• Cała prawda o chińskiej gospodarce... Książka ta szokuje. Okazuje się, że wykorzystywanie dzieci w Afryce do ciężkich prac na plantacjach kakaowca w porównaniu z wyzyskiem najmłodszych w Chinach to nic takiego... "Wewnętrzna" i powszechnie akceptowana selekcja, dążenie do osiągnięcia sukcesu za wszelką możliwą cenę, jak i brak konkretnego "zaplecza" socjalnego dla obywateli doprowadzą Chiny do szybkiej stagnacji. Chińczycy starzeją się w zastraszającym tempie, nikt nie gwarantuje im stałej opieki medycznej, na dodatek stale rośnie zapotrzebowanie na tanią siłę roboczą. Dlatego zatrudnia się do prac dzieci, przede wszystkim są to dziewczynki, które swego czasu były kimś "niepożądanym" w rodzinach chińskich... Na dodatek na edukację, zapewnienie opieki medycznej, wyżywienia oraz utrzymania stać tylko najz­amoż­niej­szyc­h. Jak się okazuje Chiny to kraj, który swą gospodarczą potęgę stworzył na wręcz niewolniczej pracy nieletnich... Polecam gorąco tą ciekawą publikację o Chinach, która na dodatek poparta została przez autorkę wieloma źródłami.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo