• O książce „Przygody Tomka Sawyera” słyszałem już w dzieciństwie dużo dobrego zanim ją jeszcze przeczytałem. Jak wskazuje tytuł jest to powieść przygodowa, ma ona też wątek kryminalny. Książka opowiada o przeżyciach jede­nast­olet­nieg­o Tomka. Jest to urwis, rozrabiaka, sprytny chłopiec pełen chęci do życia, kochający wolność i beztroskę. Akcja toczy się w małym miasteczku nad rzeką Missisipi w Ameryce w połowie XIX wieku. Są to czasy współczesne autorowi, który postać Tomka stworzył na wzór trzech chłopców, których znał w dzieciństwie. Wydarzenia mają miejsce w okolicach miasta, w którym mieszkał Tomek: nad rzeką, w lesie w ruinach, na cmentarzu i w jaskini. Ulubioną porą bohaterów jest północ, czas tajemniczy i symboliczny. W książce oprócz pochwały wolności poruszane są tematy takie jak: pierwsza miłość, nies­praw­iedl­iwoś­ć i przyjaźń wystawiona na próbę. Jest to wzbudzająca zachwyt książka adresowana do dzieci, pozycja obowiązkowa w literaturze przygodowej.
    +6 wyrafinowana
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo