• dość trudno się czyta, powoli, ale jednocześnie ciekawa i dość oryginala historia
  • Cała opisywana historia odbywa się w XIX wiecznym Edynburgu. Pełno tu ciemnych zaułków, podejrzanych spelun, typków spod ciemnej gwiazdy, lichwiarzy i pań do towarzystwa. Razem z głównym bohaterem- Willem Ravenem- młodym lekarzem, rozpoczynającym asystenturę u znanego doktora Simpsona, poznajemy jego ciemniejszą stronę. Will w przeddzień rozpoczęcia nowej pracy u cieszącego się dużym uznaniem lekarza, zostaje napadnięty przez dwóch opryszków, wysłanych przez osobę u której ma dług. Pieniądze te jednak pożyczył nie dla siebie, a dla Evie- prostytutki, którą darzył uczuciem (a którą znalazł tego dnia martwą). • W domu swojego przełożonego poznaje pokojówkę (i pielęgniarkę) Sarę Fisher - niezwykle inteligentną kobietę, która pragnie studiować medycynę. Jednak ze względu na jej płeć jest to niemożliwe. Sara i Will razem starają się rozwiązać zagadkę morderstw młodych kobiet, choć każde z nich z innych powodów. • Jak już wspominałam wątek kryminalny jest tu prowadzony trochę "przy okazji". Dużo ciekawszy i lepiej przedstawiony jest tu temat ówczesnej medycyny - zwłaszcza ginekologii. Doktor Simpson prowadzi bowiem eksperymenty dotyczące anestezji. Znajdziecie tu opisy prze­prow­adza­nych­ porodów (też z obrotem dziecka w łonie matki), przeprowadzania operacji bez znieczulenia, testowania na sobie eksp­erym­enta­lnyc­h terapii czy ratowanie matki w przypadku zagrożonej ciąży. • Atutem, który odnalazłam tu dodatkowo jest zastosowany język. Słownictwo jest podniosłe i wysublimowane- dziewoje tutaj udają się po sprawunki i dbając o należyte odzienie. Dzięki temu jeszcze lepiej wnikamy w prezentowany klimat 😉Ten językowy zabieg nie wpływa jednak na łatwość i płynność czytania, a wszystkie sformułowania są w zasadzie zrozumiałe. • Książka jest godna polecenia, choć nie jest to 100% kryminał, raczej obyczajówka z wątkiem kryminalnym 🙂
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo