, które połączyły tragiczne wydarzenia .Jest to raczej smutna powieść, dużo tragicznych wydarzeń, ale też przesłanie, że zły los nie trwa wiecznie i trzeba mocno wierzyć i czekać na lepsze jutro.

Taka przeciętna powieść niby o szpiegach , ale w sumie o miłości dwóch braci do tej samej kobiety. • Do tego pisana w formie listów, dużo niepotrzebnych opisów, sama akcja też mnie nie zachwyciła.

Piękna i wzruszająca książka, o zakazanej miłości Żydówki i Niemca podczas wojny i bardzo ciekawa zagadka kryminalna, która dzieje się obecnie, ale ściśle powiązana jest z czasami i bohaterami wojennymi. • Dla mnie rewelacja.