Tequila

Autor:
Krzysztof Varga
Wyd. w latach:
2001 - 2019
Wydane w seriach:
Czarna Lampa
Autotagi:
druk
epika
książki
Więcej informacji...
3.8 (4 głosy)

Ta z pozoru niepoważna książka jest w istocie bardzo poważna. Można ją określić mianem "prozy funeralnej": tragikomiczny monolog narratora rozbrzmiewa na cmentarzu nad niesioną przez niego trumną przyjaciela, a zarazem perkusisty zespołu, którego jest liderem. Jest to monolog o przyjaźni, muzyce, współczesnym świecie i - jak zwykle u Krzysztofa Vargi - przemijaniu i śmierci. Varga jest mistrzem w portretowaniu naszych zwariowanych czasów, z ich dziwactwami i głębokimi lękami. Tequila została książką-finalistką Nagrody Literackiej NIKE 2002; adaptację teatralną Tequili wystawił Teatr Wybrzeże - premiera odbyła się w czerwcu 2003 roku. "Tequila to jedna z najgorętszych książek ostatnich lat. Pierwsza udana transmisja młodzieżowego idiomu do polskiej prozy. Dawno nie zdarzyło mi się, żebym - czytając książkę - ciągle słyszał żywy ludzki głos". Michał Cichy, "Gazeta Wyborcza" "Monolog narratora Tequili został wyśmienicie wystylizowany. Varga umyślił to sobie tak, iż jedynie język bohaterów funkcjonujących w zakłamanej rzeczywistości powinien być autentyczny, czyli odznaczać się niesztuczną sztucznością. Idzie o to, że mowa ta - paradoksalnie prawdziwa - jest również spreparowana (zlepek młodzieżowych żargonów z dużą domieszką anglicyzmów), ale zarazem nosi znamiona autentyku". Dariusz Nowacki, "Nowe książki" '
Więcej...
Wypożycz w bibliotece pedagogicznej
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Recenzje
  • Jeśli szukasz w książce tylko akcji, to „Tequila” Ci jej nie dostarczy. Jeśli zaś intelektualnego pokarmu – zachęcam. Książka jest monologiem wewnętrznym wokalisty „rokowego”, niosącego trumnę swojego perkusisty. Deliberuje on nad różnymi sprawami, rozmyśla nad życiem, postępowaniem swoim i innych itp. Młodzieżowym językiem, uświadamia nas, że sztuka przestaje być sztuką samą w sobie, a staje się jedynie celem do zdobycia pieniędzy. Pozycja na czasie. Dodatkowy atut – rewelacyjny czarny humor. • Kamila Sośnicka
  • Narratorem książki jest punkrockowy muzyk, który towarzyszy swojemu kumplowi z zespołu w jego ostatniej drodze, niosąc jego trumnę. I oczywiście jak na prawdziwego artystę przystało - ma przy tym niemiłosiernego kaca. • Całość oparta jest - jak to u Vargi bywa - na przemyśleniach głównego bohatera. Znajdziemy tu więc refleksje o życiu, śmierci, odżywianiu, kobietach i "szołbiznesie" (zwłaszcza muzycznym). W powieści nie zabraknie też czarnego humoru.
Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Opis
Autor:Krzysztof Varga
Wydawcy:Legimi (2019) Wydawnictwo Czarne (2001-2019) NASBI (2014) ebookpoint BIBLIO (2014) IBUK Libra (2012) Lampa i Iskra Boża (2001) Czarna Lampa (2001) Wydaw. Czarne Wydaw. Lampa i Iskra Boża (2001)
Serie wydawnicze:Czarna Lampa
ISBN:83-86735-72-4 83-87391-47-6 83-87391-62-X 978-83-7536-159-9 978-83-7536-325-8 838753611599 83-87391-62 83-8791-62-X 83-87339-62-X 978-83-75361-159-9
Autotagi:dokumenty elektroniczne druk e-booki epika książki literatura literatura piękna opowiadania powieści proza zasoby elektroniczne zbiory opowiadań
Powyżej zostały przedstawione dane zebrane automatycznie z treści 32 rekordów bibliograficznych, pochodzących
z bibliotek lub od wydawców. Nie należy ich traktować jako opisu jednego konkretnego wydania lub przedmiotu.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo