• Jeśli szukasz w książce tylko akcji, to „Tequila” Ci jej nie dostarczy. Jeśli zaś intelektualnego pokarmu – zachęcam. Książka jest monologiem wewnętrznym wokalisty „rokowego”, niosącego trumnę swojego perkusisty. Deliberuje on nad różnymi sprawami, rozmyśla nad życiem, postępowaniem swoim i innych itp. Młodzieżowym językiem, uświadamia nas, że sztuka przestaje być sztuką samą w sobie, a staje się jedynie celem do zdobycia pieniędzy. Pozycja na czasie. Dodatkowy atut – rewelacyjny czarny humor. • Kamila Sośnicka
  • Narratorem książki jest punkrockowy muzyk, który towarzyszy swojemu kumplowi z zespołu w jego ostatniej drodze, niosąc jego trumnę. I oczywiście jak na prawdziwego artystę przystało - ma przy tym niemiłosiernego kaca. • Całość oparta jest - jak to u Vargi bywa - na przemyśleniach głównego bohatera. Znajdziemy tu więc refleksje o życiu, śmierci, odżywianiu, kobietach i "szołbiznesie" (zwłaszcza muzycznym). W powieści nie zabraknie też czarnego humoru.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo