Recenzje dla:
  • "Zdrada" to pierwsza książka Paolo Coelho jaką udało mi się przeczytać. Niestety mnie nie zachwyciła. Mimo tego, że bardzo szybko się ja czyta( przeczytałam w ciągu kilku godzin) to na kolana niestety nie powala, nudzi i męczy. Prze 200 stron nic tylko użalanie się głównej bohaterki nad sobą, nad życiem. zakończenie to już w ogóle rozczarowujące, jak z jakiegoś banalnego harlekina. Nie tego się spodziewałam i raczej do głębszych refleksji książka raczej ta mnie nie zmusiła.
  • W mojej ocenie najsłabsza pozycja tego autora. Bliżej jej do lekkiego harlekina, niż analizy wewnętrznych przeżyć i skomplikowanych relacji międzyludzkich. Zakończenie również rozczarowuje i ciężko tutaj o jakieś głębsze refleksje. • Puenta brzmi: "Zdrada to tylko kolejny etap rozwoju prawdziwej kobiety". • UWAGA SPOILER! • Najbardziej zdumiewa scena kiedy główna bohaterka postanawia zerwać z kochankiem, wie, że robiła źle, że krzywdziła męża, żałuje i... udaje się do kochanka by spędzić z nim ostatnie namiętne chwile by nie było mu smutno przy rozstaniu. • KONIEC SPOILERA
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo