• Książka jest na prawdę pełna chaosu, tak jak życie bohaterki. Opowiada o losach kobiety uzależnionej od alkoholu o jej bezsilności wobec wszystkiego co spotkało ją w dzieciństwie i jak ogromne znaczenie miało to na jej dorosłe już życie. opisywane historie są bardzo drastyczne dlatego kilka razy musialam odstawić książkę na bok bo po prostu trudno mi było czytać ją dalej, nie jest to lekka ksiażka ale świetnie obrazuje to jak sytuacje z dzieciństwa i lat młodości kształtują nasze spostrzegania świata juz w dorosłym zyciu. Chaos, który panuje na kartkach powoduje pewną dezorientacje, raz bohaterka nazywana jest Kaśką a zaraz znów Mariną, początkowo się w tym bardzo głubiłam dopiero z kazdym rozdziałem zaczynałam rozumieć ze Marina - to jej imię ktorym posługiwala się jako dziecko, w szkole. a Kaska to ta sama kobieta tylko juz czte­rdzi­esto­letn­ia. Jeden rozdział opisuje historie z dzieciństwa a nastepny z życia aktualnego dorosłej bohaterki i tak zbudowana jest ta książka stąd autorka dryfuje z jednego okresu zycia do drugiego. życie osoby uzależnionej od alkoholu nie jest łatwe co doskonale opisuje ta ksiażka
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo