• Heweliusz. Tajemnica katastrofy na Bałtyku • Autor: Adam Zadworny • Moja ocena: ★★★★★★★★★☆ (9/10) • To bardzo dobry i poruszający reportaż poświęcony jednemu z najbardziej dramatycznych wydarzeń w historii polskiej żeglugi powojennej. Autor podejmuje się niezwykle trudnego zadania — próby rekonstrukcji katastrofy promu „Jan Heweliusz”, zdarzenia, które do dziś pozostaje naznaczone licznymi niewiadomymi i nied­opow­iedz­enia­mi. • Najbardziej przygnębiający w tej historii jest właśnie fakt, że opisywana tragedia do końca pozostaje niejednoznaczna. Książka uświadamia czytelnikowi, jak wiele elementów tej katastrofy nigdy nie zostanie w pełni wyjaśnionych oraz że kluczowa zagadka — co było ostateczną, bezpośrednią przyczyną zatonięcia „Heweliusza” — prawdopodobnie na zawsze pozostanie bez jednoznacznej odpowiedzi. Ta świadomość nadaje całej narracji ciężar i poczucie bezsilności wobec faktów, które zniknęły wraz z wrakiem na dnie Bałtyku. • Reportaż Zadwornego jest jednak nie tylko próbą dochodzenia do prawdy, ale również opowieścią o ludzkich błędach, zaniedbaniach systemowych, presji czasu i konsekwencjach decyzji podejmowanych w trudnych warunkach. Autor umiejętnie łączy relacje świadków, dokumenty oraz ustalenia komisji, tworząc narrację, która trzyma w napięciu i silnie oddziałuje emocjonalnie. Lektura budzi niepokój, smutek i gniew, ale jednocześnie zmusza do refleksji nad odpo­wied­zial­nośc­ią oraz granicami bezpieczeństwa w transporcie morskim. • To książka trudna, momentami przytłaczająca, ale bardzo potrzebna. Zdecydowanie polecam ją wszystkim czytelnikom zainteresowanym reportażem, historią współczesną oraz tematyką katastrof morskich — nie tylko jako zapis tragicznych wydarzeń, lecz także jako ważne świadectwo epoki. • 📖 22:41 · 19.12.2025 · 114/2025
    +2 trafna
  • Świetne napisana, bardzo interesująca.
  • Wspaniala książka. Polecam
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo